Βικιπαίδεια

Απόδημοι Γάλλοι

Οι Απόδημοι Γάλλοι είναι οι Γάλλοι πολίτες οι οποίοι ζουν εκτός των σημερινών εδαφών της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Ιστορικό Επεξεργασία

Γαλλικός Αποικισμός της Αμερικής Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Γαλλικός Αποικισμός της Αμερικής

Θύματα Θρησκευτικών Διωγμών Επεξεργασία

Κύρια λήμματα: Ουγενότοι και Ιστορία των Εβραίων της Γαλλίας

Στη διάρκεια της ιστορίας, εκατοντάδες χιλιάδες Γάλλοι εγκαταστάθηκαν εκτός των εθνικών εδαφών ώστε να γλιτώσουν τους θρησκευτικούς διωγμούς.

Έτσι, την αρχή έκαναν οι Προτεστάντες κατά τον 16ο και 17ο αιώνα, αρχικά περίπου 5.000 που κατέφυγαν στη Δημοκρατία της Γενεύης την περίοδο 1549-1560, κι έπειτα πιο σημαντικοί αριθμοί την επομένη της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου, στη διάρκεια των Θρησκευτικών Πολέμων, προτού αυτή η μετανάστευση φτάσει σε επίπεδο εξόδου μετά την Ανάκληση του Εδίκτου της Νάντης το 1685. Οι ιστορικοί, όπως ο Πιέρ Γκασότ, είχαν, μέχρι προσφάτως, δυσκολία στο να σταθεροποιηθούν σε μια αριθμητική εκτίμηση των μεταναστών αυτών μεταξύ των 60.000 και των 2.000.000 ανθρώπων. Στην πραγματικότητα, η έξοδος αυτή είναι ιδιαίτερα δύσκολη στην καταγραφή της καθώς συνεχίστηκε επί μισό αιώνα[1][2].

Το 1683, οι Εβραίοι απομακρύνθηκαν μαζικά από τις Γαλλικές Αντίλλες, απομάκρυνση που επισημοποιήθηκε με τον Code Noir το 1685, του οποίου το πρώτο άρθρο διέταζε « όλους τους αξιωματικούς μας να εκδιώξουν των νήσων μας όλους τους Εβραίους που εγκαταστάθηκαν σε αυτές, τους οποίους, όπως και τους Χριστιανούς εχθρούς μας, διατάσσουμε να αποχωρήσουν εντός τριών μηνών από τη δημοσίευση των παρόντων »[3].

Ένας νόμος της 15ης Δεκεμβρίου 1790 απεκατέστησε όλα αυτά τα γαλλικά θύματα των θρησκευτικών διωγμών στο επίπεδο της εθνικότητάς τους: "Τα άτομα τα οποία, είναι γεννημένα σε χώρα του εξωτερικού κι έχουν καταγωγή, σε οποιονδήποτε βαθμό, από έναν Γάλλο ή μια Γαλλίδα που εκδιώχθηκαν για θρησκευτικούς λόγους, ανακυρήσονται Γάλλοι πολίτες και θα χαίρουν των δικαιωμάτων που που συνάδουν με αυτή την τιμή εφόσον επιστρέψουν στη Γαλλία, εγκατασταθούν εκεί, και δώσουν τον όρκο του πολίτη.". Έναν αιώνα αργότερα, το άρθρο 4 του νόμου της 26ης Ιουνίου 1889 (επί της εθνικότητας) αναφέρει ότι: "Οι απόγονοι των εξόριστων οικογενειών, κατά την ανάκληση του Εδίκτου της Νάντης, θα συνεχίσουν να χαίρουν των διατάξεων του νόμου της 15ης Δεκεμβρίου 1790, με προϋπόθεση, όμως, ενός ειδικού διατάγματος για κάθε αιτούντα. Το διάταγμα αυτό θα είναι καθαρά μελλοντικής χρήσεως."[4][5]

Γαλλικός αποικισμός στη Βόρεια και Υποσαχάρεια Αφρική Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Γαλλική κατάκτηση της Αλγερίας
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Πολιτική Μετανάστευση Επεξεργασία

Κύρια λήμματα: Γαλλική Μετανάστευση (1789-1815) και Γαλλική μετανάστευση προς το Τζέρσεϊ
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Οικονομική Μετανάστευση Επεξεργασία

Κύρια λήμματα: Γαλλική μετανάστευση στην Αργεντινή και Γαλλική μετανάστευση στο Πουέρτο Ρίκο
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Αριθμοί Επεξεργασία

 
Χάρτης των Γάλλων πολιτών εγγεγραμμένων στα αρχεία των προξενείων έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011.

Ο αριθμός των Γάλλων πολιτών εγγεγραμμένων στα αρχεία των γαλλικών προξενείων ήταν της τάξεως των 1 594 303 ατόμων στις 31 Δεκεμβρίου 2011[6]. Τα δεδομένα αυτά, ωστόσο, δεν αντιπροσωπεύουν παρά ένα τμήμα των Γάλλων πολιτών, οι οποίοι κατοικούν εκτός των γαλλικών εθνικών εδαφών.

Στο Βέλγιο, για παράδειγμα, κατοικούσαν, έως την 2α Ιανουαρίου 2008, 132.421 Γάλλοι πολίτες σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά των Βέλγων[7] (περίπου 123.000 τον Ιούνιο του 2006), στους οποίους, συνεπώς, δεν συμπεριλαμβάνονταν όσοι είχαν, ταυτόχρονα, βελγική και γαλλική εθνικότητα, καθώς θεωρούνταν ως Βέλγοι στο Βέλγιο, κι αυτό ενώ το 2006 μόνο 78.500 Γάλλοι, εκ των οποίων το είχε διπλή εθνικότητα 27 %, ήταν καταγεγραμμένοι στα γαλλικά προξενεία του Βελγίου, κάτι που σήμαινε μια διαφορά της τάξης των 66.000 Γάλλων "μονοεθνών" άγνωστων για τα γαλλικά προξενεία, αλλιώς ποσοστό 46 % επί του συνόλου[8]. Κατά την 1η Αυγούστου 2006, ημερομηνία λήξης των εγγραφών για τους εκλογικούς καταλόγους ενόψει των δημοτικών εκλογών του Βελγίου, υπήρχαν 105.146 Γάλλοι ψηφοφόροι (49.937 άνδρες, 55.209 γυναίκες), των οποίων μόλις το 20 % ήταν εγγεγραμμένο στους βελγικούς εκλογικούς καταλόγους (21.070, εκ των οποίων οι 9.969 ήταν άνδρες και οι 11.101 γυναίκες)[9].

Σχεδόν το μισό των Γάλλων εγκατεστημένων εκτός Γαλλίας είναι διεθνείς και λιγότερο του 10 % είναι προσωρινοί μετανάστες. Περισσότερο από το μισό των Γάλλων εγκατεστημένων εκτός Γαλλίας κατοικεί εντός της Ευρώπης.

Στις 31 Δεκεμβρίου 2011, η κατανομή των Γάλλων εγγεγραμμένων στα αρχεία των προξενείων είχε ως εξής : Βόρεια Αφρική 94.789 (5,9 %), Γαλλόφωνη Αφρική 116.862 (7,3 %), Μη-Γαλλόφωνη Αφρική 18.621 (1,2 %), Εγγύς και Μέση Ανατολή 137.679 (8,6 %), Ασία-Ωκεανία 116.729 (7,3 %), Ανατολική Ευρώπη 29.847 (1,9 %), Δυτική Ευρώπη 780.645 (49,0 %), Κεντρική-Νότια Αμερική 97.117 (6,1 %), Βόρεια Αμερική 202.014 (12,7 %)[6].

