Βικιπαίδεια

Αντουάν Βαττώ

Γάλλος ζωγράφος

Ο Ζαν Αντουάν Βαττώ (Jean-Antoine Watteau, 10 Οκτωβρίου 1684 – 18 Ιουλίου 1721), ευρέως γνωστός με το όνομα Αντουάν Βαττώ (Antoine Watteau) ήταν Γάλλος ζωγράφος και ένας από τους πρώτους εκπροσώπους του ροκοκό. Μερικά από τα πιο δημοφιλή θέματά του αναπαριστούν σκηνές από το χώρο του θεάτρου.[14]

Αντουάν Βαττώ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Antoine Watteau (Γαλλικά)
Γέννηση10  Οκτωβρίου 1684[1][2][3]
Βαλανσιέν[4][5][6]
Θάνατος18  Ιουλίου 1721[1][2][3]
Νοζάν-συρ-Μαρν[7][6][8]
Αιτία θανάτουφυματίωση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Γαλλίας[9]
Γαλλία[10]
Ιδιότηταζωγράφος[11][5], γραφίστας, σκιτσογράφος[11], καλλιτέχνης[12], χαράκτης[5] και σχεδιαστής[5]
ΚίνημαΡοκοκό[5]
Όργαναmusette de cour
Είδος τέχνηςFête galante[5]
Καλλιτεχνικά ρεύματαΡοκοκό[5]
Σημαντικά έργαNymph and Satyr, Επιβίβαση για τα Κύθηρα, The Shop Sign of Gersaint και Pierrot
Βραβεύσειςβραβείο της Ρώμης (1709)[13]
Χορηγός/οίΟικογένεια Κροζά
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφία Επεξεργασία

Γιος ενός εμπόρου υφασμάτων ή κατ' άλλους γιος οικοδόμου, ο Αντουάν Βαττώ έζησε σε μια πολυμελή οικογένεια. Ήδη σε ηλικία 10 ετών ξεκίνησε να ασχολείται με την ζωγραφική παίρνοντας μαθήματα από έναν επαγγελματία ζωγράφο, αρκετά γνωστό στη γενέτειρα του.[15]

Το 1702 έφυγε στο Παρίσι, μόνος, χωρίς προστασία και οικονομική βοήθεια και ξεκίνησε να δουλεύει στα εργαστήρια διαφόρων ζωγράφων.

Τα σχέδιά του τράβηξαν την προσοχή του ζωγράφου Κλωντ Ζιλό, ο οποίος γύρω στο 1705 τον προσέλαβε ως βοηθό και μαθητευόμενο. Το έργο του Ζιλό, επηρεασμένο από τον Φραντσέσκο Πριματίτσο και τη σχολή του Φονταινεμπλώ, αντιπροσώπευε μια αντίδραση ενάντια στην επίσημη τέχνη της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Στο εργαστήριο του Ζιλό, ο Βαττώ γνώρισε τους χαρακτήρες της Κομέντια ντελ άρτε, ένα αγαπημένο θέμα του δασκάλου του, που αργότερα έγινε ένα από τα θέματά του.

Πέθανε το 1721, στα 37 του χρόνια από την φυματίωση.

Η τεχνική του Επεξεργασία

Η τεχνική του η οποία χαρακτηρίζει τον Αντουάν Βαττώ, είναι τα ωραία χρώματα, ο απαλός φωτισμός και τα ειδυλλιακά θέματα των πινάκων του.[16]

Αντίθετα με την προσωπική του ζωή για την οποία δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα, για την καλλιτεχνική του παραγωγή γνωρίζουμε σχεδόν τα πάντα. Άφησε γύρω στους διακόσιους πίνακες, πλήθος σχεδίων και αρκετά χαρακτικά. Και όλα αυτά μέσα σε 15 μόλις χρόνια.[17]

Ήρθε αντιμέτωπος με τον συντηρητικό ακαδημαϊσμό της εποχής του κι η αναγνώρισή του ήρθε πολύ αργότερα.

Συνήθιζε να ζωγραφίζει ειδυλλιακές σκηνές στην εξοχή με ανθρώπους να γλεντούν και να χαίρονται τη ζωή τους. Ονομαστές είναι, οι περίφημες «fêtes galantes» (σκηνές από υπαίθριες γιορτές).[18]

Επιλογή έργων Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Κατάλογος έργων του Αντουάν Βαττώ
  •  

    Ο έρωτας στο γαλλικό θέατρο, 1714, Βερολίνο, Πινακοθήκη

  •  

    Ο έρωτας στο ιταλικό θέατρο,1714, Βερολίνο, Πινακοθήκη

  •  

    Προσκύνημα στην νήσο των Κυθήρων, 1717, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου

  •  

    L'Indifférent (Ο Αδιάφορος), 1717, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου

  •  

    Ιταλοί κωμικοί, 1717, Ουάσινγκτον, National Gallery

  •  

    Embarquement pour Cythère (Επιβίβαση για τα Κύθηρα), 1718, Βερολίνο, Schloss Charlottenburg

  •  

    Βενετσιάνικες γιορτές, 1718-19, Εδιμβούργο, Scottish National Gallery

  •  

    Πιερότος ή Gilles, 1719, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου

  •  

    L'Enseigne de Gersaint, 1720, Βερολίνο, Schloss Charlottenburg

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 118629492. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12645975w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Jean Antoine Watteau». (Ολλανδικά) RKDartists. 83063.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 vocab.getty.edu/page/ulan/500032644.
  6. ↑ 6,0 6,1 data.bnf.fr/ark:/12148/cb12645975w.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  8. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 83063.
  9. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. kulturnav.org/12b1f371-9f01-4190-9dc9-37f75001563d. Ανακτήθηκε στις 27  Φεβρουαρίου 2016.
  10. ↑ LIBRIS. 26  Σεπτεμβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/dbqstsnx0zxtc6l. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  11. ↑ 11,0 11,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/22028. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  12. ↑ Musikverkets auktoritetsdatabas. 6  Οκτωβρίου 2017. calmview.musikverk.se/CalmView/Record.aspx?src=CalmView.Persons&id=DS%2FUK%2F245. Ανακτήθηκε στις 6  Οκτωβρίου 2017.
  13. ↑ Jules Guiffrey: «Liste des pensionnaires de l'Academie de France a Rome» 1908. σελ. 22.
  14. ↑ . «wikiart.org/en/antoine-watteau». 
  15. ↑ . «metmuseum.org/Antoine Watteau (1684–1721)». 
  16. ↑ . «artrenewal.org/artists/jean-antoine-watteau». 
  17. ↑ . «theartstory.org/artist/watteau-jean-antoine/». 
  18. ↑ . «jean-antoine-watteau.org/biography». 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αντουάν_Βαττώ&oldid=9748331"