Η Απάμεια ήταν αρχαία πόλη στη Συρία.

Απάμεια (Ορόντου)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Απάμεια (Ορόντου)
35°25′0″N 36°24′0″E
ΧώραΣυρία
Διοικητική υπαγωγήAl-Suqaylabiyah
Γεωγραφική υπαγωγήAl-Ghab plain
Ίδρυση300 π.Χ.
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Απάμεια.

Συντεταγμένες: 35°25′05″N 36°23′53″E / 35.418°N 36.398°E / 35.418; 36.398

Η μεγάλη λεωφόρος της Απάμειας.

Την έχτισε στα ερείπια αρχαιότερης περσικής πόλης Φαρνάκης (την οποία επανίδρυσε ο Αντίγονος Α΄ Μονόφθαλμος το 307 π.Χ. σε Πέλλα) δίπλα στον ποταμό Ορόντη ο Σέλευκος Νικάτωρ, γύρω στο 300 π.Χ., με το όνομα Απάμεια, τιμώντας έτσι τη γυναίκα του Απάμα. Κατά την σελευκιδική περίοδο απετέλεσε το στρατιωτικό κέντρο του ελληνιστικού κράτους της Συρίας, με ιπποφορβείο και 500 ινδικούς ελέφαντες (δώρο του Ινδού ηγεμόνα Σανδρακόττου στον Σέλευκο Α΄). Αποτέλεσε τη δεύτερη πρωτεύουσα του βασιλείου. Εκτεινόταν πάνω σε ένα ομαλό οροπέδιο και στο μέσο της δυτικής πλευράς υψωνόταν η ακρόπολη. Το σχέδιό της ήταν ορθογώνιο και μια κύρια αρτηρία, με κατεύθυνση από Βορρά προς Νότο, το χώριζε σε δύο τμήματα. Η πόλη τέλος προστατευόταν από ισχυρό τείχος σε σχήμα ακανόνιστου τετραπλεύρου που είχε διαστάσεις 2.100 Χ 1600 μ. περίπου.[1] Η πόλη άκμασε κατά τη ρωμαϊκή και τη βυζαντινή περίοδο. Έπαιξε ρόλο στην κατάκτηση της Συρίας από τους Μωαμεθανούς και στους πολέμους των Σταυροφοριών. Η Απάμεια είναι κυρίως γνωστή ως γενέτειρα του πολυμαθούς μέσου στωικού Ποσειδώνιου (135-51 π.Χ.).

Το σημερινό της όνομα είναι Καλαάτ αλ Μαντίκ ή Αφαμίγια.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Ιωάννης Τραυλός, «Πόλεις των Σελευκιδών», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ.Ε΄, (1974), σελ. 473