Γάλλοι εγγεγραμμένοι έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011[10]
Περιοχή Χώρα Εγγεγραμμένοι
Βόρεια Αφρική Αλγερία 28.830
Βόρεια Αφρική Λιβύη 407
Βόρεια Αφρική Μαρόκο 44.000
Βόρεια Αφρική Τυνησία 21.552
Βόρεια Αφρική Σύνολο 94.789
Γαλλόφωνη Αφρική Μπενίν 3.694
Γαλλόφωνη Αφρική Μπουρκίνα Φάσο 3.387
Γαλλόφωνη Αφρική Μπουρουντί 444
Γαλλόφωνη Αφρική Καμερούν 6.183
Γαλλόφωνη Αφρική Κεντροαφρικανική Δημοκρατία 1.296
Γαλλόφωνη Αφρική Κομόρες 1.971
Γαλλόφωνη Αφρική Κονγκό 5.083
Γαλλόφωνη Αφρική Ακτή Ελεφαντοστού 13.221
Γαλλόφωνη Αφρική Τζιμπουτί 5.142
Γαλλόφωνη Αφρική Γκαμπόν 11.217
Γαλλόφωνη Αφρική Γουινέα 2.379
Γαλλόφωνη Αφρική Μαδαγασκάρη 19.864
Γαλλόφωνη Αφρική Μαλί 4.815
Γαλλόφωνη Αφρική Μαυρίκιος 9.780
Γαλλόφωνη Αφρική Μαυριτανία 2.127
Γαλλόφωνη Αφρική Νίγηρας 1.558
Γαλλόφωνη Αφρική Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 2.448
Γαλλόφωνη Αφρική Ρουάντα 258
Γαλλόφωνη Αφρική Σενεγάλη 17.729
Γαλλόφωνη Αφρική Τσαντ 1.259
Γαλλόφωνη Αφρική Τόγκο 3.007
Γαλλόφωνη Αφρική Σύνολο 116.862
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Νότια Αφρική 7.108
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Αγκόλα 2.070
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Μποτσουάνα 122
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Πράσινο Ακρωτήρι 389
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Αιθιοπία 895
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Γκάνα 959
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Γουινέα-Μπισάου 109
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Ισημερινή Γουινέα 684
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Κένια 1.366
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Μοζαμβίκη 468
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Ναμίμπια 293
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Νιγηρία 1.826
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Ουγκάντα 387
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Σεϊχέλες 552
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Σουδάν 225
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Νότιο Σουδάν 54
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Τανζανία 630
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Ζάμπια 243
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Ζιμπάμπουε 214
Μη-Γαλλόφωνη Αφρική Σύνολο 18.621
Εγγύς και Μέση Ανατολή Σαουδική Αραβία 5.306
Εγγύς και Μέση Ανατολή Μπαχρέιν 991
Εγγύς και Μέση Ανατολή Αίγυπτος 6.483
Εγγύς και Μέση Ανατολή Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα 14.352
Εγγύς και Μέση Ανατολή Ιράν 903
Εγγύς και Μέση Ανατολή Ιράκ 173
Εγγύς και Μέση Ανατολή Ισραήλ 58.840
Εγγύς και Μέση Ανατολή Ιερουσαλήμ 19.708
Εγγύς και Μέση Ανατολή Ιορδανία 1.407
Εγγύς και Μέση Ανατολή Κουβέιτ 1.014
Εγγύς και Μέση Ανατολή Λίβανος 21.428
Εγγύς και Μέση Ανατολή Ομάν 702
Εγγύς και Μέση Ανατολή Κατάρ 3.202
Εγγύς και Μέση Ανατολή Συρία 2.660
Εγγύς και Μέση Ανατολή Υεμένη 510
Εγγύς και Μέση Ανατολή Σύνολο 137.679
Ασία-Ωκεανία Αφγανιστάν 334
Ασία-Ωκεανία Αυστραλία 18.323
Ασία-Ωκεανία Μπανγκλαντές 235
Ασία-Ωκεανία Βιρμανία 270
Ασία-Ωκεανία Μπρουνέι 186
Ασία-Ωκεανία Καμπότζη 3.897
Ασία-Ωκεανία Κίνα 30.305
Ασία-Ωκεανία Νότια Κορέα 1.993
