Αλέξανδρος Α΄ του Καχέτι

Ο Αλέξανδρος Α', γεωργιανά: ალექსანდრე I Aleksandre I, (1445 ή π. 1456 – 27 Απριλίου 1511) από τον Οίκο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας ήταν βασιλιάς του Καχέτι στην ανατολική Γεωργία από το 1476 έως το 1511. Με την ελαστική και ευέλικτη διπλωματία του, ο Αλέξανδρος Α΄ κέρδισε ασφάλεια από τις γειτονικές δυνάμεις. Δολοφονήθηκε από τον ίδιο του τον γιο Γεώργιο Β΄ τον Κακό. Αναγνώρισε την επικυριαρχία του Ισμαήλ Α΄ των Σαφαβιδών, σάχη του Ιράν, στις αρχές του 16ου αι.[2]

Αλέξανδρος Α΄ του Καχέτι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
ალექსანდრე I (Γεωργιανά)
Γέννηση1454
Τιφλίδα
Θάνατος27  Απριλίου 1511
Τιφλίδα
Χώρα πολιτογράφησηςΓεωργία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΤέκναΓεώργιος Β΄ του Καχέτι
Demetrius Bagration-Davitishvili
ΓονείςΓεώργιος Η΄ της Γεωργίας και princess Nestan-Darejan, queen ('Thamar III'), claimant of Imereti, etc[1]
ΟικογένειαΔυναστεία των Μπαγκρατιόνι
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

 
Ο Ιβάν Γ΄ της Ρωσίας δέχεται την πρεσβεία της Γεωργίας το 1492.

Ο Αλέξανδρος Α΄ διορίστηκε από τον πατέρα του Γεώργιο Α΄ του Καχέτι (πρώην Γεώργιο Η΄ της ενωμένης Γεωργίας) ως συγκυβερνήτης το 1460 και ανήλθε στον θρόνο με τον θάνατο εκείνου το 1476. Το 1477 το Kαχέτι δέχτηκε επίθεση από τους νομάδες Ασπροπροβατάδες (Ak Koyunlu), που είχαν ρημάξει νωρίτερα το γειτονικό Γεωργιανό βασίλειο του Kάρτλι. Ο Αλέξανδρος Α΄ κέρδισε την ειρήνη στέλνοντας πολύτιμα δώρα στον ηγέτη τους Ουζούν Χασάν και κατάφερε να αποσπάσει την προσοχή εκείνου μακριά από το Kαχέτι. Ο Αλέξανδρος Α΄ προτίμησε επίσης να διατηρήσει ειρήνη με τον αντίπαλο κλάδο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας στο Κάρτλι, που τον αναγνώρισε ως ανεξάρτητο μονάρχη το 1490.

Ήταν ο πρώτος Γεωργιανός ηγεμόνας, που προσπάθησε να σφυρηλατήσει μία συμμαχία με τους ομόθρησκους μεγάλους πρίγκιπες της Μόσχας, προκειμένου να αντισταθμίσει τις αυξανόμενες φιλοδοξίες της δυναστείας των Σαφαβιδών του Ιράν. Αφού οι δύο πρεσβείες της Καχετίας, το 1483 και το 1491, προς τον Ιβάν Γ΄ μεγάλο πρίγκιπα της Μόσχας, του οποίου η βασιλεία έθεσε τη βάση για τη Ρωσική ενότητα, απέτυχαν να φέρουν κάποιο αποτέλεσμα, ο Αλέξανδρος Α΄ έστειλε το 1500 τον νεότερο γιο του Δημήτριο, για να αποδώσει φόρο υποτέλειας στον Ισμαήλ Α΄ (βασ. 1501–1524) σάχη του Ιράν, ο οποίος ήταν σε εκστρατεία στο Σιρβάν στην άμεση ανατολική γειτονιά του Καχέτι. Έχοντας δεχτεί τιμές από τον σάχη, η αποστολή βοήθησε στη δημιουργία σταθερών σχέσεων με το Ιράν, οι οποίες θα παρέμεναν λίγο πολύ ειρηνικές μέχρι τα πρώτα χρόνια του 17ου αι. Αυτό επέτρεψε στον Αλέξανδρο Α΄ να ενισχύσει τη βασιλική εξουσία και να εξασφαλίσει εσωτερική σταθερότητα στο βασίλειό του.

Το 1511 η βασιλεία του Αλέξανδρου Α΄ τερματίστηκε απότομα με πραξικόπημα από τον μεγαλύτερο γιο του Γεώργιο Β΄, ο οποίος, υποψιασμένος ότι ο Αλέξανδρος Α΄ σκόπευε να του στερήσει την κληρονομιά, εκτέλεσε τον πατέρα του και τύφλωσε τον αδελφό του Δημήτριο.

Οικογένεια Επεξεργασία

Σύμφωνα με τους Γεωργιανούς γενεαλόγους, ο Αλέξανδρος Α΄ νυμφεύτηκε δύο φορές. Η πρώτη σύζυγός του ήταν η Άνα, κόρη του πρίγκιπα Γκαρσέβαν Χολοκασβίλι. Η δεύτερη σύζυγος είναι γνωστή μόνο με το όνομά της, Tινάτιν. Σύμφωνα με τον ιστορικό Κύριλ Τουμάνοφ και τα δύο ονόματα έφερε η ίδια γυναίκα, κόρη του πρίγκιπα Μπεένα Χολοκασβίλι, αντανακλώντας την πολυωνυμία, που ήταν συχνή μεταξύ των Γεωργιανών βασιλικών γυναικών.[3] Ο Αλέξανδρος Α΄ ήταν πατέρας δύο γιων:

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  2. Sanikidze, George (2000). «KAKHETI». Encyclopaedia Iranica. https://iranicaonline.org/articles/kakheti. 
  3. Toumanoff, Cyril (1949–51). «The Fifteenth-Century Bagratids and the Institution of Collegial Sovereignty in Georgia». Traditio 7: 188, 202. 


Προκάτοχος
Γεώργιος Η΄ της Γεωργίας
Α΄ του Καχέτι
βασιλιάς του Καχέτι
1476-1511
Διάδοχος
Γεώργιος Β΄ του Καχέτι