Τα ανώνυμα οστά είναι τα οστά της πυέλου. Δεν αποτελούν ένα ενιαίο οστό, αλλά είναι αποτέλεσμα συνένωσης τριών οστών, του λαγόνιου, του ισχιακού και του ηβικού. Έχουν ανώμαλο σχήμα και εμφανίζουν δύο μεγάλα τρήματα, τα οποία χωρίζονται από μια λοξή γραμμή που βρίσκεται στο εσωτερικό των οστών. Τα ανώνυμα οστά αποτελούν τον οστέινο σύνδεσμο μεταξύ της σπονδυλικής στήλης με το κάτω άκρο. Λόγω της θέσης του κοντά στην επιφάνεια είναι κατάλληλο για λήψη μυελού των οστών.

Τα ανώνυμα οστά στον ανθρώπινο σκελετό με κόκκινο χρώμα

Περιγραφή

Επεξεργασία

Τα ανώνυμα οστά έχουν ανώμαλο σχήμα. Στην εξωτερική επιφάνειά τους έχουν μια μεγάλη αρθρική γλήνη, την κοτύλη. Η κοτύλη σχηματίζει με την κεφαλή του μηριαίο την άρθρωση του ισχίου. Κάτω από τη κοτύλη βρίσκεται το θυροειδές τρήμα, το οποίο στο μεγαλύτερο μέρος του φράζεται από το θυροειδή υμένα. Το πίσω μέρος των ανωνύμων οστών έχει δύο εντομές, την μείζων ισχιακή εντομή πάνω και την ελάσσονα κάτω, οι οποίες χωρίζονται από την ισχιακή άκανθα. Το πρόσθιο μέρος έχει δύο άκανθες, την άνω και κάτω πρόσθια λαγόνια άκανθα, και το ηβικό φύμα. Το κάτω μέρος των ανωνύμων οστών είναι κυρτό και σχηματίζει το ισχιακό κύρτωμα.

Επιμέρους οστά

Επεξεργασία

Κάθε ανώνυμο οστό αποτελείται από τρία επιμέρους οστά, το λαγόνιο οστό, το ισχιακό οστό και το ηβικό οστό. Αρχικά, κατά τη γέννηση τα οστά είναι ενωμένα με χόνδρο και με την ενηλικίωση του ατόμου συγχωνεύονται. Το λαγόνιο οστό είναι το πιο πάνω από τα οστά. Στην έσω πλευρά του βρίσκεται ένα χείλος, η τοξοειδής γραμμή, η οποία αποτελεί τμήμα της τελικής (ανώνυμη) γραμμής. Το άνω χείλος του λαγόνιου οστού αποτελεί τη λαγόνια ακρολοφία, η οποία βρίσκεται κοντά στην επιφάνεια και ψηλαφιέται εύκολα. Εκτείνεται από την πρόσθια άνω λαγόνια άκανθα μέχρι την οπίσθια άνω λαγόνια άκανθα και αποτελεί σημείο πρόσφυσης πολλών μυών του κοιλιακού τοιχώματος.

Τα ανώνυμα οστά αρθρώνονται προς τα πίσω με το ιερό οστό με την ιερολαγόνια άρθρωση, την ισχυρότερη άρθρωση στο ανθρώπινο σώμα. Μπροστά τα δύο ανώνυμα οστά, και συγκεκριμένα τα δύο ηβικά οστά συνδέονται μεταξύ τους με την ηβική σύμφυση.

  • R. L. Drake· W. Vogl· A. W. M. Mitchell (2007). Ανατομία Gray’s. Εκδόσεις Πασχαλίδης. σελίδες 379–383. ISBN 960-399-473-1. `

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία