Απατεώνες και τζέντλεμεν

Το Απατεώνες και τζέντλεμεν (πρωτότυπος τίτλος: Dirty Rotten Scoundrels) είναι αμερικανική κωμωδία του 1988 σε σκηνοθεσία Φρανκ Οζ, με πρωταγωνιστές τους Στιβ Μάρτιν, Μάικλ Κέιν και Γκλιν Χέντλι. Πρόκειται για ριμέικ της ταινίας του 1964 Ιστορίες του κρεβατιού (Bedtime Story) με τους Μάρλον Μπράντο και Ντέιβιντ Νίβεν, που ξανάγινε ριμέικ το 2019 με τίτλο Η κομπίνα (The Hustle) και πρωταγωνίστριες τις Αν Χάθαγουεϊ και Ρέμπελ Γουίλσον.[2]

Απατεώνες και τζέντλεμεν
ΣκηνοθεσίαΦρανκ Οζ
ΠαραγωγήBernard Williams
ΣενάριοDale Launer, Stanley Shapiro και Paul Henning
ΠρωταγωνιστέςΜάικλ Κέιν, Στιβ Μάρτιν, Γκλιν Χέντλι, Barbara Harris και Ίαν ΜακΝτίαρμιντ
ΜουσικήMiles Goodman
ΦωτογραφίαΜάικλ Μπάλχαους
ΜοντάζStephen A. Rotter
Εταιρεία παραγωγήςOrion Pictures
ΔιανομήOrion Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή14  Δεκεμβρίου 1988 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[1]
Διάρκεια110 λεπτά[1]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά

Η ταινία αφηγείται την ιστορία δύο απατεώνων που ανταγωνίζονται για να εξαπατήσουν μια κληρονόμο και να της αποσπάσουν 50.000 δολάρια. Ο Κέιν υποδύεται τον μορφωμένο και ευγενικό Λόρενς Τζέιμσον, ο οποίος σκηνοθετεί περίτεχνα τεχνάσματα για να εξαπατά πλούσιες γυναίκες, ενώ ο Μάρτιν υποδύεται τον λιγότερο εκλεπτυσμένο, μικρόσωμο Αμερικανό αντίπαλό του, Φρέντι Μπένσον. Η ταινία διαδραματίζεται στη Γαλλική Ριβιέρα.

Πλοκή Επεξεργασία

Ο Λόρενς Τζέιμσον είναι ένας έξυπνος και εκλεπτυσμένος Βρετανός απατεώνας που δρα στο Μπομόν Σιρ Μερ στη Γαλλική Ριβιέρα. Με τη βοήθεια του μπάτλερ του, Άρθουρ, και του αξιωματούχου της αστυνομίας Αντρέ, εξαπατά πλούσιες γυναίκες και τους αποσπά χρήματα υποδυόμενος τον εξόριστο πρίγκιπα που προσπαθεί να συγκεντρώσει χρήματα για τους «μαχητές της ελευθερίας» της χώρας του. Η μόνη του ανησυχία είναι ένας άλλος απατεώνας, γνωστός ως "τσακάλι", που δρα στην περιοχή.

Ενώ βρίσκεται σε ένα τρένο, ο Λόρενς διασταυρώνεται με τον αμερικανό απατεωνίσκο Φρέντι Μπένσον, ο οποίος καυχιέται για τα ασήμαντα επιτεύγματά του στο να ξεγελά πλούσιες γυναίκες με μια πονεμένη ιστορία για την άρρωστη γιαγιά του. Ανησυχώντας ότι οι γελοιότητες του Φρέντι θα τρομάξουν τα θύματά του, ο Λόρενς προσπαθεί να ξεγελάσει τον Φρέντι και να τον κάνει να επιλέξει διαφορετικό προορισμό, στη συνέχεια τον συλλαμβάνει και τον βάζει σε ένα αεροπλάνο για να φύγει από την πόλη. Ωστόσο, όταν ο Φρέντι συναντά ένα από τα πρώην θύματα του Λόρενς, εκβιάζει τον Λόρενς να τον δεχτεί ως μαθητή.