Ασία-Ωκεανία Φίτζι 200
Ασία-Ωκεανία Ινδία 9.595
Ασία-Ωκεανία Ινδονησία 3.564
Ασία-Ωκεανία Ιαπωνία 7.480
Ασία-Ωκεανία Λάος 1.884
Ασία-Ωκεανία Μαλαισία 2.592
Ασία-Ωκεανία Μογγολία 118
Ασία-Ωκεανία Νεπάλ 218
Ασία-Ωκεανία Νέα Ζηλανδία 3.512
Ασία-Ωκεανία Πακιστάν 578
Ασία-Ωκεανία Παπουαζία-Νέα Γουινέα 120
Ασία-Ωκεανία Φιλιππίνες 2.272
Ασία-Ωκεανία Σιγκαπούρη 9.197
Ασία-Ωκεανία Σρι Λάνκα 425
Ασία-Ωκεανία Ταϊβάν 1.517
Ασία-Ωκεανία Ταϊλάνδη 9.788
Ασία-Ωκεανία Βανουάτου 1.962
Ασία-Ωκεανία Βιετνάμ 6.164
Ασία-Ωκεανία Σύνολο 116.729
Ανατολική Ευρώπη Αλβανία 172
Ανατολική Ευρώπη Αρμενία 591
Ανατολική Ευρώπη Αζερμπαϊτζάν 164
Ανατολική Ευρώπη Λευκορωσία 139
Ανατολική Ευρώπη Βοσνία-Ερζεγοβίνη 318
Ανατολική Ευρώπη Βουλγαρία 1.004
Ανατολική Ευρώπη Κροατία 925
Ανατολική Ευρώπη Εσθονία 182
Ανατολική Ευρώπη Γεωργία 264
Ανατολική Ευρώπη Ουγγαρία 2.413
Ανατολική Ευρώπη Καζακστάν 417
Ανατολική Ευρώπη Λετονία 193
Ανατολική Ευρώπη Λιθουανία 379
Ανατολική Ευρώπη Μακεδονία 201
Ανατολική Ευρώπη Μολδαβία 102
Ανατολική Ευρώπη Μαυροβούνιο 111
Ανατολική Ευρώπη Ουζμπεκιστάν 111
Ανατολική Ευρώπη Πολωνία 5.757
Ανατολική Ευρώπη Ρουμανία 2.979
Ανατολική Ευρώπη Ρωσία 5.752
Ανατολική Ευρώπη Σερβία 1.591
Ανατολική Ευρώπη Σλοβακία 895
Ανατολική Ευρώπη Σλοβενία 682
Ανατολική Ευρώπη Τσεχική Δημοκρατία 2.983
Ανατολική Ευρώπη Τατζικιστάν 33
Ανατολική Ευρώπη Τουρκμενιστάν 473
Ανατολική Ευρώπη Ουκρανία 1.016
Ανατολική Ευρώπη Σύνολο 29.847
Δυτική Ευρώπη Γερμανία 114.372
Δυτική Ευρώπη Ανδόρα 3.288
Δυτική Ευρώπη Αυστρία 8.024
Δυτική Ευρώπη Βέλγιο 109.426
Δυτική Ευρώπη Κύπρος 1.339
Δυτική Ευρώπη Δανία 5.214
Δυτική Ευρώπη Ισπανία 94.056
Δυτική Ευρώπη Φινλανδία 2.569
Δυτική Ευρώπη Ελλάδα 11.226
Δυτική Ευρώπη Ιρλανδία 8.881
Δυτική Ευρώπη Ισλανδία 341
Δυτική Ευρώπη Ιταλία 48.352
Δυτική Ευρώπη Λουξεμβούργο 28.720
Δυτική Ευρώπη Μάλτα 497
Δυτική Ευρώπη Μονακό 7.792
Δυτική Ευρώπη Νορβηγία 5.034
Δυτική Ευρώπη Ολλανδία 23.934
Δυτική Ευρώπη Πορτογαλία 15.572
Δυτική Ευρώπη Ηνωμένο Βασίλειο 123.306
Δυτική Ευρώπη Σουηδία 6.329
Δυτική Ευρώπη Ελβετία 155.743
Δυτική Ευρώπη Τουρκία 6.630
Δυτική Ευρώπη Σύνολο 780.645
Κεντρική-Νότια Αμερική Αργεντινή 14.390
Κεντρική-Νότια Αμερική Βολιβία 1.204
Κεντρική-Νότια Αμερική Βραζιλία 19.858
Κεντρική-Νότια Αμερική Χιλή 11.046
Κεντρική-Νότια Αμερική Κολομβία 4.545
Κεντρική-Νότια Αμερική Κόστα Ρίκα 2.093
Κεντρική-Νότια Αμερική Κούβα 510
Κεντρική-Νότια Αμερική Δομινικανή Δημοκρατία 3.818
Κεντρική-Νότια Αμερική Εκουαδόρ 2.182
Κεντρική-Νότια Αμερική Γουατεμάλα 788
Κεντρική-Νότια Αμερική Αϊτή 1.551
Κεντρική-Νότια Αμερική Ονδούρα 387
Κεντρική-Νότια Αμερική Τζαμάικα 203
Κεντρική-Νότια Αμερική Μεξικό 17.315
Κεντρική-Νότια Αμερική Νικαράγουα 660
Κεντρική-Νότια Αμερική Παναμάς 1.270
Κεντρική-Νότια Αμερική Παραγουάη 1.395
Κεντρική-Νότια Αμερική Περού 3.713
Κεντρική-Νότια Αμερική Αγία-Λουκία 805
Κεντρική-Νότια Αμερική Σαλαβαδόρ 690
Κεντρική-Νότια Αμερική Σουρινάμ 251
Κεντρική-Νότια Αμερική Τρινιδάδ και Τομπάγκο 649
Κεντρική-Νότια Αμερική Ουρουγουάη 2.824
Κεντρική-Νότια Αμερική Βενεζουέλα 4.970
Κεντρική-Νότια Αμερική Σύνολο 97.117
Βόρεια Αμερική Καναδάς 79.328
Βόρεια Αμερική Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής 122.686
Βόρεια Αμερική Σύνολο 202.014
Κόσμος Σύνολο 1.594.303

Εκπροσώπηση Επεξεργασία

Πολιτικά Κινήματα Επεξεργασία

Δύο κύριοι αντίπαλοι σχηματισμοί εκπροσωπούν τα συμφέροντα των Γάλλων εγκατεστημένων εκτός Γαλλίας σε πολιτικό επίπεδο : ο Συναγερμός των Γάλλων του Εξωτερικού (RFE), σχετιζόμενος με την γκωλιστική δεξιά και το Συναγερμό για τη Δημοκρατία (RPR) και στη συνέχεια την Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP), τη Δημοκρατική Ένωση Γάλλων του Εξωτερικού - Γάλλοι του Κόσμου (ADFE-FDM) της προοδευτικής αριστεράς και τον Πυρήνα των Γάλλων του Εξωτερικού του Εθνικού Μετώπου (FN).

Ειδική Συνέλευση Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Συνέλευση των Γάλλων του Εξωτερικού

Οι Γάλλοι εγκατεστημένοι εκτός Γαλλίας εκπροσωπούνται από τη Συνέλευση των Γάλλων του Εξωτερικού (AFE), διάδοχη κατάσταση του Ανωτάτου Συμβουλίου των Γάλλων του Εξωτερικού (CSFE), το οποίο είχε δημιουργηθεί με ένα διάταγμα της 7ης Ιουλίου 1948. Οι πρώτες εκλογές στο CSFE έλαβαν χώρα την άνοιξη του 1950, αφορώντας 42 συμβούλους επί συνόλου 55, με τους υπόλοιπους να ορίζονται ή να θητεύουν de jure λόγω της ιδιότητάς τους[11].

Η AFE είναι ένα συμβουλευτικό όργανο 155 μελών χωρίς να διαθέτει κάποιο ιδιαίτερο μέσο ή εξουσία, εκτός αυτού της εκλογής 12 γερουσιαστές-εκπροσώπους των Γάλλων του Εξωτερικού. Η ομαλή του λειτουργία διασφαλίζεται από την κεντρική διοίκηση του Υπουργείου Εξωτερικών Υποθέσεων.

Κοινοβουλευτικοί Επεξεργασία

Κύρια λήμματα: Γερουσιαστές-εκπρόσωποι των Γάλλων του Εξωτερικού και Βουλευτές-εκπρόσωποι των Γάλλων του Εξωτερικού

Κατά την Δ΄ Γαλλική Δημοκρατία, 3 εκπρόσωποι των Γάλλων εγκατεστημένων εκτός Γαλλίας εκλέχτηκαν εντός του Συμβουλίου της Δημοκρατίας (Γερουσία), η οποία μετρούσε 315 μέλη[12].

Κατά την Ε΄ Γαλλική Δημοκρατία ο αριθμός των γερουσιαστών αυτών πέρασε στους 6 το 1959, κι έπειτα στους 9 το 1962, ως αντίδραση στην έλλειψη ισορροπίας σε βάρος τη Ευρώπης και της Αμερικής, μετά τις αφρικανικές ανεξαρτητοποιήσεις, και τέλος στους 12 το 1982[11].

Η μεταρρύθμιση του γαλλικού συντάγματος του Ιουλίου του 2008 προέβλεπε ότι  [13]. Ένα νομοσχέδιο παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2008 στο Υπουργικό Συμβούλιο ώστε οι Γάλλοι του Εξωτερικού να μπορούν, πλέον, να εκπροσωπηθούν στην Εθνοσυνέλευση.

Ο νόμος σχετικός με την εκλογή βουλευτών και την επαναδιαίρεση των εκλογικών περιφερειών προέβλεπε την εκλογή 11 βουλευτών με πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα με ένα ψηφοδέλτιο σε δύο γύρους ανά εκλογική περιφέρεια ανά κόμμα (παρόμοιο με τον τρόπο εκλογής των υπόλοιπων βουλευτών) στη διάρκεια των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου του 2012.

Προεδρικές Εκλογές και Δημοψηφίσματα Επεξεργασία

Οι Γάλλοι εγκατεστημένοι εκτός Γαλλίας μπορούν, πλέον, να ψηφίζουν από το Εξωτερικό για την ανάδειξη του Προέδρου της Δημοκρατίας και περιπτώσεις εθνικών δημοψηφισμάτων.

Ευρωπαϊκές Εκλογές Επεξεργασία

Οι Γάλλοι του Εξωτερικού μπόρεσαν να ψηφίσουν σε εκλογικά κέντρα που είχαν δημιουργηθεί από τις προξενικές αρχές για τους γαλλικούς εκλογικούς σχηματισμούς των ευρωπαϊκών εκλογών όσο διήρκεσε το σύστημα μιας μοναδικής εθνικής εκλογικής περιφέρειας.

Από τη δημιουργία αριθμού εκλογικών περιφερειών για τις Ευρωπαϊκές Εκλογές το 2003, μονάχα όσοι ήταν εγγεγραμμένοι στους καταλόγους των ψηφοφόρων της Γαλλίας μπορούσαν να ψηφίσουν στα εκλογικά κέντρα της Γαλλίας.

Επίσης, η ψήφος στις ευρωπαϊκές εκλογές σε δύο διαφορετικές χώρες είναι απαγορευμένη, τόσο για τους διεθνείς όσο και για τους Γάλλους που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους της χώρας διαμονής τους. Πρακτικά, δεν υπάρχει κανένας έλεγχος για την εφαρμογή του βασικού συνθήματος "ένας άνθρωπος, μία ψήφος", καθώς κάθε έλεγχος είναι αδύνατος για λόγους εθνικής κυριαρχίας, λόγω του γεγονότος ότι καμία χώρα δεν υποχρεούται να παραδίδει το περιεχόμενο ενός εκλογικού καταλόγου σε μία άλλη.

Κυβέρνηση Επεξεργασία

Η Κυβέρνηση Φρανσουά Φιγιόν (3) υιοθέτησε εντός του Υπουργείου Εξωτερικών Υποθέσεων ένα Υφυπουργείο με αρμοδιότητα τους Γάλλους του Εξωτερικού. Η θέση καλύφτηκε διαδοχικά από τους Νταβίντ Ντουγιέ (Ιούνιος-Σεπτέμβριος 2011) και Εντουάρ Κουρσιάλ (Σεπτέμβριος 2011- Μάιος 2012).

Στην πρώτη κυβέρνηση του Αιρώ, η οποία δημιουργήθηκε τον Μάιο του 2012, το συγκεκριμένο υφυπουργείο προβιβάστηκε σε υπουργείο, αναλαμβάνοντας τη Γαλλοφωνία επιπροσθέτως των Γάλλων του Εξωτερικού. Η θέση αυτή δόθηκε στη Γιαμινά Μπενγκιγκί. Στη διάρκεια της δημιουργίας της δεύτερης κυβέρνησης Αιρώ, τον Ιούνιο του 2012, στην ατζέντα του συγκεκριμένου υπουργείου περιλαμβανόταν, και πάλι, η Γαλλοφωνία, με την Ελέν Κόνγουεϊ-Μουρέ να αναλαμβάνει τη θέση αυτή.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Robert Mandrou, « Les Français hors de France aux XVIe et XVIIe siècles », Annales. Économies, Sociétés, Civilisations. 14e année, N. 4, 1959. pp. 662-675. doi : 10.3406/ahess.1959.2864 url : http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/ahess_0395-2649_1959_num_14_4_2864 Consulté le 24 mars 2012
  2. ↑ Pierre Gaxotte, Louis XIV, Paris, Flammarion, 1974
  3. ↑ Suzy Halimi, Commerce(s) en Grande-Bretagne au XVIIIe siècle, Publications de la Sorbonne, 1990 (ISBN 2-85944-195-7)
  4. ↑ Patrick Cabanel, « Une loi du retour (15 Décembre 1790) : réparation nationale et crispations nationalistes sur le thème du retour des huguenots », DIASPORAS Histoire et Sociétés (Presses universitaires du Mirail) n°8 2006 ISBN 9782858169207
  5. ↑ « XVIIIe siècle - La révolution et les protestants | Rétablissement de la liberté religieuse », Musée virtuel du protestantisme français
  6. ↑ 6,0 6,1 Ministère des Affaires étrangères, Les Français établis hors de France : Population française inscrite au 31 décembre 2011 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine..
  7. ↑ Office des étrangers, Statistiques Population étrangère / Royaume par nationalité, Bruxelles, 2 janvier 2008.
  8. ↑ Consulat général de France à BruxellesLa communauté française dans la circonscription de Bruxelles Αρχειοθετήθηκε 2011-10-09 στο Wayback Machine..
  9. ↑ Statistiques officielles des électeurs (Situation au 1 août 2006) Αρχειοθετήθηκε 2012-02-27 στο Wayback Machine., Direction générale institutions et population, SPF Intérieur
  10. ↑ Ministère des affaires étrangères : 1 et 2 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine.
  11. ↑ 11,0 11,1 « La représentation des Français établis hors de France », Site du Sénat
  12. ↑ « Composition du Conseil de la République », Site du Sénat
  13. ↑ article 24 de la constitution

Σχετικά Λήμματα Επεξεργασία

 
  		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Français établis hors de France της Γαλλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Απόδημοι_Γάλλοι&oldid=9764198"