Αλφόνσος Α΄ των Αστουριών
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Αλφόνσος Α΄ ο Καθολικός, ισπαν. Alfonso I el Católico (π. 693 - 757) από τον Οίκο των Αστουριών-Λεόν ήταν ο 3ος βασιλιάς των Αστουριών (739-757). Κατά τη βασιλεία του επεκτάθηκε η Χριστιανική επικράτεια των Αστουριών, ανακτώντας τη Γκαλίθια και το Λεόν.
Αλφόνσος Α΄ των Αστουριών | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Alfonso I (Ισπανικά) |
Γέννηση | 705[1] Duchy of Cantabria[1] |
Θάνατος | 757[2][3][4] Cangues d'Onís |
Τόπος ταφής | Santa Cueva de Covadonga |
Χώρα πολιτογράφησης | Duchy of Cantabria |
Θρησκεία | Καθολικισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ερμεσίνδα των Αστουριών[5] |
Σύντροφος | Sisalda |
Τέκνα | Αδοσίνδα των Αστουριών Βιμοράνο Μαουρεγάτους των Αστουριών[6] Φρουέλα Α΄ των Αστουριών[6] |
Γονείς | Πέτρος της Κανταβρίας[6] |
Αδέλφια | Φρουέλα της Κανταβρίας |
Οικογένεια | Οίκος των Αστουριών-Λεόν |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Μονάρχης του Βασιλείου των Αστουριών (739–757) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν γιος του Πέτρου δούκα της Καντάβρια. Είχε πολλές γαίες στην περιοχή. Λέγεται ότι νυμφεύτηκε την Ερμεσίνδα, κόρη του Πελάγιος των Αστουριών 1ου βασιλιά των Αστουριών, ιδρυτή του βασιλείου μετά τη μάχη της Κοβαδόνγα, στην οποία εκείνος αντέστρεψε την προώθηση των Μαυριτανών στην περιοχή. Διαδέχθηκε τον γιο του Πελάγιου, τον Φαβίλα των Αστουριών, όταν αυτός απεβίωσε πρόωρα το 739.
Είναι συζητήσιμο κατά πόσο ο Πελάγιος ή ο Φαβίλα εθεωρούντο βασιλείς στην εποχή τους, πάντως ο Αλφόνσος Α΄ ήταν. Ξεκίνησε έναν αγώνα εναντίον των Μαυριτανών, που κράτησε σε όλη τη ζωή του. Το 740 κατέκτησε τη Γκαλίθια και το 754 το Λεόν. Πήγε μακριά ως τη Λα Ριόχα. Ωστόσο οι λίγοι κάτοικοι των συνοριακών πόλεων έφυγαν προς τα βόρεια εδάφη του, αφήνοντας μία μη κατοικημένη ζώνη μεταξύ των Χριστιανικών και Μουσουλμανικών κρατών.
Αυτό δημιούργησε την έρημο του Ντουέρο, μία κενή περιοχή μεταξύ του ποταμού Ντουέρο και των ορέων των Αστουριών. Αυτό ήταν επιδίωξη του Αλφόνσου Α΄, που ήθελε όποιος στρατός εισβάλει από τα νότια να μη βρίσκει προμήθειες. Εκτός από αυτόν τον στρατιωτικό χαρακτήρα, τα δημογραφικά και πολιτιστικά αποτελέσματα αυτής της πολιτικής στη μετέπειτα ιστορία των Αστουριών, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας είναι μεγάλα. Πέρασαν περισσότερο από 100 έτη πριν η περιοχή να κατοικηθεί ξανά, ένα γεγονός γνωστό ως Επανακατοίκηση (Repoblación).
Οι Άραβες συγγραφείς μιλούν για τους βασιλείς την βόρειας Ιβηρικής ως "απογόνους του Αλφόνσου (beni Alfons)" και φαίνεται να τους θεωρούν από τη Γκαλίθια, Στον Αλφόνσο Α΄ αποδίδεται η ίδρυση του ιερού της Κυρίας Ημών της Κοβαδόνγα, σε ανάμνηση της νίκης του πεθερού του στη μάχη. Εκεί είναι γραμμένο το επιτάφιο επίγραμμα: "Εδώ βρίσκεται ο Καθολικός και Ιερός βασιλιάς δον Αλφόνσος ο Πρώτος και η σύζυγός του δόνα Ερμεσίνδα, αδελφή του δον Φαβίλα, τον οποίο αυτός διαδέχθηκε. Ο βασιλιάς κέρδισε πολλές νίκες εναντίον των Μαυριτανών. Απεβίωσε στις Κάνγας το έτος 757".
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε την Ερμεσίνδα, κόρη του Πελάγιου των Αστουριών και είχε τέκνα:
- Φρουέλα Α΄ ο Σκληρός π.722-766, βασιλιάς των Αστουριών.
- Βιμοράνο, φονεύθηκε το 765 από τον Φρουέλα.
- Αδοσίνδα άκμασε 774-783, παντρεύτηκε τον Σίλο των Αστουριών.
- Μαουρεγάτους ο Σφετεριστής, απεβ. το 789.
Πηγές
Επεξεργασία- Francisco Valle Poo (2000). El solar de un Viejo Reino (Cangas de Onís-Covadonga-Picos de Europa). Ediciones Nobel S.A. ISBN 84-8459-004-6.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 www
.boe .es /biblioteca _juridica /abrir _pdf .php?id=PUB-DH-2021-233. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1050402766. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Alfonso-I-king-of-Asturias. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Ιταλικά) Sapere Encyclopedia. De Agostini Editore. 2001. Alfònso+I+(re+delle+Asturie).
- ↑ p15271.htm#i152708. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.