Ο Λόρενς επιχειρεί να διδάξει στον Φρέντι στιλ και φινέτσα, με περιορισμένη επιτυχία. Στη συνέχεια, εμπλέκει τον Φρέντι στα τεχνάσματά του, βάζοντάς τον να υποδυθεί τον διανοητικά καθυστερημένο αδελφό του, Ρούπρεχτ, για να τρομάξει τις γυναίκες που ο Λόρενς έχει εξαπατήσει (και που πλέον, στη νέα του απάτη, του έχει κάνει πρόταση γάμου). Όταν ο Λόρενς αρνείται να δώσει στον Φρέντι μερίδιο από τα κέρδη, ο Φρέντι θυμωμένος παραιτείται, αλλά αρνείται να φύγει από την πόλη.

Ο Λόρενς δεν είναι πρόθυμος να μοιραστεί την περιοχή του με τον Φρέντι, οπότε οι δυο τους βάζουν ένα στοίχημα: ο πρώτος που θα αποσπάσει 50.000 δολάρια από ένα συγκεκριμένο θύμα κερδίζει και ο άλλος πρέπει να φύγει από την πόλη. Βάζουν έτσι στο στόχαστρο τη νεοφερμένη Τζάνετ Κολγκέιτ, την αφελή "βασίλισσα του σαπουνιού των ΗΠΑ". Ο Φρέντι υποδύεται έναν ψυχοσωματικά ανάπηρο βετεράνο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που χρειάζεται 50.000 ρολάρια για θεραπεία στον διάσημο ψυχίατρο δρα Εμίλ Σαφχάουζεν από το Λιχτενστάιν. Όταν η Τζάνετ δείχνει συμπάθεια στον Φρέντι, ο Λόρενς υποδύεται τον δρα Σαφχάουζεν και συμφωνεί να περιθάλψει τον Φρέντι, με τον όρο όμως ότι η Τζάνετ θα δώσει απευθείας στον ίδιο το ποσό των 50.000 δολαρίων.

Η Λόρενς ανακαλύπτει ότι η Τζάνετ δεν είναι στην πραγματικότητα η πλούσια κληρονόμος που νόμιζε, αλλά ότι έχει κερδίσει τις διακοπές της και τον τίτλο "βασίλισσα του σαπουνιού" σε μια κλήρωση. Ωστόσο, σχεδιάζει να ρευστοποιήσει τα περισσότερα περιουσιακά της στοιχεία για να πληρώσει για τη θεραπεία του Φρέντι. Ο Λόρενς προσπαθεί να ακυρώσει το στοίχημα, καθώς συνηθίζει να επιτίθεται μόνο σε πλούσια θύματα. Ο Φρέντι αντεπιτίθεται με ένα νέο στοίχημα: ο πρώτος που θα ρίξει στο κρεβάτι την ίδια την Τζάνετ θα ανακηρυχθεί νικητής. Ο Λόρενς αηδιάζει και αρνείται να αποπλανήσει την Τζάνετ, ποντάροντας αντ' αυτού στην αποτυχία του Φρέντι.

Με το πρόσχημα της συνέχισης της θεραπείας του Φρέντι, ο Λόρενς χορεύει με την Τζάνετ και χλευάζει τον Φρέντι, προκαλώντας την οργή κάποιων περαστικών Βρετανών ναυτικών, τους οποίους ο Φρέντι πείθει να επιτεθούν στον Λόρενς. Ο ίδιος ορμάει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της Τζάνετ, όπου της δείχνει την αγάπη του στεκόμενος στα πόδια του και περπατώντας προς το μέρος της. Ωστόσο, ο Λόρενς, που ήταν κρυφά παρών σε όλη τη σκηνή, εμφανίζετια και δηλώνει ότι ο Φρέντι θεραπεύτηκε. Βγάζοντας τον Φρέντι έξω από το δωμάτιο, ο Λόρενς εξηγεί ότι οι ναύτες τον άφησαν ελεύθερο αφού ανακάλυψαν ότι ήταν έφεδρος αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού. Ο Λόρενς αφήνει τον Φρέντι με τους ναύτες και βάζει σε ένα αεροπλάνο την Τζάνετ, η οποία φεύγει.

Ωστόσο, η Τζάνετ επιστρέφει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της και βρίσκει εκεί τον Φρέντι. Του δηλώνει την αγάπη της, φιλιούνται και αρχίζουν να γδύνονται. Ο Αντρέ αναφέρει το συμβάν στον Λόρενς, ο οποίος δέχεται την ήττα του με χάρη. Περιμένει να επιστρέψει ο Φρέντι και να περηφανευτεί για τη νίκη του, αλλά αντ' αυτού έρχεται η Τζάνετ κλαίγοντας και του λέει ότι ο Φρέντι έκλεψε τα χρήματα που έστειλε ο πατέρας της. Αηδιασμένος, ο Λόρενς τηλεφωνεί στον Αντρέ για να συλλάβει τον Φρέντι, δίνει στην Τζάνετ μια τσάντα που περιέχει 50.000 δολάρια από τα δικά του χρήματα και την ξαναπηγαίνει στο αεροδρόμιο.

