Η Ανατολική Ελβία (γερμανικά: Ostelbien‎‎) ήταν όρος που χρησιμοποιούνταν ατύπως μέχρι το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, για τα τμήματα του Γερμανικού Ράιχ που βρισκόταν ανατολικά του ποταμού Έλβα.

Γερμανική Αυτοκρατορία, 1871-1918

Η περιοχή αποτελούταν από τις ακόλουθες Πρωσικές επαρχίες: Βρανδεμβούργο, το ανατολικό τμήμα της Σαξονίας (Γιεριχόβερ Λαντ) και το Βασίλειο της Σαξονίας (Άνω Λουσατίας), τη Πομερανία, τη Σιλεσία, Ανατολική Πρωσία, τη Δυτική Πρωσία και Πόζεν (από το 1922 ήταν γνωστό ως Πόζεν-Δυτική Πρωσία), καθώς και τα μέλη της Ελεύθερης Πολιτείας του Μέκλενμπουργκ-Σβέριν και την ελεύθερη πολιτεία του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς. Η αστική περιοχή του Βερολίνου δεν είχε συμπεριληφθεί.

Η Ανατολική Ελβία ήταν γνωστή για τη χωροδεσποτεία και δουλοπαροικία, καθώς και για τον πολιτικό συντηρητισμό, σε συνδυασμό με τον κυρίως Προτεσταντικό τοπικό πληθυσμό. Ο "Ανατολικοί Ελβιανοί Γιούνκερ" ήταν ένας πολιτικός όρος που χρησιμοποιούταν από αριστερά κόμματα ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης (1918-1933), Ήδη κατά την εποχή της γερμανικής Αυτοκρατορίας (1871-1918), οι ανατολικοί Ελβιανοί Γιούνκερ είχαν σχηματίσει τη ραχοκοκαλιά της αντιδραστικής μερίδας της μοναρχίας.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • McNeill Eddie, Scott (2008) Landownership in Eastern Germany before the Great War : a quantitative analysis. Oxford Univ. Press. (ISBN 0198201664)