Αριστόβουλος Γ΄
Ο Αριστόβουλος Γ΄, αρχιερέας των Ιουδαίων, ήταν γιός του Αλέξανδρου της Ιουδαίας και της Αλεξάνδρας, κόρης του Υρκανού Β΄ . Ήταν επίσης αδελφός της Μαριάμης συζύγου του Ηρώδη του Μεγάλου.[1]
| Αριστόβουλος Γ΄ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 53 π.Χ. |
| Θάνατος | 36 π.Χ. Ιεριχώ |
| Αιτία θανάτου | πνιγμός |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ιουδαίας επί Ηρώδη του Μέγα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αλέξανδρος της Ιουδαίας και Αλεξάνδρα Μακκαβαία |
| Αδέλφια | Μαριάμνη Α΄ |
| Οικογένεια | Ασμοναϊκή δυναστεία |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αρχιερέας του Ισραήλ (36 π.Χ.) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αριστόβουλος αρχιερέας
ΕπεξεργασίαΌταν ο Ηρώδης ανήλθε στην εξουσία διόρισε αρχιερέα τον Ανανήλο, έναν ιερέα από την Βαβυλώνα.[2] Η μητέρα του Αριστόβουλου χρησιμοποίησε την γνωριμία της με την Κλεοπάτρα που διατηρούσε σχέση με τον ισχυρό άντρα της Ανατολής, Μάρκο Αντώνιο, προκείμενου να διοριστεί στην θέση αυτή ο νεαρός γιός της [3] .
Ο Μάρκος Αντώνιος έστειλε στην Ιουδαία τον έμπιστο αξιωματικό του, Κόιντο Δέλλιο, ο οποίος αφού εξέτασε την υπόθεση συνηγόρησε υπέρ της άποψης της Αλεξάνδρας.[4] Έτσι ο Ηρώδης με εντολή του Αντώνιου καθαίρεσε τον άσημο Ανανήλο και διόρισε στην θέση του αρχιερέα τον Αριστόβουλο.[3]
Το τέλος του Αριστόβουλου
ΕπεξεργασίαΟ Ηρώδης υποπτεύονταν τον νεαρό απόγονο της δυναστείας των Ασμοναίων και κατασκόπευε αυτόν και την μητέρα του. Η Αλεξάνδρα, η οποία είχε αντιληφθεί τις κινήσεις του Ηρώδη, σχεδίαζε να αποδράσει με τον γιο της στην Αίγυπτο. Το σχέδιο της όμως ματαιώθηκε όταν προδόθηκε στον Ηρώδη.[5]
Οι φόβοι του Ηρώδη έγιναν εντονότεροι όταν ο νεαρός αρχιερέας έκανε την πρώτη του επίσημη εμφάνιση στην γιορτή της Σκηνοπηγίας με την στολή του αρχιερέα και το πλήθος ξέσπασε σε επευφημίες προς αυτόν.[6]
Έπειτα από το περιστατικό αυτό αποφάσισε να εξοντώσει τον Αριστόβουλο. Τον έστειλε με κάποια πρόφαση στην Ιεριχώ και εκεί κάποιοι από τους Κέλτες σωματοφύλακες του Ηρώδη έπνιξαν τον Αριστόβουλο στα λουτρά των ανακτόρων της πόλης (35 π.Χ.).[7][8]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Библиотека Руслана Хазарзара.Φλαυίου Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας.Βιβλίο ΙΕ.ΙΙ.5.[23]-[24]
- ↑ Библиотека Руслана Хазарзара.Φλαυίου Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας.Βιβλίο ΙΕ.ΙΙ.4.[22]
- ↑ 3,0 3,1 Jewish Encyclopedia ARISTOBULUS III.
- ↑ Библиотека Руслана Хазарзара.Φλαυίου Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας.Βιβλίο ΙΕ.ΙΙ.6.[25]-[27]
- ↑ Jewish Encyclopedia ARISTOBULUS III.
- ↑ Библиотека Руслана Хазарзара.Φλαυίου Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας.Βιβλίο ΙΕ.ΙΙΙ.6.[50]-[53]
- ↑ Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Α.ΧΧΙΙ.2.[437] σελ.215
- ↑ Jewish Encyclopedia ARISTOBULUS III.
Πηγές
Επεξεργασία- Jewish Encyclopedia ARISTOBULUS III.
- Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Αρχαία Ελληνική Γραμματεία «Οι ΄Ελληνες», Κάκτος 1997
- Библиотека Руслана Хазарзара. Φλαυίου Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας.Josephus Flavius.Antiquitas Judaeorum. Graece (ed. B. Niese).Flavius Josephus. Flavii Iosephi opera. B. Niese. Berlin. Weidmann. 1892 Liber XV