Άνω Κορυφή Πέλλας

Η Άνω Κορυφή ήταν χωριό το οποίο αποτελούταν από 300 περίπου κατοίκους (Απογραφή 1940: 326 άτομα - 172 άρρενες και 154 θήλεις) και άνηκε στην κοινότητα της Κάτω Κορυφής, επαρχία Αλμωπίας Νομού Πέλλας. Το χωριό καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε αρκετές φορές έως την τελευταία και ολοσχερή καταστροφή του το 1947 κατά τη διάρκεια του Ελληνικού εμφυλίου πολέμου. Επίσης δεν το άφησε ανεπηρέαστο ούτε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος καθώς το 1916 το χωριό καταστράφηκε ξανά από τους Γάλλους. Αυτή τη φορά όμως οι κάτοικοι το ξανάχτισαν μετά από δύο χρόνια το 1918.

Άνω Κορυφή Πέλλας
Άνω Κορυφή Πέλλας 40°55′58″N 21°54′14″E
Χώρα	Ελλάδα
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος Αλμωπίας
Υψόμετρο	940 μέτρα
Ζώνη ώρας	UTC+02:00 (επίσημη ώρα) UTC+03:00 (θερινή ώρα)
Σχετικά πολυμέσα

Η πρόσβαση γινόταν από την Όρμα Ν. Πέλλας (κόκκινη γραμμή - σχεδιάγραμμα 1) και από την Κάτω Κορυφή. Έκτοτε τα νεότερα χρόνια ανοίχθηκε νέος δρόμος ο οποίος είναι πλέον ασφαλτοστρωμένος.

Λόγο της δυσπρόσιτης τοποθεσίας του, καθώς βρίσκεται στους πρόποδες του Καϊμακτσαλάν και αποτελούσε ένα από τα πιο ορεινά χωριά της Αλμωπίας, ήταν πολύ δύσκολο έως αδύνατο να ελεγχθεί στρατιωτικά από οργανωμένο στρατό, με αποτέλεσμα να βρίσκουν καταφύγιο (όχι απαραίτητα με την υποστήριξη των κατοίκων) αντάρτικες δυνάμεις της εκάστοτε χρονικής περιόδου. Ως εκ τούτου τακτικός στρατός κατέστρεφε ολοσχερώς το χωριό προκειμένου να μην βρίσκουν καταφύγιο ανταρτικές δυνάμεις. Αυτό ήταν μεγάλο πλήγμα για τους κατοίκους διότι δίχως να είναι υπεύθυνοι για κάποια δράση τους, συνεχώς πλήρωναν το τίμημα της καταστροφής του χωριού τους.

Οι κάτοικοι του χωριού ήταν κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι. Έμποροι από την Έδεσσα, ιδιοκτήτες των ξακουστών γαλακτοπωλείων της πόλης προμηθεύονταν γάλα από το χωριό της Άνω Κορυφής. Υπάρχουν αναφορές ότι το χωριό αποτελούσε πέρασμα και στάση ξεκούρασης των βλάχικων πληθυσμών που μετακινούνταν με τα κοπάδια τους από βοσκοτόπι σε βοσκοτόπι.

Το 1979 οι κάτοικοι του χωριού της Όρμας αναστήλωσαν την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής της Άνω Κορυφής και έκτοτε πραγματοποιείται κάθε χρόνο λειτουργία - εορτασμός στις 26 Ιουλίου με ιδιαίτερα μεγάλη συμμετοχή των κατοίκων των γύρο χωριών. Αξιοσημείωτη είναι η προσέλευση στην εορτή των επισκεπτών - ταξιδιωτών που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή λόγο των Λουτρών Πόζαρ και του χιονοδρομικού κέντρου Καϊμάκτσαλαν.

Η τοποθεσία βρίσκεται σε απόσταση 8 χιλιομέτρων από το χωριό Όρμα Ν. Πέλλας και σε υψόμετρο 940 μέτρων.

Η βιοποικιλότητα της τοποθεσίας είναι πολύ σημαντική. Βρίσκεται κοντά στο Μαύρο Δάσος της Όρμας το οποίο αποτελεί μία από τις πιο εντυπωσιακές δασικές εκτάσεις της περιοχής. Λέγεται ότι από τα δέντρα του εν λόγω δάσους, ο Μέγας Αλέξανδρος προμηθευόταν το ξύλο με το οποίο έφτιαχνε τις σάρισες για την Μακεδονική φάλαγγα

Το κλίμα ξεφεύγει από τα όρια του μεσογειακού και γίνεται υγρό ηπειρωτικό με μικρής διάρκειας θερμό θέρος, χωρίς ξηρή περίοδο και δριμύ χειμώνα, στη διάρκεια του οποίου είναι αυξημένες οι χιονοπτώσεις και οι ημέρες παγετού.

Η πρόσβαση στην Άνω Κορυφή είναι πολύ εύκολη και πραγματοποιείται από τον (υπό κατασκευή) δρόμο που διασυνδέει την Όρμα με το χιονοδρομικό κέντρο Καϊμάκτσαλαν.

Αξίζει να επισκεφθεί κανείς την Άνω Κορυφή, να περπατήσει στα αμέτρητα μονοπάτια της μέσα στο παρθένο δάσος οξιάς, να απολαύσει στιγμές ηρεμίας και γαλήνης σε ένα εξαιρετικά φυσικής ομορφιάς τοπίο.

Γκαλερί

• 
  Οι κάτοικοι φωτογραφίζονται μπροστά από το δημοτικό σχολείο του χωριού.
• 
  Η Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής της Άνω Κορυφής. Καταστράφηκε κατά τον εμφύλιο πόλεμο και ξαναχτίστηκε από κατοίκους της Όρμας το 1979. Έχουν πραγματοποιηθεί μικρές κοσμητικές βελτιώσεις από την αναστήλωση και έπειτα όπως το καμπαναριό, η βρύση στο προαύλιο της εκκλησίας και το κτίριο εκδηλώσεων.
• 
  Το ύψωμα Γκάντατζ. Λόγο του σχήματος του προσδίδει στην Άνω Κορυφή ένα χαρακτηριστικό - σήμα κατατεθέν κατά μια έννοια. Πίσω του διακρίνεται το χιονισμένο Καϊμακτσαλάν
• 
  Ο πλάτανος της πλατείας της Άνω Κορυφής την σκιά του οποίου απολάμβαναν οι κάτοικοι καθώς δίπλα βρισκόταν το καφενείο του χωριού.
• 
  το δάσος της Άνω Κορυφής Πέλλας. Αποτελείται κυρίως από οξιές, βελανιδιές και καστανιές.
• 
  Το ύψωμα Γκάντατς από κοντινή λήψη