Ο Αγκσαρτάν Α΄, Aghsartan I, γεωργιανά: აღსართან I, (απεβ. το 1084) από τον Οίκο των Βαγρατιδών της Αρμενίας (Μπαγκρατούνι) ήταν βασιλιάς τού Καχέτι και τού Χερέτι στην ανατολική Γεωργία από το 1058 μέχρι το τέλος του το 1084.

Αγκσαρτάν Α΄ της Καχετίας
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος1084
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Καχετίας
ΘρησκείαΙσλάμ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΤέκναΚβιρίκε Δ΄ του Καχέτι
ΓονείςΓκαγκίκ του Καχέτι

Βιογραφία Επεξεργασία

Διαδέχθηκε τον πατέρα του Γκαγκίκ του Καχέτι, μετά το τέλος εκείνου. Η βασιλεία του συνέπεσε με τις επιδρομές των Σελτζούκων στα γεωργιανά εδάφη και τις επίμονες προσπάθειες των Γεωργιανών Βαγρατιδών βασιλέων να φέρουν όλες τις γεωργιανές πολιτικές στο ενιαίο βασίλειό τους. Το 1068 ο Αγκσαρτάν Α΄ υποτάχθηκε στον σουλτάνο Αλπ Αρσλάν των Σελτζούκων, και συμφώνησε να πληρώσει φόρο υποτέλειας και εξασφάλισε την τουρκική υποστήριξη κατά τού βασιλιά Βαγράτιος Δ΄ της Γεωργίας, που είχε καταλάβει μέρος της επικράτειας τού Καχέτι. Συνέχισε τον αγώνα του ενάντια στην συγκεντρωτική πολιτική τού Γεωργιανού στέμματος υπό τον διάδοχο τού Βαγράτ Γεώργιο Β΄ και συμμάχησε με την επαναστατική φυλή των Λιπαριτιδών, αλλά στη συνέχεια μετέφερε την υπακοή του στον Γεώργιο Β΄ και τον βοήθησε να αντιμετωπίσει τη φεουδαρχική αντιπολίτευση και στη συνέχεια να πολεμήσει την εισβολή των Σελτζούκων το 1074 υπό τον σουλτάνο Μαλίκ Σαχ Α΄. Ωστόσο, όταν ο Γεώργιος Β΄ έκανε ειρήνη με τον σουλτάνο στις αρχές της δεκαετίας του 1080, ο τελευταίος αναγνώρισε τον βασιλιά της Γεωργίας ως τον μόνο νόμιμο κύριο τού Καχέτι και τού έδωσε μία δύναμη Σελτζούκων για να κατακτήσει την περιοχή. Ο Γεώργιος Β΄, επικεφαλής ενός συνδυασμένου στρατού Γεωργίας-Σελτζούκων, πολιόρκησε το Καχετικό φρούριο Βεζίνι, αλλά δεν κατάφερε να το καταλάβει και αποχώρησε. Ο Αγκσαρτάν Α΄ άδραξε αμέσως την ευκαιρία για να υποσχεθεί την πίστη του στους Σελτζούκους: πήγε στον Μαλίκ Σαχ και ασπάστηκε το Ισλάμ, κερδίζοντας έτσι μία σελτζουκική προστασία ενάντια στις φιλοδοξίες τού βασιλιά της Γεωργίας. Απεβίωσε το 1084 και τον διαδέχθηκε ο γιος του Γεώργιος Δ΄.

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία