Αντίγονος ο Καρύστιος
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Αντίγονος ο Καρύστιος ( ca 250 π.Χ. — 197 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας γλύπτης και επιγραμματοποιός, και συγκεκριμένα χαλκοπλάστης, από την Κάρυστο, ο οποίος έζησε στην Αθήνα και μετά στην Πέργαμο.
| Αντίγονος ο Καρύστιος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 295 π.Χ. (περίπου)[1] Κάρυστος Εύβοιας[1] |
| Θάνατος | 3ος αιώνας π.Χ.[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αρχαία ελληνικά[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[1][3] γλύπτης[1] ποιητής ιστορικός βιογράφος |
| Αξιοσημείωτο έργο | Mirabilia[1][3] |
| Περίοδος ακμής | 3ος αιώνας π.Χ.[4][3][1] |
Ο Αντίγονος φιλοτέχνησε αρκετούς χάλκινους ανδριάντες, διακρίθηκε όμως και ως συγγραφέας. Συνέγραψε μία Ιστορία της ζωγραφικής και της ανδριαντοποιίας, από την οποία άντλησε υλικό ο Πλίνιος (Nat. Hist. xxxiv 19), ενώ από το έργο του Βίοι φιλοσόφων περιέσωσε πολλά αποσπάσματα ο Διογένης Λαέρτιος. Διασώθηκε ακέραιο το έργο του Αντιγόνου Ιστοριών παραδόξων συναγωγή, αντιπροσωπευτικό έργο της παραδοξογραφίας, το οποίο θεωρείται, ωστόσο, ψευδεπίγραφο. Εξαιρετική μονογραφία για τον Αντίγονο τον Καρύστιο έγραψε ο μεγάλος Γερμανός φιλόλογος Ulrich von Wilamowitz-Moellendorff (βλ.παρακάτω).
Εργογραφία
ΕπεξεργασίαΑναμφισβήτητα του γλύπτη:
- Ιστορία της ζωγραφικής και της ανδριαντοποιίας
Είτε του ιδίου είτε άλλου ομώνυμου προσώπου :
- Ιστοριών παραδόξων συναγωγή (Historiarum Mirabilium Collectio)
- Βίοι φιλοσόφων
Στο έργο του Ιστοριών παραδόξων συναγωγή, ο συγγραφέας διασώζει (προφανώς επεξεργασμένο) το έργο του Καλλίμαχου Θαυμασίων τῶν εἰς ἅπασαν τὴν γῆν κατὰ τόπους ὄντων συναγωγή[5] στο οποίο ο Καλλίμαχος καταγράφει παράδοξα φαινόμενα ανά τον κόσμο με βάση τη γεωγραφική κατανομή τους. Ο Αντίγονος παραμένει, ως εκ τούτου, η μοναδική πηγή μέσω της οποίας μπορούμε να συμβουλευτούμε την πραγματεία του Καλλίμαχου.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Ινστιτούτο της Ιταλικής Εγκυκλοπαίδειας: «Enciclopedia on line» (Ιταλικά) antigono-di-caristo. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ CONOR.SI. 235129699.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118503383. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19992000028. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2022.
- ↑ http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/encyclopedia/hellenistic/page_061.html
Πηγές
Επεξεργασία- Ιωάννης Κακαβούλιας: Ελληνική Γραμματολογία (αρχαία και βυζαντινή), εκδ. Νικόδημος, Αθήνα, σελίδα 38
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- (Γερμανικά) Wilamowitz-Mollendorff: "Antigonus von Karystos" στο Philologische Untersuchungen, iv (1881)
- (Αγγλικά) Τα κείμενα του Αντιγόνου στο: Antigonus of Carystus· (of Tralles.), Phlegon· (Paradoxographus.), Apollonius (1758). C. Keller, επιμ. Rerum naturalium soriptores graeci minores. in aedibvs B. G. Tevbneri.
- (Λατινικά) Köpke, Reinhold (1862). De Antigono Carystio. Berolini: G. Lange.
- (Γαλλικά) Pseudo-Antigonos de Carystos : Collection d’histoires curieuses, Dimitra Eleftheriou, 2018, Thèse de doctorat en Langues et littératures anciennes : Université Paris-Nanterre. Lire en ligne : vol.I : Introduction – Édition – Traduction et vol.II : Commentaire
- Antigone de Caryste (trad. Tiziano Dorandi), , Les Belles Lettres, coll. « Collection des universités de France », 1999 (ISBN 2-251-00475-0).