Αρτούρ Λεκμπέλο

Αρτούρ Λεκμπέλο
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης	23 Φεβρουαρίου 1966
Τόπος γέννησης	Τίρανα, Αλβανία
Ύψος	1,83 μ.
Θέση	Μέσος
Επαγγελματική καριέρα*
Εθνική ομάδα‡
Προπονητική καριέρα
2012	17 Νεντόρι Τιράνων
	* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 6 Οκτωβρίου 2023.; † Συμμετοχές (Γκολ).; ‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 6 Οκτωβρίου 2023.

Ο Αρτούρ Λεκμπέλο (Αλβανικά: Artur Tushe Lekbello), γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1976 στα Τίρανα της Αλβανίας και είναι Αλβανός πρώην ποδοσφαιριστής του Άρη Θεσσαλονίκης, της 17 Νεντόρι Τιράνων και του Αστέρα Αμπελοκήπων.

Ποδοσφαιρική καριέρα

Ως ποδοσφαιριστής πραγματοποίησε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στην πρώτη ομάδα της 17 Νεντόρι Τιράνων τη σεζόν 1985-86 για το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Αλβανίας. Αγωνίστηκε επί πέντε συνεχόμενες σεζόν με τα χρώματα της ομάδας και κατέκτησε δυο φορές το πρωτάθλημα της χώρας. Το καλοκαίρι του 1991, ο Λεκμπέλο, μαζί με τον συμπαίκτη του στην 17 Νεντόρι Τιράνων, Μιρέλ Γιόσα, μετακόμισαν στην Ελλάδα και υπέγραψαν με τον Άρη Θεσσαλονίκης. Αμφότεροι αγωνίστηκαν στο ελληνικό πρωτάθλημα, ως βορειοηπειρώτες ομογενείς. Ο Λεκμπέλο κέρδισε αμέσως θέση στη βασική εντεκάδα της ομάδας και αγωνίστηκε συνολικά 21 παιχνίδια την πρώτη του σεζόν, σημειώνοντας κι ένα γκολ. Το 1993-94, είναι η σεζόν που ξεχώρισε με τους «κίτρινους» καθώς η ομάδα τερμάτισε στην τέταρτη θέση και βγήκε στην Ευρώπη. Ο Λεκμπέλο συνέβαλλε τα μέγιστα, αφού αγωνίστηκε σε 27 ματς. Το 1994-95 είχε 24 εμφανίσεις και ένα γκολ, το 1995-96, 31 συμμετοχές με επίσης ένα τέρμα και το 1996-97 27 συμμετοχές στο Πρωτάθλημα της Α' Εθνικής. Πέρασε συνολικά έξι χρόνια στον σύλλογο, πραγματοποιώντας 186 συνολικά συμμετοχές (156 συμμετοχές στην Ά Εθνική Κατηγορία, 26 στο Κύπελλο Ελλάδας και 4 συμμετοχές στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ) και πέτυχε 3 γκολ στην κορυφαία κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το καλοκαίρι του 1997, υπέγραψε στον Αστέρας Αμπελοκήπων, όπου αγωνίστηκε για άλλες δύο σεζόν και ολοκλήρωσε εκεί την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής.

Εθνική ομάδα

Μεταξύ 1987 και 1996, ο Λεκμπέλο εκπροσώπησε την Αλβανία, πραγματοποιώντας τριάντα εμφανίσεις, χωρίς να σκοράρει, με τη φανέλα της Εθνικής Αλβανίας. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την Αλβανία σε έναν αγώνα για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος τον Οκτώβριο του 1987 εναντίον της Ρουμανίας ενώ η τελευταία του διεθνή συμμετοχή ήταν ένας αγώνας για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA τον Οκτώβριο του 1996 εναντίον της Πορτογαλίας.

Προπονητική καριέρα

Μετά το τέλος της αθλητικής του σταδιοδρομίας, και μεταξύ 2003 και 2008, ο Λεκμπέλο, έχοντας το πτυχίο του γυμναστή, δούλεψε σε αρκετές ακαδημίες και ομάδες χαμηλότερων κατηγοριών, όπως ο Καμπανιακός, ο Ιωνικός Διαβατών και ο Ποσειδώνας Μηχανιώνας.^[1] Το Σεπτέμβριο του 2008 επέστρεψε στον Άρη καθώς αντικατέστησε τον Πέτρο Πασσαλή στη θέση του υπεύθυνου των ακαδημιών. Μετά από περίπου πέντε χρόνια στις ακαδημίες του Άρη, αποφάσισε να αλλάξει περιβάλλον και να δουλέψει ως πρώτος προπονητής στην ΚΦ Τιράνων (πρώην 17 Νεντόρι Τιράνων). Πιο συγκεκριμένα στις 15 Σεπτεμβρίου 2012, ο Λεκμπέλο ανακοινώθηκε ως ο νέος προπονητής της ΚΦ Τιράνων, αντικαθιστώντας τον Ισπανό Julián Rubio.^[2] Τρεις μέρες αργότερα, υπέγραψε επίσημα το συμβόλαιο με τον σύλλογο με τον οποίο είχε ξεκινήσει και την επαγγελματική του καριέρα ως ποδοσφαιριστής. Ωστόσο, παραιτήθηκε από τη θέση του προπονητή στις 29 Οκτωβρίου μετά από ένα σερί κακών αποτελεσμάτων σε τέσσερις αγώνες πρωταθλήματος.^[3] Επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέλαβε υπεύθυνος των τμημάτων υποδομής στον Πυρσό Αγίας Τριάδας.

Προσωπική ζωή

Ο Λεκμπέλο είναι παντρεμένος και πατέρας δυο παιδιών. Το 2012 διαγνώστηκε με μια σπάνια μυϊκή νόσο, λόγω της οποίας οι γιατροί του είπαν ότι δεν είχε περισσότερα από 3 χρόνια ζωής. Σε συνέντευξή του στις 13 Μαΐου 2017, ο Λεκμπέλο δήλωσε ότι η ασθένεια ονομάζεται «νόσος του κινητικού νευρώνα», η οποία ξεκινά με παράλυση από τα χέρια ή τα πόδια. Είναι μια ασθένεια που παρουσιάζεται σε αθλητές η οποία προκαλεί νευρικές παθήσεις και ατροφία μυών σε χέρια και πόδια. ^[4] Μετά τη εκτενή δημοσιοποίηση της ασθένειάς του στα ελληνικά ΜΜΕ, διεξήχθη, στις 17 Μαΐου, φιλικός αγώνας μεταξύ των βετεράνων του Άρη Θεσσαλονίκης και των Ελλήνων παικτών που κέρδισαν το UEFA Euro 2004 για να συγκεντρωθούν χρήματα για τη θεραπεία της νόσου.^[5]