Όθων Γ΄ του Βρανδεμβούργου

Ο Όθων Γ΄ ο ευσεβής, γερμ. Otto III der fromme (1215 - 9 Οκτωβρίου 1267) από τον Οίκο των Ασκάνια ήταν μάργραβος του Βρανδεμβούργου, πρώτα μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιωάννη Α΄ (1220-66) και μετά μόνος του (1266-67). Είναι ο ιδρυτής του κλάδου του Ζάλτσβεντελ.

Όθων Γ΄ του Βρανδεμβούργου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1215
Θάνατος	9  Οκτωβρίου 1267 Μπράντενμπουργκ αν ντερ Χάβελ
Τόπος ταφής	Βρανδεμβούργο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Μέση άνω γερμανική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηγεμόνας
Οικογένεια
Σύζυγος	Βεατρίκη της Βοημίας (από 1243)
Τέκνα	Ιωάννης Γ΄ του Βρανδεμβούργου-Ζάλτσβεντελ Όθων Ε΄ του Βρανδεμβούργου-Ζάλτσβεντελ Αλβέρτος Γ΄ του Βρανδεμβούργου-Ζάλτσβεντελ Όθων ΣΤ΄ του Βρανδεμβούργου-Ζάλτσβεντελ Ματθίλδη του Βρανδεμβούργου-Ζάλτσβεντελ Κουνιγούνδη του Βρανδεμβούργου
Γονείς	Αλβέρτος Β΄ του Βρανδεμβούργου και Matilda Von Groitzsch
Αδέλφια	Ιωάννης Α΄ του Βρανδεμβούργου Ματθίλδη του Βρανδεμβούργου Ελισάβετ του Βρανδεμβούργου, λάντγκραβος της Θουριγγίας
Οικογένεια	House of Ascania in Brandenburg
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Margrave of Brandenburg
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Αλβέρτου Β΄ μαργράβου του Βρανδεμβούργου και της Ματθίλδης, κόρης του Κορράδου Β΄.

Η διακυβέρνησή του με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ιωάννη Α΄ χαρακτηρίστηκε από την επέκταση του μαργραβάτου: προσάρτησε το υπόλοιπο των Τέλτοβ και Μπάρνιμ, το Ούκλερμαρκ, την κυριότητα του Στάργκαρτ, το Λούμπουστσλαντ και τις περιοχές του Νόιμαρκ ανατολικά του Όντερ. Ενδυνάμωσαν τη θέση του Βρανδεμβούργου μέσα στο Γερμανικό βασίλειο· το 1256 ο Όθων Γ΄ ήταν υποψήφιος για βασιλιάς. Ίδρυσαν πόλεις και ανέπτυξαν τις δίδυμες πόλεις Κελν και Βερολίνο. Επέκτειναν το κάστρο των Ασκάνια στο Σπάννταου και το έκαναν έδρα τους.

Πριν αποβιώσουν διαίρεσαν το μαργραβάτο σε δύο μέρη: ένα για τους απογόνους του Ιωάννη Α΄ και ένα για εκείνους του Όθωνα Γ΄. Ως τότε τα μέλη του Οίκου τους εθάπτοντο στο αββαείο του Λέχνιν, που περιήλθε στο δεύτερο μέρος, έτσι οι απόγονοι του Ιωάννη Α΄ ίδρυσαν το 1258 την Κιστερκιανή μονή Μάριανσεε για την ταφή τους. Το 1266 άλλαξαν γνώμη και ίδρυσαν τη μονή Χορίν, 8 χλμ νοτιοδυτικά της προηγούμενης. Το 1274 μετέφεραν τη σορό του ΙΩάννη Α΄ από το Μάριανσεε στο Χορίν. Ο κλάδος του Όθωνα Γ΄ εξέλιπε το 1317 και ο εγγονός τού Ιωάννη Α΄, ο Βάλντεμαρ, ενοποίησε το μαργραβάτο.

Το 1267 απεβίωσε σε ηλικία 52 ετών και τον διαδέχθηκαν οι γιοί του από κοινού στο Ζάλτσβεντελ.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1244 τη Βεατρίκη των Πρεμυσλιδών, κόρη του Βεγκεσλάου Α΄ της Βοημίας και είχε τέκνα:

• Ιωάννης Γ΄ 1244-1268, μάργραβος του Βρανδεμβούργου-Ζάλτσβεντελ.
• Όθων Ε΄ π. 1246-1298, συν-μάργραβος του Βρανδεμβούργου-Ζάλτσβεντελ.
• Αλβέρτος Γ΄ π. 1250-1300, συν-μάργραβος του Βρανδεμβούργου-Ζάλτσβεντελ.
• Όθων ΣΤ΄ π. 1255-1303, συν-μάργραβος του Βρανδεμβούργου-Ζάλτσβεντελ.
• Κουνιγκούντε απεβ. π. 1292, παντρεύτηκε πρώτα τον Μπέλα των Άρπαντ δούκα της Σλαβονίας και μετά τον Βάλεραν Δ΄ δούκα του Λίμπουργκ.

Πηγές

• Helmut Assing: Brandenburg, Anhalt und Thüringen im Mittelalter. Askanier und Ludowinger beim Aufbau fürstlicher Territorialherrschaften, Böhlau Verlag, Cologne, 1997, ISBN 3-412-02497-X
• Helmut Assing: Die frühen Askanier und ihre Frauen, Bernburg, 2002
• Lutz Partenheimer: Albrecht der Bär – Gründer der Mark Brandenburg und des Fürstentums Anhalt, Böhlau Verlag, Cologne, 2001, ISBN 3-412-16302-3
• Jörg Rogge: Die Wettiner, Thorbecke Verlag, Stuttgart, 2005, ISBN 3-7995-0151-7
• Hans Spichalski: Heinrich Raspe IV. von Thüringen – Landgraf und Gegenkönig, Books on Demand GmbH, Norderstedt, 2009, ISBN 978-3-8370-5288-6, p. 96 ff.
• Stephan Warnatsch: Geschichte des Klosters Lehnin 1180–1542 = Studien zur Geschichte, Kunst und Kultur der Zisterzienser, vol. 12.1, Lukas Verlag, Berlin, 2000 (also: thesis, Free University, Berlin, 1999), ISBN 3-931836-45-2

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Otto III, Margrave of Brandenburg στο Wikimedia Commons