Βικιπαίδεια

Άριεχ Ουάρσελ

Ο Άριεχ Ουάρσελ (εβραϊκά: אריה ורשל, γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1940) είναι ισραηλινο-αμερικανός βιοχημικός και βιοφυσικός. Είναι πρωτοπόρος στις υπολογιστικές μελέτες των λειτουργικών ιδιοτήτων των βιολογικών μορίων, διακεκριμένος καθηγητής Χημείας και Βιοχημείας και κάτοχος της έδρας Ντάνα και Ντέιβιντ Ντόρνσιφε στη Χημεία στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Χημείας 2013, μαζί με τους Μάικλ Λέβιτ και Μάρτιν Κάρπλους, για "την ανάπτυξη μοντέλων πολλαπλών κλιμάκων για πολύπλοκα χημικά συστήματα"[11][12][13][14][15][16].

Άριεχ Ουάρσελ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		אריה ורשל (Εβραϊκά)
Γέννηση20 Νοεμβρίου 1940
Sde Nahum
Χώρα πολιτογράφησηςΙσραήλ
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕβραϊκά[1]
Αγγλικά[2]
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ φιλοσοφίας
ΣπουδέςΙνστιτούτο Τεχνολογίας Ισραήλ
Ινστιτούτο Επιστήμης Ισραήλ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταβιοχημικός
διδάσκων πανεπιστημίου
βιοφυσικός
χημικός[3]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας
Ινστιτούτο Επιστήμης Ισραήλ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςλοχαγός
Πόλεμοι/μάχεςΠόλεμος των Έξι Ημερών και Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Νόμπελ Χημείας (2013)[4][5]
βραβείο Τόλμαν (2003)[6]
Fellow of the Royal Society of Chemistry[7]
honorary doctor of the University of Tromsø (2018)[8]
μέλος της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης (2012)[9]
honorary doctorate of the Łódź University of Technology (22  Μαΐου 2015)[10]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Ουάρσελ γεννήθηκε σε εβραϊκή οικογένεια το 1940 στο κιμπούτς Σντε Ναούμ, στην Παλαιστίνη υπό Βρετανική Εντολή. Αφού μεγάλωσε υπηρέτησε στο τεθωρακισμένο σώμα του Ισραήλ. Μετά τη θητεία του στον ισραηλινό στρατό (τελικός βαθμός λοχαγού), ο Ουάρσελ φοίτησε στο Technion της Χάιφα, όπου έλαβε το πτυχίο του στη χημεία, με άριστα, το 1966. Στη συνέχεια απέκτησε μεταπτυχιακό και διδακτορικό στη χημική φυσική[17] (το 1967 και το 1969, αντίστοιχα), με τον Σνέιορ Λίφσον στο Ινστιτούτο Επιστημών Γουάιζμαν του Ισραήλ.[18][19] Μετά το διδακτορικό του, έκανε μεταδιδακτορική εργασία στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ μέχρι το 1972, και από το 1972 έως το 1976 επέστρεψε στο Ινστιτούτο Γουάιζμαν και εργάστηκε για το Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας του Κέιμπριτζ της Αγγλίας. Αφού του αρνήθηκε η μονιμοποίηση από το Ινστιτούτο Γουάιζμαν το 1976,[20] εντάχθηκε στη σχολή του Τμήματος Χημείας του USC. Το 2013 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Χημείας.

Ως στρατιώτης, έλαβε μέρος στον Πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967 όσο και στον Πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973, φθάνοντας στο βαθμό του λοχαγού των IDF[21].

Στο πλαίσιο του 13ου πενταετούς σχεδίου της Σενζέν, το οποίο χρηματοδοτεί την έρευνα σε αναδυόμενες τεχνολογίες και το άνοιγμα "ερευνητικών εργαστηρίων νομπελίστας",[22] τον Απρίλιο του 2017 άνοιξε το Ινστιτούτο Υπολογιστικής Βιολογίας Γουάρσελ στην πανεπιστημιούπολη CUHK Σενζέν[23].

Τιμές Επεξεργασία

Ο Ουάρσελ είναι γνωστός για το έργο του στον τομέα της υπολογιστικής βιοχημείας και βιοφυσικής, ιδίως για την πρωτοποριακή προσομοίωση των λειτουργιών των βιολογικών συστημάτων στον υπολογιστή και για την ανάπτυξη αυτού που σήμερα είναι γνωστό ως Υπολογιστική Ενζυμολογία[24]. Είναι μέλος πολλών επιστημονικών οργανώσεων, με σημαντικότερες:

  • Εκλεγμένο μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών (2009)[25].
  • Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας Χημείας (2008)[26].
  • Μέλος της Βιοφυσικής Εταιρείας (2000)[27].
  • Μέλος της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης (2012)[28].
  • Επίτιμος εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας Χημείας (2014)[29].
  • Επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Μπαρ-Ιλάν (2014)[30].
  • Επίτιμος διδάκτορας της Σχολής Επιστημών και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου της Ουψάλα (2015)[31].

