Ανδρέας Παναγιωτάκης
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Ανδρέας Παναγιωτάκης (Αθήνα, 1883 - 1957, Αθήνα), ήταν Έλληνας γλύπτης και αρχιτεχνίτης Μουσείων του 20ού αιώνα.
Ανδρέας Παναγιωτάκης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1883 Αθήνα |
Θάνατος | 1957 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αρχαιολόγος γλύπτης |
Αξιοσημείωτο έργο | Προτομή του ευεργέτη Αλέξιου Αθανασάκη, Βόλος Άγνωστος Στρατιώτης, Ελευσίνα |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε το 1883 στην Αθήνα. Αριστούχος απόφοιτος του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Φοίτησε στην Σχολή Καλών Τεχνών, όπου τιμήθηκε με το Χρυσοβέργειο και Θωμαΐδειο Βραβείο. Μπήκε στην αρχαιολογική υπηρεσία το 1907 και εργάστηκε πολλά χρόνια στο πλευρό του Παναγιώτη Καλούδη, τον οποίο και διαδέχτηκε στην υπηρεσία του. Έγινε Αρχιτεχνίτης γλύπτης των Μουσείων του Κράτους. Εργάστηκε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, στο Μουσείο της Ακρόπολης, στο Μουσείο της Επιδαύρου, στην Τεγέα, στη Θέρμη, στην Κέρκυρα, στην Πρέβεζα, στο Βόλο και αλλού. Η υπηρεσία του ήταν πολύτιμη στην συγκόλληση του χάλκινου αγάλματος του Δία και του «Μικρού Ιππέα του Αρτεμισίου», στον καθαρισμό και συγκόλληση του «Έφηβου του Μαραθώνος», καθώς και στον «Έφηβο των Αντικυθήρων». Έργο του είναι επίσης η συγκόλληση και αναστήλωση του «Λέοντα της Αμφίπολης».[1] Δικά του έργα είναι το "Ηρώο της Ελευσίνας", το "Ηρώο του Λαχανά", η Στήλη στο Τύμβο του Μαραθώνα, το ταφικό μνημείο της οικογένειας Μερκούρη (Α' Νεκροταφείο Αθηνών) κ.α.
Παραπομπές - σημειώσεις
ΕπεξεργασίαΠηγές
Επεξεργασία- Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, επιμ. (1937). Λεύκωμα της εκατονταετηρίδος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 1837 - 1937. Εν Αθήναις: Αρχαιολογική Εταιρεία. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2010.
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |