Η πόλη Ακκαρών ή Εκρών (εβραϊκά: עֶקְרוֹן) ήταν μια από τις πέντε πόλεις της φημισμένης Φιλισταϊκής πενταπόλεως, που βρίσκεται στη νοτιοδυτική Χαναάν.

Ακκαρών
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ακκαρών
31°46′39″N 34°51′7″E
ΧώραΙσραήλ[1]
Διοικητική υπαγωγήΔιαμέρισμα των Ιεροσολύμων[1]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Πολλές τοποθεσίες έχουν προταθεί για την Ακκαρών, συμπεριλαμβανομένων των Ακίρ, Κατρά, Ζικρίν και Παράλιος Καισάρεια, αλλά μετά την ανακάλυψη της επιγραφής της Ακκαρών το 1996, η Ακκαρών ταυτίστηκε θετικά με το ανάχωμα του Τελ Μικνέ (εβραϊκά) ή Χιρμπέτ ελ Μουκανά (αραβικά). Το τελλ βρίσκεται 35 χιλιόμετρα δυτικά της Ιερουσαλήμ και 18 χιλιόμετρα βόρεια του Τελλ εσ-Σαφί, της σχεδόν ορισμένης τοποθεσίας της πόλης των Φιλισταίων Γέθ, στο έδαφος του Κιμπούτζ Ρεβαντίμ στο ανατολικό άκρο της παραλιακής πεδιάδας του Ισραήλ.

Τοποθεσία Επεξεργασία

Ο Ιερώνυμος έγραψε ότι η Ακκαρών βρισκόταν ανατολικά της Αζώτου και της Ιάμνειας (σύμφωνα με τη σύγχρονη ερμηνεία), ωστόσο ανέφερε επίσης ότι κάποιοι εξισώνουν την πόλη με τον Πύργο Στράτωνος στην Παράλιο Καισάρεια. Αυτό μπορεί να είναι μια αναφορά του ραβίνου Αμπαχού στον εντοπισμό της Ακκαρών με την Καισαρεία στη Μεγκιλά (Ταλμούδ).

Ο Ρόμπινσον εντόπισε για πρώτη φορά το αραβικό χωριό Ακίρ ως τόπο της Ακκαρών το 1838[2][3] και αυτό έγινε δεκτό μέχρι να αμφισβητηθεί από τον Μακάλιστερ το 1913, ο οποίος πρότεινε την Χιρμπέτ Ντικερίν και ο Όλμπραϊτ το 1922, ο οποίος πρότεινε την Κατρά.[3]

Η αναγνώριση της Ακκαρών ως Τελ Μικνέ/Χιρμπέτ ελ Μουκανά προτάθηκε από τον Νεβά και τον Καλλαί το 1957–1958,[4][5] μια θεωρία ευρέως αποδεκτή υπό το πρίσμα μιας αφιερωμένης βασιλικής επιγραφής που βρέθηκε κατά τις ανασκαφές του 1996.[6]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 GEOnet Names Server. 11  Ιουνίου 2018. -781587.
  2. C. R. Conder and H. H. Kitchener (1882). The Survey of Western Palestine. II. London: The Committee of the Palestine Exploration Fund. σελ. 408. 
  3. 3,0 3,1 William F Albright (1921–1922). «Contributions to the Historical Geography of Palestine». The Annual of the American School of Oriental Research in Jerusalem 2/3: 1–46. 
  4. Seymour Gitin and Trude Dothan (1987). «The Rise and Fall of Ekron of the Philistines: Recent Excavations at an Urban Border Site». The Biblical Archaeologist 50 (4): 197–222. doi:10.2307/3210048. 
  5. Seymour Gitin (1989). «Tel Miqne-Ekron: A type-site for the inner coastal plain in the Iron Age II period». Στο: Seymour Gitin and William Dever. Recent Excavations in Israel: Studies in Iron Age Archaeology. Eisenbrauns. σελ. 24. ISBN 978-0-89757-049-7. 
  6. S. Gitin, T. Dothan, and J. Naveh, "A Royal Dedicatory Inscription from Ekron," Israel Exploration Journal 47 (1997): 9-16

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία