Οι αντήλιοι δαίμονες ήταν αγάλματα που τοποθετούσαν οι αρχαίοι Έλληνες στις πύλες των πόλεων απέναντι από τον ήλιο, γεγονός στο οποίο οφείλεται και η ονομασία τους, όπως και η συνώνυμη «αντήλια αγάλματα».

Τα αγάλματα αυτά μνημονεύονται από διάφορους ποιητές και συγγραφείς, τόσο της κλασσικής όσο και της μεταγενέστερης περιόδου, όπως από τον Αισχύλο («Αγαμέμνων» 519), τον Ευριπίδη («Μελέαγρος»), τον Ησύχιο τον Αλεξανδρέα και άλλους.

Πηγές Επεξεργασία

  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969, σελ. 155