Αριστείδης Οικονόμος

Έλληνας πολιτικός

Ο Αριστείδης Οικονόμος ή Οικονόμου[1] (Καλάβρυτα 1835 - Αθήνα 1890) ήταν Έλληνας νομικός, οικονομολόγος και πολιτικός του 19ου αιώνα.

Αριστείδης Οικονόμος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1835
Θάνατος1890
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δικαστής
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Καλαβρύτων)

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το 1835. Ήλθε στην Αθήνα όπου τέλειωσε το Γυμνάσιο και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών[2] όπου αποφοίτησε το 1857[1].Εργάστηκε δικαστικός στην Πάτρα ενώ ως αντιοθωνικός μετείχε στα γεγονότα του Οκτωβρίου του 1862.[3] Έπειτα διορίσθηκε ανακριτής στην Ερμούπολη όπου κατά την παραμονή του εκεί συνδέθηκε με φιλία με τον Χριστόδουλο Ευαγγελίδη[1]. Εξάσκησε το επάγγελμα του δικαστή έως το 1878 κι έπειτα δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών πολιτική οικονομία . Διετέλεσε πρωτοδίκης, πρόεδρος πρωτοδικών, εφέτης και Εισαγγελέας εφετών. Εξέδωσε το περιοδικό περιοδικό Οικονομική Επιθεώρησις από το 1873 έως το 1890[4] και το περιοδικό Εφημερίς των Φυλακών, επίσης και δύο εφημερίδες Νέαι Ιδέαι και Υπερασπιστής του Λαού.[5]

Πολιτεύτηκε και εκλέχτηκε ανεξάρτητος βουλευτής Καλαβρύτων στις εκλογές του 1879 και 1885 ως βουλευτής Αττικής.[6].

Απεβίωσε στην Αθήνα το 1890, παντρεύτηκε αδελφή του Δ. Βικέλα και γιος του ήταν ο Αλέξανδρος Οικονόμος.

Πολιτική και κοινωνική φιλοσοφία του Αριστείδη Οικονόμου Επεξεργασία

Ασχολούμενος με την πολιτική οικονομία είναι οπαδός του φιλελευθερισμού. Εισάγει και καλλιεργεί το συνεταιριστικό πνεύμα, φροντίζει για την ανομόρφωση του κλήρου και συγκρούεται με την επίσημη εκκλησία. Πιστεύει στην αξία της λαϊκής κυριαρχίας, ενεργεί προς την κατεύθυνση της οργάνωσης της εργατικής τάξης, καθιερώνει μεθοδικά το θεσμό της απεργίας. Υπερασπίζεται τον Τρικούπη και αργότερα τον Κλεάνθη Τριαντάφυλλο, οι οποίοι είχαν καταδιωχθεί για εξύβριση βασιλικών προσώπων.[7]

Πηγές Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Νέα Εστία, τεύχος 610, σελίδες 1573-1577, Γιάννης Α. Τόζης Αρχειοθετήθηκε 2017-05-28 στο Wayback Machine., από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
  2. Κωνσταντίνος Δημαράς, «Ένας πρωτοπόρος», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.213
  3. Κωνσταντίνος Δημαράς, «Ένας πρωτοπόρος», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.213
  4. Ψηφιακό αρχείο του περιοδικού από το Πανεπιστήμιο Κρήτης
  5. Κωνσταντίνος Δημαράς, «Ένας πρωτοπόρος», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.213
  6. Κωνσταντίνος Δημαράς, «Ένας πρωτοπόρος», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.213
  7. Κωνσταντίνος Δημαράς, «Ένας πρωτοπόρος», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.213