Πριν αναχωρήσει το αεροπλάνο της, η Τζάνετ επιστρέφει την τσάντα στον Λόρενς, αρνούμενη να πάρει κάτι που δεν είναι δικό της. Ο Αντρέ φτάνει με τον Φρέντι, ο οποίος ισχυρίζεται ότι η Τζάνετ έκλεψε το πορτοφόλι και τα ρούχα του. Ο Λόρενς δεν τον πιστεύει, επισημαίνοντας την εντιμότητα της Τζάνετ στην επιστροφή των 50.000 δολαρίων. Ανοίγοντας όμως την τσάντα του, διαπιστώνει ότι τα χρήματα έχουν αντικατασταθεί με τα ρούχα του Φρέντι και με ένα σημείωμα στο οποίο η Τζάνετ αποκαλύπτει ότι η ίδια είναι το "τσακάλι". Ο Φρέντυ εξαγριώνεται, ενώ ο Λόρενς εντυπωσιάζεται.

Την επόμενη εβδομάδα, ο Φρέντι και ο Λόρενς σκέφτονται την ήτταν τους στη βίλα του Λόρενς. Είναι έτοιμοι να χωριστούν, όταν η Τζάνετ, υποδυόμενη μια κτηματομεσίτρια της Νέας Υόρκης, φτάνει με ένα γιοτ γεμάτο με πλούσιους. Προτρέπει τους σοκαρισμένους Λόρενς και Φρέντι να συμμετάσχουν στο σχέδιό της και, αφού στέλνει τους καλεσμένους της να βολευτούν στο σπίτι, παίρνει τους δυο τους στην άκρη και τους ανακοινώνει ότι ενώ εκείνη έβγαλε τρία εκατομμύρια δολάρια τον προηγούμενο χρόνο, "τα πενήντα χιλιάδες [τους] ήταν τα πιο διασκεδαστικά". Ενώνοντας δυνάμεις, οι τρεις του ξεκινούν να εξαπατήσουν τα επόμενα θύματά τους.

Διανομή Επεξεργασία

  • Στιβ Μάρτιν ως Φρέντι Μπένσον
  • Μάικλ Κέιν ως Λόρενς Τζέιμσον
  • Γκλιν Χέντλυ ως Τζάνετ Κολγκέιτ
  • Άντον Ρότζερς ως επιθεωρητής Αντρέ
  • Μπάρμπαρα Χάρι ως Φάνι Γιούμπανκς
  • Ίαν Μακντιάρμιντ ως Άρθουρ
  • Ντάνα Άιβι ως κυρία Ριντ
  • Μίγκαν Φέι ως δεσποινίς Τραμπλ
  • Φράνσις Κονρόι ως Νταϊάνα
  • Λούις Ζόριχ ως Νίκος, Έλληνας εκατομμυριούχος

Παραγωγή Επεξεργασία

Η αρχική ταινία του 1964 με τίτλο Ιστορίες του κρεβατιού γράφτηκε για τους Doris Day, Κάρι Γκραντ και Ροκ Χάτσον . Τελικά όμως γυρίστηκε με τους Σίρλεϊ Τζόουνς, Ντέιβιντ Νίβεν και Μάρλον Μπράντο.

Ομοίως, η έκδοση του 1988 υπέστη αλλαγές στο κάστινγκ. Ξεκίνησε με πιθανούς πρωταγωνιστές τους Μικ Τζάγκερ και Ντέιβιντ Μπόουι, αλλά εκείνοι τα παράτησαν για να γυρίσουν μια ταινία με τον Μάρτιν Σκορσέζε. Σύμφωνα με το Splitsider, ο Έντι Μέρφι ήταν υποψήφιος για τον ρόλο του Φρέντι Μπένσον.[3] Ο Τζον Κλιζ προσεγγίστηκε επίσης για τον ρόλο του Τζέιμσον, αλλά αρνήθηκε. Παραδέχτηκε σε συνέντευξή του το 2008 ότι μετάνιωσε.[4] Στον δεύτερο τόμο των δημοσιευμένων ημερολογίων του, ο Μάικλ Πέιλιν επιβεβαίωσε ότι ο Cleese απέρριψε «απρόθυμα» τον ρόλο. Ο Πέιλιν έγραψε ότι στη συνέχεια έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον Φρανκ Οζ την 1η Απριλίου 1988, που του ζητούσε να σκεφτεί ο ίδιος τον ρόλο του Τζέιμισον. Ο Πέιλιν πέταξε στη Νέα Υόρκη από το Λονδίνο λίγες μέρες αργότερα για να διαβάσει για τον ρόλο, αλλά δεν ήταν σίγουρος για την καταλληλότητά του.

