Αλβέρτος Β΄ του Βρανδεμβούργου
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Αλβέρτος Β΄ (γερμ.: Albrecht II, 1177 - 25 Φεβρουαρίου 1220) από τον Οίκο των Ασκάνια ήταν μάργραβος του Βρανδεμβούργου (1205-1220).
Αλβέρτος Β΄ του Βρανδεμβούργου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1171[1] |
Θάνατος | 25 Φεβρουαρίου 1220[2] |
Χώρα πολιτογράφησης | Μαργραβιάτο του Βραδεμβούργου |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Matilda Von Groitzsch (από 1205)[3] |
Τέκνα | Ιωάννης Α΄ του Βρανδεμβούργου Όθων Γ΄ του Βρανδεμβούργου Ματθίλδη του Βρανδεμβούργου Ελισάβετ του Βρανδεμβούργου, λάντγκραβος της Θουριγγίας Jutta von Brandenburg[4] |
Γονείς | Όθων Α΄ του Βρανδεμβούργου και Adelheid |
Αδέλφια | Όθων Β΄ του Βρανδεμβούργου |
Οικογένεια | House of Ascania in Brandenburg |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν ο τρίτος γιος του Όθωνα Α΄ δούκα του Βρανδεμβούργου και της Άντα, κόρης του Φλόρις Γ΄ κόμη της Ολλανδίας.
Από το 1184 ήταν κόμης του Άρνεμπουρκ στο Άλτμαρκ. Το Άλτμαρκ ανήκε στο Βρανδμεβούργο και ο μεγαλύτερος αδελφός του Όθων Β΄ ισχυρίστηκε ότι και το Άρνεμπουρκ ανήκει στο Βρανδεμβούργο. Ο Όθων Γ΄ συμμετείχε στην Γ΄ Σταυροφορία (1189-1192) και ήταν παρών στην εναρτήρια συγκέντρωση των Τευτόνων ιπποτών στην Άκρα το 1198. Όταν επέστρεψε, ο Όθων Β΄ τον φυλάκισε.
Το 1205 απεβίωσε ο μεγαλύτερος αδελφός του και ο Αλβέρτος Β΄ τον διαδέχθηκε. Όπως και ο αδελφός του, ο Αλβέρτος Β΄ υποστήριξε τον Φίλιππο των Χοενστάουφεν ως βασιλιά της Γερμανίας έναντι του Όθωνα Δ΄ των Γουέλφων. Άλλαξε στρατόπεδο, όταν το 1208 δολοφονήθηκε ο Φίλιππος, διότι ο Όθων Δ΄ τον είχε βοηθήσει να ασφαλίσει το μαργραβάτο του από τους Δανούς και είχε επικυρώσει το Βρανδεμβούργο στον Οίκο των Ασκάνια το 1212.
Ενεπλάκη σε μακρά διαμάχη με τον Αλβέρτο Α΄ αρχιεπίσκοπο του Μαγδεβούργου. Κατείχε σημαίνουσα θέση στη διένεξη για τον φόρο της δεκάτης στο Βρανδεμβούργο. Εξασφάλισε τις περιοχές Τέλτοβ, Πρίγκνιτς και μέρη του Ούκλερμαρκ για το μαργραβάτο του, αλλά έχασε την Πομερανία στον Οίκο των Γκρίφφινς.
Το 1220 απεβίωσε σε ηλικία 43 ετών και τον διαδέχθηκαν οι γιοί του Ιωάννης Α΄ και Όθων Γ΄.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε τη Ματίλντα των Βέττιν, κόρη του Κορράδου Β΄ μαργράβου της Λουσατίας και είχε τέκνα:
- Ιωάννης Α΄ π. 1213-1266, μάργραβος του Βρανδεμβούργου. Οι απόγονοί του έγιναν μάργραβοι του Βρανδεμβούργου-Στέννταλ.
- Όθων Γ΄ 1215-1267, μάργραβος του Βρανδεμβούργου. Ιδρυτής του κλάδου του Βρανδεμβούργου-Ζάλτσβεντελ.
- Ματθίλδη 1261-1228, παντρεύτηκε τον Όθων Α΄ των Γουέλφων δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ.
- Ελισάβετ 1207-1231, παντρεύτηκε τον Ερρίκο Ράσπε των Λουδοβικιδών λάντγκραβο της Θουριγγίας.
Πηγές
Επεξεργασία- Lutz Partenheimer: Albrecht der Bär – Gründer der Mark Brandenburg und des Fürstentums Anhalt, Böhlau Verlag, Cologne, 2001, ISBN 3-412-16302-3
- Jörg Rogge: Die Wettiner, Thorbecke Verlag, Stuttgart, 2005, ISBN 3-7995-0151-7
- Hans Spichalski: Heinrich Raspe IV. von Thüringen – Landgraf und Gegenkönig, Books on Demand GmbH, Norderstedt, 2009, ISBN 978-3-8370-5288-6, p. 96 ff.
- Stephan Warnatsch: Geschichte des Klosters Lehnin 1180–1542 = Studien zur Geschichte, Kunst und Kultur der Zisterzienser, vol. 12.1, Lukas Verlag, Berlin, 2000 (also: thesis, Free University, Berlin, 1999), ISBN 3-931836-45-2
- Otto von Heinemann (1875), "Albrecht II. (Markgraf von Brandenburg)", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 1, Leipzig: Duncker & Humblot, p. 243
- Willy Hoppe (1953), "Albrecht II.", Neue Deutsche Biographie (NDB) (in German), 1, Berlin: Duncker & Humblot, p. 161; (full text online)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 138733422. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ p781.htm#i7804. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.