Αναστάσιος Τασιούλας
Ο Αναστάσιος Τασιούλας (και Τασούλας, 1887 - 11 Δεκεμβρίου 1963) ήταν Έλληνας έμπορος, κοινοτικός σύμβουλος το 1922 και το 1927-28 (μέλος), πρόεδρος της Κοινότητας Κατερίνης το 1928 και Δήμαρχος Κατερίνης από το 1946 ως το 1947.
| Αναστάσιος Ν. Τασιούλας | |
|---|---|
 Ο Αναστάσιος Τασιούλας (οικογενειακό αρχείο Αναστ. Τασιούλα). | |
| Πρόεδρος της Κοινότητας Κατερίνης | |
| Περίοδος Αύγουστος 1928 – Δεκέμβριος 1928 | |
| Προκάτοχος | Νικόλαος Κούλας |
| Διάδοχος | Αθανάσιος Βασιλειάδης |
| Δήμαρχος Κατερίνης | |
| Περίοδος 1946 – 1947 | |
| Προκάτοχος | Χαράλαμπος Σιδηρόπουλος |
| Διάδοχος | Βασίλειος Ταβαντζής |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1887 |
| Θάνατος | 11 Δεκεμβρίου 1963 (76 ετών) |
| Εθνότητα | ελληνική |
| Κατοικία | Κατερίνη |
| Επάγγελμα | έμπορος |
Βιογραφία Επεξεργασία
Πατέρας του ήταν ο Νικόλαος Τασιούλας. Το Φεβρουάριο του 1907 το όνομά του (Αναστάσιος Ν. Τασιούλας) εμφανίζεται στον κατάλογο με τους 444 Βλάχους κατοίκους της Κατερίνης, οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο για τη δράση της ρουμανικής προπαγάνδας. Ο κατάλογος ανακαλύφθηκε στο Αρχείο του Μουσείου του Μακεδονικού Αγώνα στη Θεσσαλονίκη και προέρχεται από το Ιστορικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών.[1]
Υπήρξε από τους παλαιότερους κοινοτικούς συμβούλους της Κατερίνης, όταν η κοινότητα αριθμούσε περί τις 8-10.000 κατοίκους. [2] Τον Ιούνιο του 1926 διορίστηκε μέλος της Επιτροπής Εξακριβώσεως των Περιουσιών και Πόρων των εν ταις νέαις χώραις από Τουρκοκρατίας των Κοινοτήτων, μαζί με τον Ιωάννη Αδάμ.[3] Στις εκλογές που έγιναν στα τέλη Αυγούστου του 1928 ο Τασιούλας εξελέγη πρόεδρος της Κοινότητας Κατερίνης.[4] Το Δεκέμβριο του 1928 παραιτήθηκε και νέος πρόεδρος ανέλαβε ο Αθανάσιος Βασιλειάδης.
Ήταν πρόεδρος του Σωματείου Εμποροπαντοπωλών. Χρημάτισε επί μακρόν δημοτικός σύμβουλος και μεταπολεμικά Δήμαρχος της πόλης.
Απεβίωσε έπειτα από μακρά ασθένεια σε ηλικία 76 ετών. Ένα από τα παιδιά του, ο Λέανδρος, είχε πεθάνει πρόωρα πριν τον Αναστάσιο.[2] Το Δημοτικό Συμβούλιο Κατερίνης εξέδωσε ψήφισμα (αρ. 515) στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του, στις 12 Δεκεμβρίου 1963. Η κηδεία του έγινε υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής του Δήμου.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Αστέρης Κουκούδης, Στα 1907 οι κάτοικοι της Κατερίνης διαμαρτύρονται για τη δράση της Ρουμανικής Προπαγάνδας, Θεσσαλονίκη, 15-6-2001, ανάκτηση 25-7-2014.
- ↑ 2,0 2,1 Νεκρολογία, εφημερίδα Νέα Εποχή, 24-12-1963, σελ. 2 (μέσω ΓΑΚ - Αρχεία Ν. Πιερίας Αρχειοθετήθηκε 2014-09-24 στο Wayback Machine.)
- ↑ Καζταρίδης Ιωάννης (2006). Κατερίνη: από τη μικρή κώμη στην πολύτροπη πόλη. εκδ. Μάτι. σελ. 117. ISBN 960-8042-72-0.
- ↑ Καζταρίδης Ιωάννης (2006). Κατερίνη: από τη μικρή κώμη στην πολύτροπη πόλη. εκδ. Μάτι. σελ. 107. ISBN 960-8042-72-0.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα/μία πολιτικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |