Ανδρέας Παναγιωτάκης

αρχαιολόγος και γλύπτης

Ο Ανδρέας Παναγιωτάκης (Αθήνα, 1883 - 1957, Αθήνα), ήταν Έλληνας γλύπτης και αρχιτεχνίτης Μουσείων του 20ού αιώνα.

Ανδρέας Παναγιωτάκης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1883
Αθήνα
Θάνατος1957
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχαιολόγος
γλύπτης
Αξιοσημείωτο έργοΠροτομή του ευεργέτη Αλέξιου Αθανασάκη, Βόλος
Άγνωστος Στρατιώτης, Ελευσίνα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1883 στην Αθήνα. Αριστούχος απόφοιτος του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Φοίτησε στην Σχολή Καλών Τεχνών, όπου τιμήθηκε με το Χρυσοβέργειο και Θωμαΐδειο Βραβείο. Μπήκε στην αρχαιολογική υπηρεσία το 1907 και εργάστηκε πολλά χρόνια στο πλευρό του Παναγιώτη Καλούδη, τον οποίο και διαδέχτηκε στην υπηρεσία του. Έγινε Αρχιτεχνίτης γλύπτης των Μουσείων του Κράτους. Εργάστηκε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, στο Μουσείο της Ακρόπολης, στο Μουσείο της Επιδαύρου, στην Τεγέα, στη Θέρμη, στην Κέρκυρα, στην Πρέβεζα, στο Βόλο και αλλού. Η υπηρεσία του ήταν πολύτιμη στην συγκόλληση του χάλκινου αγάλματος του Δία και του «Μικρού Ιππέα του Αρτεμισίου», στον καθαρισμό και συγκόλληση του «Έφηβου του Μαραθώνος», καθώς και στον «Έφηβο των Αντικυθήρων». Έργο του είναι επίσης η συγκόλληση και αναστήλωση του «Λέοντα της Αμφίπολης».[1] Δικά του έργα είναι το "Ηρώο της Ελευσίνας", το "Ηρώο του Λαχανά", η Στήλη στο Τύμβο του Μαραθώνα, το ταφικό μνημείο της οικογένειας Μερκούρη (Α' Νεκροταφείο Αθηνών) κ.α.

Παραπομπές - σημειώσεις

Επεξεργασία