Αιλία Πουλχερία
κόρη του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄
Η Αιλία Πουλχερία (379 - 385) ήταν κόρη του Θεοδοσίου Α΄ και της πρώτης συζύγου του Φλασίλλας.
| Αιλία Πουλχερία | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 379 Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 386 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Θεοδόσιος Α΄ και Αιλία Φλασίλλα |
| Αδέλφια | Αρκάδιος Ονώριος |
Αδερφή των αυτοκρατόρων Αρκάδιου και Ονώριου, η Πουλχερία πέθανε πολύ μικρή (ηλικίας λίγων μηνών ως και επτά ετών, όπως αναφέρουν διάφορες πηγές[1]) κατά πάσα πιθανότητα λίγο πριν τον θάνατο της μητέρας της (386). Ο Θεοδόσιος Α΄ δέχτηκε να παντρευτεί την Γάλλα, την μικρότερη κόρη του Βαλεντινιανού Α΄, ενώνοντας τις δυο δυναστείες. Το γεγονός αυτό αυξάνει τις αμφιβολίες των ιστορικών ότι ο θάνατος της Πουλχερίας έχει σχέση με τον θάνατο της μητέρας της.[2] Δεν συγχέεται με την πιο δημοφιλή ανιψιά της, Πουλχερία.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ ^ William Smith, ad esempio (op. cit.), ne fa risalire la nascita al 379 basandosi su alcuni passi della Laus Serenae di Claudiano (vv. 113 e 126). Così anche Maria Floriani Squarciapino nella voce "Flaccilla" sull'Enciclopedia dell'Arte Antica (1960) della Treccani. Gregorio di Nissa, dal canto suo, compose tanto l'omelia consolatoria per la sua morte quanto, poco più tardi, l'orazione funebre per quella dell'imperatrice Flaccilla.
- ↑ ^ Secondo altri, però, il collegamento fra le due morti sarebbe di natura squisitamente fisica e legato alle complicazioni del parto di Pulcheria: così, ad esempio, Fabio Arduino - scheda "Santa Placilla (Ælia Flaccilla) Imperatrice", sul sito Santi, beati e testimoni - ne posticipa di conseguenza la data di nascita al 385; Carlo Antonio Vanzon, invece (Dizionario Universale, Livorno, Sardi, 1833, vol. 3º, p. 185), riferendosi all'imperatrice, spiega che «il dolore per la prematura morte di sua figlia Pulcheria, fanciulla che in età di 8 anni dava già a divedere le doti più eccellenti, la trasse pure al sepolcro».