Ανδρέας Σταματιάδης

Ανδρέας Σταματιάδης
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης	16 Αυγούστου 1935
Τόπος γέννησης	Αθήνα, Ελλάδα
Ημερ. θανάτου	23 Ιανουαρίου 2025 (89 ετών)
Τόπος θανάτου	Αθήνα, Ελλάδα
Θέση	Επιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
Εθνική ομάδα
Προπονητική καριέρα
1974-1979	Α.Ε.Κ. (βοηθός)
1977	Α.Ε.Κ.
1979	Α.Ε.Κ.
1979-1980	Ατρόμητος Αθηνών
1980-1981	Α.Ο. Αιγάλεω
1981-1982	Διαγόρας Ρόδου
1982-1983	Α.Ο. Αιγάλεω
1986-1992	Ελλάδα Κ21
	* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.; † Συμμετοχές (Γκολ).;

Ο Ανδρέας Σταματιάδης (Αθήνα, 16 Αυγούστου 1935 - 23 Ιανουαρίου 2025) ήταν Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής της Α.Ε.Κ. και προπονητής, με συνεισφορά ως βοηθός αλλά και ως πρώτος προπονητής στην ομάδα των "κιτρινόμαυρων" της διετίας 1977-79. Μεγάλωσε στα Πετράλωνα σε οικογένεια προσφύγων της Μικράς Ασίας.

Ποδοσφαιρική καριέρα

Σε συλλογικό επίπεδο

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την ΑΕ Νέας Μελανδίας το 1947.^[1] Τον επόμενο χρόνο (1948) αγωνίστηκε στη Σπάρτα Αθηνών (Πετραλώνων) αλλά το δελτίο που υπέγραψε ακυρώθηκε για τυπικούς λόγους^[2] και το 1950, σε ηλικία 15 ετών, μετά από δοκιμή εντάχθηκε στην ΑΕΚ, όπου παρέμεινε επί 19 συναπτά έτη, μέχρι το 1969 όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση σε ηλικία 33 ετών. Υπήρξε σχεδόν όλη τη δεκαετία του ’60 αρχηγός της ΑΕΚ, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ένωσης^[2].

Στη συνέχεια κάθισε και στον πάγκο της Ένωσης ως βοηθός και ως υπηρεσιακός, αρχικά ως συνεργάτης του Φράντισεκ Φάντρονκ, ενώ συνέχισε ως συνεργάτης των Τσαϊκόφσκι και Πούσκας. Αντικατέστησε τον Πούσκας στις αρχές του 1979 και οδήγησε την ΑΕΚ σε έναν τίτλο που φαινόταν χαμένος έντεκα αγωνιστικές πριν το τέλος. Με τη βοήθεια του γιου του Κώστα, ο Ανδρέας Σταματιάδης παρέθεσε στο Gazzetta τη δική του ξεχωριστή ιστορία από τη Νέα Φιλαδέλφεια ανασύροντας από τη μνήμη του όσα έγιναν πριν από 72 χρόνια όταν πήγε 15 χρονών για να δοκιμαστεί εκεί για χάρη της ΑΕΚ. Μια επίσκεψη που έμελλε να τον συνδέσει στη συνέχεια για πάντα με την Ένωση.

Με την "Ένωση" κατάκτησε ως ποδοσφαιριστής δύο πρωταθλήματα Α' Εθνικής (1962-63, 1967-68) και τρία κύπελλα Ελλάδας (1955-56, 1963-64, 1965-66).

Στις εθνικές ομάδες

Ο Σταματιάδης είχε 8 συνολικά συμμετοχές με τη γαλανόλευκη φανέλα. Το ντεμπούτο του πραγματοποιήθηκε στις 8 Μαρτίου 1954 στην εκτός έδρας νίκη με 2-0 εναντίον του Ισραήλ για τα προκριματικά του Μουντιάλ 1954.^[3] Τελευταία του συμμετοχή ήταν στις 27 Νοεμβρίου 1963 όταν η Ελλάδα αντιμετώπισε εκτός έδρας σε φιλικό αγώνα την Κύπρο.^[4]

Προπονητική καριέρα

Η πρώτη ομάδα που ανέλαβε ο Ανδρέας Σταματιάδης ήταν η Ρόδος, την περίοδο 1969-70. Την πενταετία 1974-1979 εργάστηκε ως βοηθός προπονητή στην ΑΕΚ, αρχικά του Φράντισεκ Φάντρονκ και στη συνέχεια των Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι και Φέρεντς Πούσκας, ενώ δύο φορές χρειάστηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες του και ως πρώτος. Η αρχή έγινε το 1977 για δύο αγωνιστικές (3η-4η), καθώς και για 11 αγωνιστικές (24η-34η) πριν το τέλος της περιόδου 1978-79, όταν αντικατέστησε στην τεχνική ηγεσία του συλλόγου τον Πούσκας, για να διατηρήσει την ομάδα στην κορυφή, κάτι που τελικά επετεύχθη, ενώ παράλληλα έφτασε και στον τελικό του κυπέλλου. Κατά περιόδους εργάστηκε και στα τμήματα υποδομών της ΑΕΚ, ενώ για αρκετά χρόνια υπήρξε ο Διευθυντής των τμημάτων αυτών, θέση από την οποία αποχώρησε το 2013, όταν και αντικαταστάθηκε από τον Άκη Ζήκο.^[5]

Το 1979, μετά τη θητεία του στην ΑΕΚ, ανέλαβε προπονητής του Ατρόμητου Αθηνών, με τον οποίο εξασφάλισε τον τίτλο στη Β' Εθνική, ενώ στα τέλη της περιόδου 1979-80 κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο του Αιγάλεω στη Β΄ Εθνική, διατηρώντας το στην κατηγορία. Την επόμενη χρονιά (1980-81), διεκδίκησε με το "Σίτι" την άνοδο στην Α' Εθνική, την οποία όμως δεν εξασφάλισε τελικά, καθώς ηττήθηκε από τη Ρόδο του Μιχάλη Μπέλλη σε αγώνα μπαράζ, στο γήπεδο του Ηρακλείου Κρήτης, με 1-0 στην παράταση (Ιούνιος 1981). Την περίοδο 1981-82 ο Σταματιάδης ήταν προπονητής στον Διαγόρα Ρόδου, αλλά το καλοκαίρι του 1982 επέστρεψε στο Αιγάλεω. Η ομάδα των δυτικών προαστίων κατέκτησε το τελευταίο πρωτάθλημα Νότου (1982-83) και προβιβάστηκε στην Α' Εθνική. Εργάσθηκε επίσης στους συλλόγους της Ρόδου, των Τρικάλων, της Λαμίας, της Αναγέννησης Καρδίτσας, της Χαλκίδας και του Αχαρναϊκού.

Υπήρξε επίσης ο προπονητής της εθνικής Ελπίδων^[6] επί μία εξαετία (1986-1992), την οποία το 1988 οδήγησε στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Ελπίδων, εναντίον της Γαλλίας.^[7]