Αρκάδιος
Ο Αρκάδιος (377 - 1 Μαΐου 408) ήταν αυτοκράτορας της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, γιος του Μεγάλου Θεοδοσίου. Ανήκει και αυτός στη δυναστεία την οποία δημιούργησε ο Μεγάλος Θεοδόσιος. Βασίλευσε από το 395 έως το 408.
| Αρκάδιος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Flavius Arcadius (Λατινικά) |
| Γέννηση | 1 Ιανουαρίου 377 Ισπάνια |
| Θάνατος | 1 Μαΐου 408[1][2] Κωνσταντινούπολη |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία Αρχαία Ρώμη |
| Eορτασμός αγίου | Πύλη:Ορθοδοξία/Εορτολόγιο/27 Αυγούστου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ευδοξία (αυτοκράτειρα) (άγνωστη τιμή–404)[3][4] |
| Τέκνα | Πουλχερία Θεοδόσιος Β´ Αρκαδία Πορφυρογέννητη[5] Φλασίλλα Μαρίνα |
| Γονείς | Θεοδόσιος Α΄[3] και Αιλία Φλασίλλα |
| Αδέλφια | Ονώριος Γάλλα Πλακιδία Αιλία Πουλχερία |
| Οικογένεια | Θεοδοσιανή Δυναστεία |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός Βυζαντινός Αυτοκράτορας (395–408) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΣτην εποχή του Αρκαδίου τη διοίκηση την ασκούσε ο σύμβουλος Ρουφίνος και, μετά τη δολοφονία του Ρουφίνου, ο διεφθαρμένος επίτροπος Ευτρόπιος και η αυτοκράτειρα Ευδοξία. Όταν ανέβηκε στο θρόνο ο Αρκάδιος, ήταν δεκαοκτώ χρονών και υπήρξε ασθενικός και αδρανής. Ενώ οι Ούννοι έκαναν εισβολές στη Μικρά Ασία και ο Γότθος Αλάριχος λεηλατούσε σχεδόν όλη την Ελλάδα, ο Ρουφίνος και ο στρατηγός του Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους Στιλίχων βρίσκονταν σε διαμάχη. Τελικά, ο Στιλίχων κατόρθωσε να αντιμετωπίσει με επιτυχία τον Αλάριχο ενώ ο Ευτρόπιος απώθησε τους Ούννους.
Η βασιλεία του κατέχει υψηλή θέση στην ιστορία της Αυτοκρατορίας. Ήταν ο πρώτος που έκανε μόνιμη έδρα του την Κωνσταντινούπολη και σπάνια κινούταν εκτός των τειχών της, σε αντίθεση με τους προκατόχους του που κινούνταν συνεχώς. Ανέπτυξε και συστηματοποίησε τις αυτοκρατορικές τελετές, και αύξησε την επιρροή των δημοσίων υπηρεσιών[6].
Προώθησε στην Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο, ο οποίος όμως καυτηρίαζε δημόσια τη διαφθορά της αυλής και αυτό έγινε αιτία σύγκρουσης μεταξύ αυτού και της αντίπαλής του αριστοκρατίας, με την οποία συμμάχησαν και οι αντίπαλοί του κληρικοί. Ο Αρκάδιος πέθανε αφού βασίλεψε για 13 χρόνια.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε την Αιλία Ευδοξία, κόρη του Φράγκου Φλάβιου Μπάουτο magister militum και είχε τέκνα:
- Φλακίλλα.
- Πουλχερία 398/399-453, παντρεύτηκε τον Μαρκιανό Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.
- Αρκαδία 400-444, έλαβε όρκο παρθενίας. Έκτισε τη Μονή του Αγ. Ανδρέα τη λεγόμενη Ροδοφύλιον.
- Θεοδόσιος Β΄ 401-450, Αυτοκράτορας των Ρωμαίων.
- Μαρίνα.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6tb1nm1. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Arcadius. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Arcadius» (Ρωσικά)
- ↑ «Eudoxia» (Ρωσικά)
- ↑ Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Steven Runciman (2005). Η Βυζαντινή Θεοκρατία. Εκδόσεις Δόμος. σελίδες 40. ISBN 9607217225.
| Προηγούμενος Θεοδόσιος Α΄ |
Αυτοκράτορας του Βυζαντίου 395-408 |
Επόμενος Θεοδόσιος Β' |
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα ιστορικό θέμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |