Αλέκος Σιώτης

Έλληνας ποδοσφαιριστής

Ο Αλέκος Σιώτης ήταν Έλληνας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως μέσος και έγινε γνωστός με την ομάδα του Άρη Θεσσαλονίκης, παίζοντας στην πρώτη ομάδα από το 1935 μέχρι το 1949.

Αλέκος Σιώτης
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης1917
Τόπος γέννησηςΕλλάδα
Ημερ. θανάτου2004
ΘέσηΜέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1935-1945Άρης Θεσσαλονίκης
1945-1946Απόλλων Σμύρνης
1946-1949Άρης Θεσσαλονίκης
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Σιώτης ξεκίνησε την καριέρα του στον Άρη το 1935, όντας βασικός από το ξεκίνημα της πορείας του. Με τους "κίτρινους" κατέκτησε την τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα Ελλάδος του 1936, το πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης του 1938 και συμμετείχε στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος του 1940, όπου ο Άρης ηττήθηκε με 3-1 από τον Παναθηναϊκό.[1] Διακρινόταν για την φυσική του κατάσταση και την αλτικότητα του, αγωνιζόμενος ως σέντερ χαφ.

Μετά το τέλος της γερμανικής κατοχής, μετακόμισε στην Αθήνα, όπου εντάχθηκε στο δυναμικό του Απόλλωνα Αθηνών. Μερικούς μήνες αργότερα, επέστρεψε στην Θεσσαλονίκη και τον Άρη, με τον οποίο κατέκτησε το πρώτο μεταπολεμικό πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης και προκρίθηκε στην τελική φάση του πανελλήνιου πρωταθλήματος. Ο Σιώτης αποτέλεσε την "πέτρα του σκανδάλου", όταν οι αντίπαλοι των "κίτρινων" ισχυρίστηκαν ότι συμμετείχε αντικανονικά θεωρώντας άκυρη την μεταγραφή του. Η επιτροπή κανονισμών της ΕΠΟ δικαίωσε τους κατήγορους,[2] αλλά η ομάδα του Άρη προσκόμισε τα απαραίτητα δικαιολογητικά αποδεικνύοντας ότι δεν ίσχυε κάτι παράνομο και ο Άρης είχε δικαίωμα συμμετοχής στην τελική φάση. Η ένσταση της ΑΕΚ δεν έγινε δεκτή και στις 23 Ιουνίου 1946, ο Άρης κατέβαλε την αντίσταση του "δικέφαλου του Νότου" με 4-1, κατακτώντας το τρίτο πρωτάθλημα της ιστορίας του.[3]

Ο Σιώτης συνέχισε να παίζει ποδόσφαιρο για τρεις ακόμη σεζόν, κρεμώντας τα παπούτσια του το 1949, με τελευταίο του αγώνα την ήττα του Άρη με 4-1 από τον Ολυμπιακό, στις 14 Ιουλίου 1949.[4]

Πέθανε το 2004, σε ηλικία 87 ετών.

Παραπομπές

Επεξεργασία