Ίδρυμα Βαρόνου Μιχαήλ Τοσίτσα
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Βαρόνος Μιχαήλ Τοσίτσας (1885-1950) ήταν εγγονός του Κωνσταντίνου Τοσίτσα, ένα από τα μικρότερα αδέλφια του εθνικού ευεργέτη της Ελλάδας Μιχαήλ Τοσίτσα (1787-1850), ο οποίος είχε εγκατασταθεί στις αρχές του 19ου αιώνα στο Λιβόρνο της Ιταλίας. Το 1831 του απονεμήθηκε από τον τοπικό δούκα ο τίτλος του βαρόνου, για αυτόν και τους απογόνους του ως επιβράβευση της μεγάλης εμπορικής δραστηριότητας της οικογένειας Τοσίτσα.
Σπουδές-εργασία Επεξεργασία
Ο Βαρόνος Μιχαήλ Τοσίτσας μετά τις σπουδές του σε Ιταλία και Γαλλία, εργάστηκε στο τραπεζικό γραφείο της οικογένειας στο Παρίσι. Αργότερα έζησε εκ περιτροπής στη Λοζάννη της Ελβετίας και στη Νότια Γαλλία.
Σύσταση του Ιδρύματος Επεξεργασία
Αν και δεν διατηρούσε σχέσεις με τον ελληνικό χώρο, πείθεται, κατόπιν μακροχρόνιας αλληλογραφίας και προσωπικών επαφών με τον Ευάγγελο Αβέρωφ να συστήσει φιλανθρωπικό ίδρυμα για να βοηθήσει την ιδιαίτερη πατρίδα των προγόνων του. Το ίδρυμα συστάθηκε τον Ιούνιο του έτους 1947, με την ονομασία «Ίδρυμα Βαρόνου Μιχαήλ Τοσίτσα» και έχει ως κύριο σκοπό την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής του Μετσόβου, απ' όπου καταγόταν ο ιδρυτής.
Ο ιδρυτής του ιδρύματος, Τοσίτσας, παραχώρησε την περιουσία του στο χωριό ελλείψει κληρονόμων.[1]
Δράσεις του Ιδρύματος Επεξεργασία
Με τα χρήματα του ιδρύματος ανοικοδομήθηκε η προγονική του οικία στο Μέτσοβο, η οποία λειτουργεί σήμερα ως λαογραφικό Μουσείο, και το καμένο από το 1947 κτίριο του δημοτικού σχολείου. Επίσης δημιουργήθηκε νοσοκομείο, πριονιστήριο, τυροκομική μονάδα, γυμναστήριο, χιονοδρομικό κέντρο και χρηματοδοτήθηκαν πλήθος άλλων κοινωφελών και αναπτυξιακών έργων. Στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου αποπερατώθηκαν με δαπάνες του ιδρύματος πάνω από 107 σχολεία. Τέλος ιδρύθηκε στην Κάτω Κηφισιά φοιτητική εστία για ηπειρώτες σπουδαστές.
Η μονή του Αγίου Νικολάου, η οποία οικοδομήθηκε το 1728 ανακαινίστηκε με χρηματοδότηση από το ίδρυμα.[2]
Πηγές Επεξεργασία
- Γ. Πλατάρης, 1984, «Οι Τοσίτσηδες στο Λιβόρνο», Ηπειρωτικό Ημερολόγιο, 1984, σελ. 199-206.
- Γ. Πλατάρης -Τζίμας, Κώδικας Διαθηκών, Μείζονες και ελάσσονες ευεργέτες του Μετσόβου, τόμ. Β΄, εκδ. Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Ιωαννίνων και Δήμου Μετσόβου, Μέτσοβο/Αθήνα 2004, σελ. 101-135.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Παρακαταθήκη για το Μέτσοβο η κληρονομιά Αβέρωφ». www.eleftheria.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2023.
- ↑ «Παρακαταθήκη για το Μέτσοβο η κληρονομιά Αβέρωφ». www.eleftheria.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2023.