Αδόλφος του Λουξεμβούργου
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Αδόλφος (24 Ιουλίου 1817 - 17 Νοεμβρίου 1905) ήταν μεγάλος δούκας του Λουξεμβούργου (1890-1905) και δούκας του Νάσσαου (1839-1866). Ήταν υιός του Γουλιέλμου δούκα του Νάσσαου και της πρώτης συζύγου του Λουίζας των Βέττιν, κόρης του Φρειδερίκου δούκα της Σαξονίας-Άλτενμπουργκ.
Αδόλφος | |
---|---|
δούκας του Νάσσαου | |
Περίοδος | 1839 - 1866 |
Προκάτοχος | Γουλιέλμος του Νασσαου |
Διάδοχος | Γουλιέλμος Α΄ της Γερμανίας (προσάρτηση) |
μεγάλος δούκας του Λουξεμβούργου | |
Περίοδος | 1890 - 1905 |
Προκάτοχος | Γουλιέλμος Γ΄ των Κάτω Χωρών |
Διάδοχος | Γουλιέλμος Δ΄ του Λουξεμβούργου |
Γέννηση | 24 Ιουλίου 1817 ανάκτορο Μπίμπριχ, Βίζμπαντεν |
Θάνατος | 17 Νοεμβρίου 1905 (ετών 88) ανάκτορο Χόενμπουργκ, Λενγκρίζ |
Τόπος ταφής | Σλόσκιρχε Βάιλμπουργκ |
Σύζυγος | Ελισάβετ Χόλσταϊν-Γκόττορπ Αδελαΐδα Μαρία του Άνχαλτ-Ντεσσάου |
Επίγονοι | Γουλιέλμος Δ΄ του Λουξεμβούργου Χίλντα |
Οίκος | Νάσσαου |
Πατέρας | Γουλιέλμος |
Μητέρα | Λουίζα της Σαξονίας-Χίλντμπουργκχαουζεν |
Θρησκεία | Διαμαρτυρόμενος Χριστιανός |
![]() | |
δεδομένα ( ) |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Το 1839 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε στο δουκάτο του Νάσσαου. Έκανε το Βίζμπαντεν πρωτεύουσα του δουκάτου και εγκαταστάθηκε στο νεόδμητο Στάτσλος το 1841. Το 1848 οι πολίτες του Νάσσαου του έδωσαν τις "Εννέα Απαιτήσεις" τους στις οποίες συναίνεσε, αλλά αργότερα ανακάλεσε τις φιλελεύθερες αντιλήψεις του υιοθετώντας πιο συντηρητική πολιτική. Γενικά ήταν ένας δημοφιλής ηγεμόνας. Το 1866 στον Αυστρο-Πρωσικό πόλεμο υποστήριξε την Αυστρία· έτσι όταν εκείνη ηττήθηκε, το δουκάτο του προσαρτήθηκε από την Πρωσία.
Το 1879 η Έμμα, κόρη της ετεροθαλούς αδελφής του Ελένης, παντρεύτηκε τον μακρινό συγγενή τους Γουλιέλμο Γ΄ των Νάσσαου βασιλιά της Ολλανδίας και μεγάλο δούκα του Λουξεμβούργου, ο οποίος όμως απεβίωσε το 1890. Τον διαδέχθηκε η κόρη του Βιλελμίνη στο βασίλειο της Ολλανδίας, αλλά στο μεγάλο δουκάτο ίσχυε ο Σαλικός νόμος διαδοχής, που εξαιρούσε τις γυναίκες, κατά το Σύμφωνο του Οίκου του Νάσσαου του 1783 που καθόριζε την κληρονομικότητα και τη διαδοχή. Ο πλησιέστερος άρρην συγγενής του Γουλιέλμου Γ' ήταν ο υιός του 17ου εξαδέλφου του, ο Αδόλφος, έτσι εκείνος τον διαδέχθηκε ως μεγάλος δούκας του Λουξεμβούργου. Είναι ο πιο μακρινός συγγενής που διαδέχθηκε ποτέ ηγεμόνα. Ο Αδόλφος είχε αναλάβει την αντιβασιλεία του Λουξεμβούργου κατά τη διάρκεια της ασθένειας του Γουλιέλμου Γ'.
Όμως ο ίδιος ήταν πια 73 ετών και γνώριζε λίγα από την πολιτική του δουκάτου. Έτσι άφησε το 1888 τη διακυβέρνηση στον πρωθυπουργό Πάουλ Έυσεν και αυτό δημιούργησε την παράδοση του να αφήνει ο ηγεμόνας του Λουξεμβούργου τις καθημερινές υποθέσεις του κράτους στη φροντίδα ενός πολιτικού. Το 1902 όρισε τον υιό του Γουλιέλμο-Αδόλφο αντικυβερνήτη και αντιπρόσωπό του. Απεβίωσε το 1905 στο ανάκτορο Χόενμπουργκ στο Λενγκρίζ. Το 1953 η σορός του μεταφέρθηκε στην κρύπτη του παρεκκλησίου του κάστρου Βάιλμπουργκ.
Ήταν ετεροθαλής αδελφός της Σοφίας, συζύγου του Όσκαρ Β' Μπερναντότ βασιλιά της Σουηδίας. Το 1892 είχε απονείμει τον κληρονομικό τίτλο του κόμη του Βίσμποργκ στον ανιψιό του Όσκαρ, που είχε χάσει τους σουηδικούς του τίτλους με το μοργανατικό γάμο που έκανε. Το Βίσμποργκ είναι το κάστρο της πόλης Βίσμπι του δουκάτου του Γκότλαντ, το δουκάτο που ο Όσκαρ έχασε.
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Πρώτα το 1844 νυμφεύτηκε την Ελισάβετ Μιχαήλοβνα των Χόλσταϊν-Γκόττορπ, κόρη του Μιχαήλ Πάβλοβιτς μεγάλου δούκα της Ρωσίας (ήταν γιος του Παύλου Αυτοκράτορα της Ρωσίας), αλλά αυτή απεβίωσε σε λιγότερο από ένα έτος. Ο Αδόλφος οικοδόμησε (1847-55) την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αγ. Ελισάβετ στη μνήμη της.
Έπειτα το 1851 νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά την Αδελαΐδα-Μαρία, κόρη του Φρειδερίκου-Αυγούστου πρίγκιπα του Άνχαλτ-Ντεσσάου. Είχαν τέκνα:
- Γουλιέλμος Δ΄ 1852-1912, μεγάλος δούκας του Λουξεμβούργου.
- Φραγκίσκος-Ιωσήφ 1859-1875, απεβ. 16 ετών.
- Χίλντα 1864-1952, παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο Β΄ μεγάλο δούκα του Μπάντεν.
Εταιρεία Εθελοντών ΑδόλφουΕπεξεργασία
Το 1842 ιδρύθηκε η Εταιρεία Εθελοντών ο Αδόλφος (Αdelsverein) για την προστασία των Γερμανών μεταναστών στο Τέξας, στο κάστρο Μπίμπριχ του Αδόλφου στο Ρήνο. Είχε το όνομα του προστάτη της Οργάνωσης και βοήθησε στο μεγάλο κύμα μετανάστευσης του 19ου αι. στο Τέξας των ΗΠΑ. Το 1843 ίδρυσε τη Φυτεία Αδόλφος του Νάσσαου στο Tέξας έκτασης 18.000 στρεμμάτων.