Βικιπαίδεια

Αντρέας Άχενμπαχ

Γερμανός καλλιτέχνης

Ο Αντρέας Άχενμπαχ (γερμανικά: Andreas Achenbach‎‎, 29 Σεπτεμβρίου 1815, Κάσσελ – 1 Απριλίου 1910, Ντύσσελντορφ) ήταν Γερμανός ζωγράφος τοπίων και θαλασσογραφιών του ρομαντικού ρυθμού. Θεωρείται ένας από τους ιδρυτές της Σχολής του Ντύσσελντορφ.[11] Ο αδελφός του, Όσβαλντ, ήταν επίσης γνωστός τοπιογράφος. Μαζί, ήταν γνωστοί ως το «Άλφα και το Ωμέγα» των ζωγράφων τοπίου.[12][13]

Αντρέας Άχενμπαχ
Ο Αντρέας Άχενμπαχ σε πίνακα του Χάινριχ φον Ανγκέλι, 1887
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Andreas Achenbach (Γερμανικά)
Γέννηση29  Σεπτεμβρίου 1815[1][2][3]
Κάσσελ[4]
Θάνατος1  Απριλίου 1910[1][2][3]
Ντύσσελντορφ[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Πρωσίας[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
ΣπουδέςΑυτοκρατορική Ακαδημία Τεχνών
Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντύσσελντορφ[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
χαράκτης[8]
σκιτσογράφος[8]
εικονογράφος[8]
Αξιοσημείωτο έργοΝερόμυλος σε δασώδες τοπίο με βροχή
Οικογένεια
ΤέκναΜάξ Άλβαρι
ΑδέλφιαΌσβλντ Άχενμπαχ[9]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες
Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1871)
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1864)[10]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Ο Αντρέας Άχενμπαχ σε φωτογραφία των G. & A. Overbeck (εταιρία), περ. 1868

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο πατέρας του, Χέρμαν, (1783-1849) ήταν έμπορος στο επάγγελμα, αλλά ασκούσε διάφορα επαγγέλματα. Το 1816 έγινε διευθυντής ενός εργοστασίου μετάλλων στο Μάνχαϊμ. Δύο χρόνια αργότερα, μετακόμισαν στην Αγία Πετρούπολη, όπου ο πατέρας του ήθελε να στήσει ένα εργοστάσιο με χρήματα που η μητέρα του είχε λάβει ως κληρονομιά. Εκεί ήταν όπου ο Αντρέας πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής. Το σχέδιο απέτυχε και επέστρεψαν στην επαρχία του Ρήνου το 1823. Σύντομα, ο πατέρας του είχε ιδρύσει μια ζυθοποιία στο Ντύσσελντορφ, με ένα πανδοχείο στο οποίο σύχναζε η τοπική καλλιτεχνική κοινότητα.[14][15]

Εκεί, το 1827, ξεκίνησε σοβαρά την καλλιτεχνική του εκπαίδευση, φοιτώντας στην Καλλιτεχνική Ακαδημία του Ντύσσελντορφ, όπου σπούδασε με τους Φρίντριχ Βίλχελμ Σάντοβ και Χάινριχ Κρίστοφ Κόλμπε. Το 1831, σε ηλικία μόλις δεκαέξι ετών, συμμετείχε σε μια τοπική έκθεση και πούλησε έναν πίνακα. Την επόμενη χρονιά, σπούδασε ζωγραφική τοπίου με τον Γιόχαν Βίλχελμ Σίρμερ.[16]

 
Ο Αντρέας Άχενμπαχ, από το Die Katholische Welt (1896)

Στη συνέχεια πραγματοποίησε ένα ταξίδι μελέτης στις Κάτω Χώρες και είχε την πρώτη του πραγματική επιτυχία το 1836, σε μια έκθεση στην Κολωνία, όπου ένας από τους πίνακές του αγοράστηκε από τον κυβερνήτη της επαρχίας του Ρήνου, πρίγκιπα Φρειδερίκο. Μετά από μια περιοδεία στη Βαυαρία και το Τιρόλο, εγκαταστάθηκε στη Φραγκφούρτη και, με τη βοήθεια του Άλφρεντ Ρέτελ, άνοιξε εργαστήριο στο Städelsche Kunstinstitut. Ταξίδευε ωστόσο συνεχώς, συχνά με τη συνοδεία του αδελφού του, σε όλη τη Σκανδιναβία και την Ιταλία. Και οι δύο έγιναν τακτικοί επισκέπτες της Οστένδης. Επέστρεψε στην πατρίδα του για οικογενειακές δουλειές το 1846.

Εκείνη τη χρονιά ανέλαβε το ζυθοποιείο και το πανδοχείο. Ο πατέρας του, αν και τυπικά συνταξιοδοτήθηκε, έγινε ελεύθερος επαγγελματίας λογιστής.[17] Το 1848 παντρεύτηκε τη Μαρί Λουίζ Χουμπερτίν Καθαρίνα Λίχτσλαγκ (1827-1889), γνωστή ως Λουίζ.[18] Απέκτησαν πέντε παιδιά. Το δεύτερο παιδί τους, ο Μαξιμίλιαν, έγινε τραγουδιστής της όπερας, γνωστός με το όνομα Μαξ Άλβαρι.

Έλαβε πολλές τιμές κατά τη διάρκεια της ζωής του, όπως το Τάγμα του Λεοπόλδου (1848), το Τάγμα του Αγίου Στανισλάου (1861) και το Τάγμα του Αγίου Όλαβου (1878). Έγινε επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Πενσυλβάνια το 1853 και μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Μπρέρα το 1862. Το 1885 ανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης του Ντύσσελντορφ.[19]

Όταν πέθανε, του έγινε μια μεγάλη τελετή στο σπίτι του Μαλκάστεν. Ενταφιάστηκε σε έναν μεγαλοπρεπή τάφο με ένα γλυπτό του Καρλ Γιάνσεν. Υπάρχει ένας δρόμος, ο "Achenbachweg" που πήρε το όνομά του στο Χόλστερχαουζεν.[20]

Επιλεγμένοι πίνακες ζωγραφικής Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Andreas Achenbach». (Ολλανδικά) RKDartists. 273.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Andreas-Achenbach. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  6. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. kulturnav.org/91ed3b34-6393-4208-a59d-d1d2c811fe47. Ανακτήθηκε στις 27  Φεβρουαρίου 2016.
  7. ↑ Ulrich Thieme, Karl Günther Ernst Felix Becker, Hans Vollmer: (Γερμανικά) Thieme-Becker-Vollmer. E. A. Seemann.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 273.
  9. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 5  Μαρτίου 2021. 500025891. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
  10. ↑ www.archivesnationales.culture.gouv.fr/chan/chan/fonds/edi/sm/sm_pdf/F70%20115-119.pdf.
  11. ↑ «Andreas Achenbach | Biography, Art, Painting, & Facts | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  12. ↑ Magdanz, Jana (23 Σεπτεμβρίου 2020). «29.09.1815 - Geburtstag des Malers A. Achenbach». WDR (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  13. ↑ «Das A und O der Landschaft». Buchfreund.de – Antiquarische und neue Bücher (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  14. ↑ Achenbach, Herm., Privater, Lambertus-Kirchplatz 232, Στο: Adreßbuch für den Regierungsbezirk Düsseldorf, 1842/1843, σελ. 20
  15. ↑ Achenbach, Hermann, Privater, Altstadt, (in den neuen Gebäuden.). Στο: Vollständiger Adreß-Kalender und Wohnungs-Anzeiger der Stadt Düsseldorf, 1844, σελ. 3
  16. ↑ Rudolf Theilmann: Die Schülerlisten der Landschafterklassen von Schirmer bis Dücker. Στο: Wend von Kalnein: Die Düsseldorfer Malerschule. Verlag Philipp von Zabern, Mainz 1979, (ISBN 3-8053-0409-9), σελ. 144
  17. ↑ Achenbach, Andreas, Maler, Altstadt 232; Achenbach, Hermann, Buchhalter, Kaiserstraße 147, στο Adreß-Kalender und Wohnungs-Anzeiger der Stadt Düsseldorf und der Vorstädte, 1847, σελ. 2
  18. ↑ Civilstand der Stammgemeinde Düsseldorf. Heirathen. 12. August: Der Maler Andreas Achenbach und die Marie Louise Hubertine Catharine Lichtschlag, Ersterer hier, Letztere in Elberfeld wohnend. Στο: Düsseldorfer Journal und Kreisblatt, No. 219, 14 Αυγούστου 1848
  19. ↑ Detlef Lorenz: Reklamekunst um 1900. Künstlerlexikon für Sammelbilder. Reimer, 2000.
  20. ↑ Erwin Dickhoff: Familien, Bürger und Personen im Spiegel Essener Straßennamen. Stadt Essen, Essen 1968, σελ. 9.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Bettina Baumgärtel, Wolfgang Peiffer, Matthias Winzen : Andreas Achenbach. Revolutionär und Malerfürst. Athena-Verlag, Oberhausen 2016, (ISBN 978-3-89896-632-0) .
  • Wolfgang Peiffer: Andreas Achenbach – Das druckgraphische Werk. Athena-Verlag, Oberhausen 2014, (ISBN 978-3-89896-570-5) .
  • Wolfgang Peiffer: Andreas Achenbach – Italienreise. Baden-Baden 2009, (ISBN 978-3-937978-58-1) .
  • Martina Sitt (επιμ.): Andreas und Oswald Achenbach. «Das A und O der Landschaft». Κατάλογος εκθέσεων Kunstmuseum Düsseldorf, Αμβούργο και Λιντς 1997/98. Wienand, Κολωνία 1997,(ISBN 3-87909-549-3) .
  • Eberhard Hanfstaengl (1953), "Achenbach, Andreas", Neue Deutsche Biographie, vol. 1, Berlin: Duncker & Humblot, σσ. 30–31
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αντρέας_Άχενμπαχ&oldid=9995018"