Σενάριο εστάλη και στον Ρίτσαρντ Ντρέιφους. Αν και προοριζόταν για τον ρόλο του Μπένσον, μια παρεξήγηση είχε ως αποτέλεσμα να προετοιμάσει τον ρόλο του Τζέιμισον, κι έτσι ο Στιβ Μάρτιν (ο οποίος αντίθετα είχε κληθεί να παίξει τον Τζέιμισον) διάβασε τον ρόλο του Μπένσον. Ο Οζ ενθουσιάστηκε από την εκδοχή του Μπένσον από τον Μάρτιν και αρκέστηκε σε αυτή την επιλογή. Ο Μάικλ Κέιν τελικά επιλέχθηκε να παίξει τον Τζέιμισον. Ο Πέιλιν έγραψε στο ημερολόγιό του ότι ο Κέιν ήταν «πιθανότατα το πιο κοντινό που θα βρει (ο Οζ) σε Άγγλο ηθοποιό με το αβίαστο χάρισμα του Νίβεν».[5]

Γυρίσματα Επεξεργασία

 
Αρκετές σκηνές γυρίστηκαν στο Grand-Hôtel du Cap-Ferrat

Οι τοποθεσίες γυρισμάτων περιλάμβαναν την Αντίμπ, τις Κάννες, το Μπολιό Σιρ Μερ και τη Νίκαια. Το κτήμα που ανήκει στον Λόρενς είναι μια ιδιωτική βίλα (Villa Hier) που βρίσκεται στην άκρη του ακρωτηρίου της Αντίμπ, ενώ το ξενοδοχείο που φιλοξενεί μια σειρά σκηνών είναι το Grand-Hôtel du Cap-Ferrat.

Μουσική Επεξεργασία

Το σάουντρακ περιλαμβάνει το "Puttin' on the Ritz" του Ίρβινγκ Μπερλίν, το "Pick Yourself Up" των Κερν και Φιλντς και άλλα.

Υποδοχή Επεξεργασία

Η ταινία έκανε πρεμιέρα σε 1.466 οθόνες στις Ηνωμένες Πολιτείες και απέφερε 3.840.498 δολάρια το πρώτο Σαββατοκύριακο. Συνολικά απέφερε 42.039.085 δολάρια στις ΗΠΑ.[6]

Βραβεία και υποψηφιότητες Επεξεργασία

Ο Μάικλ Κέιν ήταν υποψήφιος για το Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Ηθοποιού – Κινηματογραφικού Μιούζικαλ ή Κωμωδίας, αλλά έχασε από τον Τομ Χανκς στο Μπιγκ. Η Γκλιν Χέντι ονομάστηκε περισσότερο υποσχόμενη νέα ηθοποιός από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγου

Ριμέικ Επεξεργασία

Η Metro-Goldwyn-Mayer έχει γυρίσει ένα ριμέικ της ταινίας με τους Ρέμπελ Γουίλσον, Αν Χάθαγουεϊ και Άλεξ Σαρπ, με τίτλο Η κομπίνα. [7] Κυκλοφόρησε στις 10 Μαΐου 2019.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database.
  2. «Movies». 
  3. Evans, Bradford (7 Απριλίου 2011). «The Lost Roles of Eddie Murphy». Splitsider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2015. 
  4. Rabin, Nathan (5 February 2008). «John Cleese». The A.V. Club. https://www.avclub.com/article/john-cleese-14197. Ανακτήθηκε στις 13 April 2016. 
  5. Palin, Michael (2009). Michael Palin Diaries 1980-1988 Halfway to Hollywood. St. Martin's Press. σελίδες 560–565. ISBN 978-0-312-68202-6. 
  6. Απατεώνες και τζέντλεμεν στο Box Office Mojo Amazon.com
  7. Galuppo, Mike (24 Αυγούστου 2017). «Alex Sharp Joins Rebel Wilson in 'Dirty Rotten Scoundrels' Remake». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία