Ο Φλάβιος Αρδαβούριος Άσπαρ (π. 400 - 471) ήταν Γερμανός πατρίκιος της Ανατολικής Αυτοκρατορίας και, ως στρατηγός Γερμανών μισθοφόρων σε Ρωμαϊκή υπηρεσία, είχε σημαντική επιρροή στις αποφάσεις των αυτοκρατόρων Θεοδοσίου Β΄, Μαρκιανού και Λέοντος Α΄. Ο ίδιος μάλιστα ανέβασε τον τελευταίο στο θρόνο, ελπίζοντας, ότι θα συνέχιζε να επηρεάζει τις εξέλίξεις εντός και εκτός της Αυτοκρατορίας, καθώς -επειδή ήταν Αρειανός και «βάρβαρος» (λέξη που είχαν οι Ρωμαίοι για τις φυλές, που επιτέθηκαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από τα τέλη του 4ου αιώνα)- δεν μπορούσε να γίνει ο ίδιος Αυτοκράτορας. Συμμετείχε στην εκστρατεία των Ρωμαίων στην Αφρική κατά των Βανδάλων, που κατέληξε σε αποτυχία. Ο Άσπαρ δολοφονήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, αφού προσπάθησε να εκθρονίσει τον Λέοντα Α΄ για να βάλει στην θέση του τον δικό του γιο Αρδαβούρ, ο οποίος επίσης δολοφονήθηκε. Με τον θάνατό του έφτασε το τέλος της γερμανικής επιρροής στην πολιτική της Ανατολικής Αυτοκρατορίας.

Άσπαρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση400
Θάνατος471
Κωνσταντινούπολη
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[1]
στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναΙούλιος Πατρίκιος
Αρδαβούριος
ΓονείςΑρδαβούριος
ΟικογένειαΔυναστεία των Αμαλών
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΣτρατηγός/Βυζαντινός στρατός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός
στρατηγός
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Άσπαρ ήταν Αλανικής-Γοτθικής καταγωγής,[2] γιος του στρατηγού Αρδαβουρίου.[3] Το όνομα Άσπαρ (αρχικά Άσπγουαρ ή Άσπινταρ) σημαίνει «δαμαστής αλόγων» ή «ιππέας» στις Ιρανικές γλώσσες.[4][5] Ο Άσπαρ έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εκστρατεία του πατέρα του το 424, με σκοπό την καθαίρεση του σφετεριστή του Δυτικού Ρωμαϊκού θρόνου, Ιωάννη της Ραβέννας και την εγκατάσταση της Γάλλας Πλακιδίας και του γιου της, Βαλεντινιανού Γ΄, στην θέση του. Βοήθησε επίσης στις διαπραγματεύσεις για συνθήκη ειρήνης με τον Γιζέριχο μετά την επίθεση των Βανδάλων στην Βόρεια Αφρική.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Μαρτίου 2015.
  2. Wolfram, Herwig (1997). The Roman Empire and Its Germanic Peoples. University of California Press. σελ. 197. ISBN 0-5200-8511-6. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2013. 
  3. Williams, σελ. 45.
  4. Bachrach, Bernard S. 1973. A history of the Alans in the West; from their first appearance in the sources of classical antiquity through the early Middle Ages. Minneapolis: University of Minnesota Press. σελ. 98
  5. Basirov, Oric: The Origin of the Pre-Imperial Iranian Peoples. in: SOAS, 26/4/2001