Βραβεία Επεξεργασία

  • Ετήσιο Βραβείο της Διεθνούς Εταιρείας Κβαντικής Βιολογίας και Φαρμακολογίας (1993)[32]
  • Μετάλλιο Τόλμαν (2003)[33]
  • Βραβείο του Προέδρου για την υπολογιστική βιολογία από την ISQBP (2006)[34]
  • Βραβείο RSC Soft Matter and Biophysical Chemistry (2012)[24]
  • Βραβείο Νόμπελ Χημείας (2013) μαζί με τους Μαρτίν Κάρπλους και Μάικλ Λέβιτ για "την ανάπτυξη μοντέλων πολλαπλών κλιμάκων για πολύπλοκα χημικά συστήματα"[35].
  • Βραβείο Χρυσής Πλάκας της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιτευγμάτων (2014)[36]
  • Βραβείο Ιδρυτών της Βιοφυσικής Εταιρείας (2014)[37].
  • Το χρυσό μετάλλιο της Χημικής Εταιρείας του Ισραήλ για το 2013 (2014)[38]

Σημαντικά ερευνητικά επιτεύγματα Επεξεργασία

Ο Άριεχ Ουάρσελ συνέβαλε καθοριστικά στην εισαγωγή υπολογιστικών μεθόδων για τη συσχέτιση δομής-λειτουργίας βιολογικών μορίων, στην πρωτοπορία και συν-πρωτοπορία προγραμμάτων, μεθόδων και βασικών εννοιών για λεπτομερείς υπολογιστικές μελέτες των λειτουργικών ιδιοτήτων βιολογικών μορίων με τη χρήση προγραμμάτων δυναμικού πεδίου βασισμένων στο Καρτέσιο,[39][40] στη συνδυασμένη Κβαντική Χημεία/Μοριακή Μηχανική (δηλ, QM/MM) μέθοδος για την προσομοίωση ενζυμικών αντιδράσεων,[41] η πρώτη προσομοίωση μοριακής δυναμικής μιας βιολογικής διαδικασίας,[42][43] μικροσκοπικά ηλεκτροστατικά μοντέλα για πρωτεΐνες,[44] η διαταραχή της ελεύθερης ενέργειας στις πρωτεΐνες[45] και άλλες σημαντικές εξελίξεις. Για την ανάπτυξη αυτών των μεθόδων ο Ουάρσελ μοιράστηκε το βραβείο Νόμπελ Χημείας του 2013.

Βιβλία Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ www.youtube.com/watch?v=0kRIgryFtpA.
  2. ↑ www.youtube.com/watch?v=g4Qu-JXfwaA.
  3. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ntk20221147553. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2022.
  4. ↑ «The Nobel Prize in Chemistry 2013». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 5  Μαΐου 2020.
  5. ↑ «Table showing prize amounts». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5  Μαΐου 2020.
  6. ↑ scalacs.org?page_id=1087.
  7. ↑ «Who's who» (Βρετανικά αγγλικά, Αγγλικά) A & C Black.
  8. ↑ uit.no/nyheter/artikkel?p_document_id=571574&p_dim=88205.
  9. ↑ www.aaas.org/news/aaas-members-elected-fellows-1.
  10. ↑ (Πολωνικά) p.lodz.pl/nauka/doktoraty-honoris-causa-pl. Ανακτήθηκε στις 26  Μαρτίου 2024.
  11. ↑ Royal Swedish Academy of Sciences (October 9, 2013). The Nobel Prize in Chemistry 2013. Δελτίο τύπου.
  12. ↑ Van Noorden, Richard (2013). «Modellers react to chemistry award: Nobel Prize proves that theorists can measure up to experimenters». Nature 502 (7471): 280. doi:10.1038/502280a. PMID 24132265. Bibcode: 2013Natur.502..280V. 
  13. ↑ Van Noorden, R. (2013). «Computer modellers secure chemistry Nobels». Nature. doi:10.1038/nature.2013.13903. 
  14. ↑ Hodak, Hélène (2014). «The Nobel Prize in chemistry 2013 for the development of multiscale models of complex chemical systems: A tribute to Martin Karplus, Michael Levitt and Arieh Warshel». Journal of Molecular Biology 426 (1): 1–3. doi:10.1016/j.jmb.2013.10.037. PMID 24184197. 
  15. ↑ Fersht, A. R. (2013). «Profile of Martin Karplus, Michael Levitt, and Arieh Warshel, 2013 nobel laureates in chemistry». Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 110 (49): 19656–7. doi:10.1073/pnas.1320569110. PMID 24277833. Bibcode: 2013PNAS..11019656F. 
  16. ↑ Chang, Kenneth (October 9, 2013). «3 Researchers Win Nobel Prize in Chemistry». The New York Times. https://www.nytimes.com/2013/10/10/science/three-researchers-win-nobel-prize-in-chemistry.html. Ανακτήθηκε στις October 9, 2013. 
  17. ↑ Slater, J. C. (23 Μαρτίου 2011). Introduction To Chemical Physics. Read Books Ltd. ISBN 978-1-4465-4544-7. 
  18. ↑ Levitt, Michael (2001-05-01). «The birth of computational structural biology». Nature Structural Biology 8 (5): 392–393. doi:10.1038/87545. PMID 11323711. http://www.nature.com/doifinder/10.1038/87545. 
  19. ↑ «A Nobel victory». USC News (στα Αγγλικά). 21 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2022. 
  20. ↑ Nobel laureate: We left because Warshel didn't get tenure in Israel by Yitzhak Benhorin, October 9, 2013, YNET
  21. ↑ 3 Jewish professors — two of them Israeli — share 2013 Nobel Prize in chemistry By Gavriel Fiske, October 9, 2013, Times of Israel
  22. ↑ «Shenzhen Has 7 Nobel Prize Winners' Labs, 3 More Planned». That's Online (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2021. 
  23. ↑ «Warshel Institute for Computational Biology Established in CUHK (SZ)». warshel.cuhk.edu.cn (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2021. 
  24. ↑ 24,0 24,1 «Soft Matter and Biophysical Chemistry Award 2012 Winner». Rsc.org. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013. 
  25. ↑ «Arieh Warshel Elected to the National Academy of Sciences > News > USC Dornsife». Dornsife.usc.edu. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013. 
  26. ↑ «Arieh Warshel Elected to Royal Society of Chemistry > News > USC Dornsife». Dornsife.usc.edu. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013. 
  27. ↑ «Fellow of the Biophysical Society Award». Biophysics.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013. 
  28. ↑ «AAAS Members Elected as Fellows». AAAS.org. 30 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2014. 
  29. ↑ «Members». rsc.org. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2014. 
  30. ↑ «Honorary Doctorate Recipients, Bar-Ilan University». www.biu.ac.il. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2019. 
  31. ↑ «Three new honorary doctors in Science and Technology – Uppsala University, Sweden». www.uu.se. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2016. 
  32. ↑ «ISQBP People». Isqbp.umaryland.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013. 
  33. ↑ «Tolman Award». Scalacs. 5 Σεπτεμβρίου 1948. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013. 
  34. ↑ «Archived copy» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013. 
  35. ↑ «Archived copy» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 10 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2017. 
  36. ↑ «Golden Plate Awardees of the American Academy of Achievement». www.achievement.org. American Academy of Achievement. 
  37. ↑ «2014 Society Awardees». biophysics.org. 
  38. ↑ «Gold Medal for Levitt and Warshel». ChemViews. 27 Ιανουαρίου 2014. 
  39. ↑ Lifson S, Warshel A. (1968). «A Consistent Force Field for Calculation on Conformations, Vibrational Spectra and Enthalpies of Cycloalkanes and n-Alkane Molecules». J. Phys. Chem. 49 (11): 5116. doi:10.1063/1.1670007. 
  40. ↑ Warshel A, Lifson S. (1970). «Consistent Force Field Calculations. II. Crystal Structure, Sublimation Energies, Molecular and Lattice Vibrations, Molecular Conformations and Enthalpies of Alkanes». J. Chem. Phys. 53 (2): 582. doi:10.1063/1.1674031. Bibcode: 1970JChPh..53..582W. 
  41. ↑ Warshel A, Levitt M (1976). «Theoretical Studies of Enzymatic Reactions: Dielectric Electrostatic and Steric Stabilization of the Carbonium Ion in the Reaction of Lysozyme». J. Mol. Biol. 103 (2): 227–249. doi:10.1016/0022-2836(76)90311-9. PMID 985660. 
  42. ↑ Warshel A. (1976). «Bicycle-pedal Model for the First Step in the Vision Process». Nature 260 (5553): 679–683. doi:10.1038/260679a0. PMID 1264239. Bibcode: 1976Natur.260..679W. 
  43. ↑ Warshel A. (2002). «Molecular Dynamics Simulations of Biological Reactions». Acc. Chem. Res. 35 (6): 385–395. doi:10.1021/ar010033z. PMID 12069623. 
  44. ↑ Warshel A., Russel T. (1984). «Calculations of electrostatic interactions in biological systems and in solutions». Q. Rev. Biophys. 17 (3): 283–421. doi:10.1017/s0033583500005333. PMID 6098916. https://archive.org/details/sim_quarterly-reviews-of-biophysics_1984-08_17_3/page/283. 
  45. ↑ Warshel A (1984). «Simulating the Energetics and Dynamics of Enzymatic Reactions». Pontificiae Academiae Scientiarum Scripta Varia 55: 60. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άριεχ_Ουάρσελ&oldid=10383981"