Άρνολντ του Χέλρε
Ο Άρνολντ ΙΙ, ολλανδ.: Arnold hertog van Gerle (Guelders), graaf van Zutphen (14 Ιουλίου 1410 - 23 Φεβρουαρίου 1473) από τον Οίκο του Έχμοντ ήταν δούκας του Χέλρε και κόμης του Ζούτφεν.
| Άρνολντ του Χέλρε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14 Ιουλίου 1410[1] Egmond-Binnen |
| Θάνατος | 23 Φεβρουαρίου 1473[1][2] Grave |
| Τόπος ταφής | Grave |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αικατερίνη της Κλέβης, δούκισσα του Χέλρε (από 1423)[3] |
| Τέκνα | Μαρία του Χέλρε Αδόλφος του Χέλρε Αικατερίνη του Χέλρε[4] Μαργαρίτα του Χέλρε, δούκισσα του Ζίμμερν |
| Γονείς | Ιωάννης Β΄ του Έχμοντ και Μαρία του Άρκελ |
| Αδέλφια | Γουλιέλμος Δ΄ του Έχμοντ |
| Οικογένεια | Οίκος του Έχμοντ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Παναγίου Τάφου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο Έχμοντ-Μπίνεν στηβόρεια Ολλανδία, ως γιος του Ιωάννη Β΄ κυρίου του Έχμοντ και της Mαρίας του Άρκελ, κόρης του Ιωάννη Ε΄ κυρίου του Άρκελ.
Στις 11 Ιουλίου 1423 ο Άρνολντ, ακόμη αγόρι, διαδέχτηκε τον μεγάλο θείο του Ράιναλντ Δ΄ δούκα του Χέλρε & Γύλιχ. Ο Άρνολντ ήταν εγγονός της αδελφής του Ράιναλντ, Ιωάννας. Παρόλο που ο Σιγισμούνδος της Γερμανίας είχε περιβάλει τον δούκα του Μπεργκ με το δουκάτο του Γκλέντερς, ο Άρνολντ διατήρησε την εμπιστοσύνη της Συνέλευσης των ευγενών, διευρύνοντας τα προνόμιά τους και απολάμβανε την υποστήριξη του Φίλιππου δούκα της Βουργουνδίας. Ο Άρνολντ μνηστεύθηκε, και στη συνέχεια ενώθηκε σε γάμο, με την Αικατερίνη της Κλέβης, ανιψιά του Φιλίππου. Στη συνέχεια εντούτοις, ο Άρνολντ διαφώνησε με τον σύμμαχό του ως προς τη διαδοχή στην επισκοπή της Ουτρέχτης, όπου ο Φίλιππος είχε ενωθεί με τις τέσσερις μεγαλύτερες πόλεις του Χέλρε [5], στην επιτυχή προσπάθεια του γιου του Άρνολντ, Αδόλφου, να αντικαταστήσει στην εξουσία τον πατέρα του. Ο Άρνολντ εγκατέλειψε τη διεκδίκησή του για το Γύλιχ μόνο μετά την ήττα του το 1444 από τον Γκέρχαρντ Ζ΄ δούκα του Γύλιχ-Μπεργκ. [6]
Το 1467 ο Κάρολος ο Τολμηρός έγινε δούκας της Βουργουνδίας και πρότεινε συμβιβασμό στον Αδόλφο. Όταν ο Αδόφλος τον απέρριψε, ρίχτηκε στη φυλακή. Ο Άρνολντ, εναντίον της θέλησης των πόλεων και των νόμων της χώρας, δέσμευσε τον δουκάτο του στον Κάρολο για 300.000 φλωρίνια του Ρήνου (1471). [6] Μετά το τέλος του Άρνολντ δύο χρόνια αργότερα στο Γκράβε, ο Κάρολος κατέλαβε το δουκάτο, ξεκινώντας μία σειρά από πολέμους, που θα διαρκούσαν περισσότερο από 70 χρόνια.
Οικογένεια και παιδιά
ΕπεξεργασίαΟ Άρνολντ νυμφεύτηκε στην Κλέβη στις 26 Ιανουαρίου 1430 με την Αικατερίνη των Λα Μαρκ (1417-1479), [5] κόρη του Αδόλφου Δ΄ δούκα της Κλέβης. Τα παιδιά τους ήταν:
- Mαρία [7] (π. 1431 - 1463), παντρεύτηκε στις 3 Ιουλίου 1449 με τον Ιάκωβο Β΄ των Στιούαρτ βασιλιά της Σκωτίας.
- Γουλιέλμος (γενν. το 1434), απεβίωσε νέος.
- Μαργαρίτα (π. 1436 - 1486, Ζίμμερν), παντρεύτηκε στις 16 Αυγούστου 1454 με τον Φειδερίκο Α΄ των Βίττελσμαχ κόμη του Παλατινάτου-Ζίμερν.
- Aδόλφος (1438 - 1477) [5], δούκας του Χέλρε, κόμης του Ζούτφεν.
- Αικατερίνη (1439–1496), επίτροπος του Χέλρε το 1477-1481. Παντρεύτηκε κρυφά το 1464 με τον Λουδοβίκο των Βουρβόνων επίσκοπο της Λιέγης.
Βιβλιογραφικές αναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10247.htm#i102468. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00011404.
- ↑ p10247.htm#i102468. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Vaughan 2004, σελ. 292.
- ↑ 6,0 6,1 Künker 2007, σελ. 320.
- ↑ Jansen 2002, σελ. 262.
Πηγές
Επεξεργασία- Jansen, S. (2002). The Monstrous Regiment of Women: Female Rulers in Early Modern Europe. Palgrave Macmillan US. σελίδες 262–. ISBN 978-0-230-60211-3.
- Künker, Fritz Rudolf (2007). Künker Auktion 121 - The De Wit Collection of Medieval Coins. GmbH & Co. KG Numismatischer Verlag Künker. σελίδες 320–. GGKEY:XA7PPK6ZHF7.
- Vaughan, Richard (2004). Philip the Good: The Apogee of Burgundy. 3. The Boydell Press.