Απαθεϊσμός (από το απάθεια και το θεϊσμός) είναι η στάση της απάθειας στο ερώτημα αν υπάρχει ή όχι θεός. Είναι περισσότερο στάση παρά πίστη ή σύστημα πίστης.[1][2]

Απαθεϊστής είναι κάποιος που δεν ενδιαφέρονται στην αποδοχή ή απόρριψη ισχυρισμών αν υπάρχουν ή όχι θεοί. Η ύπαρξη των θεοτήτων δεν ενδιαφέρει τον απαθεϊστή..[3]

Ο επιστήμονας και φιλόσοφος Ian von Hegner έχει επιχειρηματολογίσει πως ο απαθεϊσμός είναι η εναλλακτική θέση απέναντι στον θεϊσμό, αθεϊσμό και αγνωστικισμό, με ηθικές συνέπειες οι οποίες έχουν παραβλεφθεί από την σύγχρονη φιλοσοφία..[4] Philosopher Trevor Hedberg has called apatheism uncharted territory in the philosophy of religion.[1]

Είδη Επεξεργασία

Ένα είδος απαθεϊσμού θεωρεί ότι η ερώτηση για την ύπαρξη θεών, είναι εντελώς άσχετη με την καθημερινή ζωή. Αυτή η πρόταση δεν πρέπει να εκληφθεί ως σκεπτικιστική στάση, όμοια με των άθεων ή αγνωστικιστών που αμφισβητούν την ύπαρξη των θεών ή αν μπορούμε να ξέρουμε κάτι για αυτούς.

Η ύπαρξη των θεοτήτων δεν τίθεται στο περιθώριο για ηθικούς ή επιστημονικούς λόγους. Για δημοκρατικούς ή υπαρξιακους λόγους, εκλαμβάνεται ως μη αναγκαία ερώτηση. Η παγκοσμιότητα της δημοκρατικής αρχής πως δεν υπάρχουν πρώτης ή δεύτερης τάξης ανθρώποι και πως, επίσης, ανάμεσα σε όλα τα όντα (συμπεριλαμβανομένου και πιθανον εξωγήινων ή θεοτήτων) οι ανθρώποι δεν είναι σε δεύτερη κατηγορία. Σε αυτή την εκδοχή, η ύπαρξη των θεοτήτων δεν θεωρείται μια από τις «μεγάλες ερωτήσεις» της ζωής.[5]

Ιστορία Επεξεργασία

Ο όρος απαθεϊσμός, εκτιμάται ότι έχει έρθει σε χρήση το 2001 από τον συγγραφέα Robert J. Nash. [6]


Σχετικές απόψεις Επεξεργασία

Απαθεϊστικός αγνωστικισμός Επεξεργασία

Ο απαθεϊστικός αγνωστικισμός, ισχυρίζεται ότι καμιά συζήτηση δεν μπορεί να αποδείξει ή να απορρίψει την ύπαρξη του θεού ή θεοτήτηων και αν υπάρχουν τελικά θεότητες, αυτές δεν απασχολούνται με την μοίρα των ανθρώπων. Ετσι η ύπαρξη τους έχει λίγη ή καθόλου επίδραση στην προσωπική ανθρώπινη ζωή του καθενός και δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει..[7][8]

Πρακτικός αθεϊσμός Επεξεργασία

Η άποψη πως κάποιος πρέπει να ζει την ζωή του, χωρίς να νοιάζεται για την ύπαρξη ή όχι θεών. Ο πρακτικός αθεϊσμός πάντως, δεν βλέπει την ερώτηση για τον θεό ως άσχετη, σε αντίθεση με τον απαθεϊσμο.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Apatheism: Should we care whether God exists?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2018. 
  2. Austin Cline. «Definition of Apatheist». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2018. 
  3. Von Hegner, Ian. «Gods and Dictatorships: A Defence of Heroical Apatheism». Science, Religion and Culture, Vol. 3, Issue 1, 2016.  H παράμετρος |url= είναι κενή ή απουσιάζει (βοήθεια)
  4. Franklin, Smith and. «Gods and Dictatorships: A Defence of Heroical Apatheism». [νεκρός σύνδεσμος]
  5. Von Hegner, Ian: Gods and Dictatorships: a Defence of Heroical Apatheism, Science, Religion and Culture, Vol. 3, Issue 1, 2016.
  6. Robert J. Nash (2001). Religious Pluralism in the Academy: Opening the Dialogue. σελ. 27. 
  7. John Tyrrell (1996). «Commentary on the Articles of Faith». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2007. To believe in the existence of a god is an act of faith. To believe in the nonexistence of a god is likewise an act of faith. There is no verifiable evidence that there is a Supreme Being nor is there verifiable evidence there is not a Supreme Being. Faith is not knowledge. We can only state with assurance that we do not know. 
  8. Austin Cline. «What is Apathetic Agnosticism?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2018. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Von Hegner, Ian. Gods and Dictatorships: A Defence of Heroical Apatheism, Science, Religion and Culture, Vol. 3, Issue 1, 2016.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία