Βικιπαίδεια

Αστική Περιοχή Μόσι

Αυτό το λήμμα παρουσιάζει το θέμα από ελληνική οπτική γωνία ή δίνει δυσανάλογο βάρος στην ελληνική πτυχή ενός παγκόσμιου θέματος.
Προσπαθήστε να το ανασκευάσετε ή και να προσθέσετε πληροφορίες έτσι ώστε να καλύπτει πληρέστερα και περισσότερο ουδέτερα το θέμα.
Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος.
Αυτό το λήμμα αφορά την Αστική Περιοχή Μόσι. Για την πόλη ή τον Δήμο Μόσι, δείτε: Μόσι (Τανζανία). Για την Αγροτική Περιοχή, δείτε: Αγροτική Περιοχή Μόσι.

Συντεταγμένες: 3°36′16″S 37°35′06″E / 3.60444°S 37.58500°E / -3.60444; 37.58500

Η Αστική Περιοχή Μόσι (Αγγλικά: Moshi Urban District, Σουαχίλι: Wilaya ya Moshi Mjini), είναι μία από τις επτά περιοχές στην Περιφέρεια Κιλιμαντζάρο (Kilimanjaro Region) της Τανζανίας. Η περιφέρεια συνορεύει βορείως με την Αγροτική Περιοχή Μόσι (Moshi Rural District), ανατολικά με το Περιοχή Μουάνγκα (Mwanga District), νότια και δυτικά με την Περιφέρεια Μανυάρα (Manyara Region).

Αστική Περιοχή Μόσι ή
Αστική Επαρχία Μόσι
(Moshi Urban District)
Τοπική ονομασία Wilaya ya Moshi Mjini
Χάρτης της Τανζανίας (σε ανοικτό γκρι) όπου φαίνονται:
α. η Περιφέρεια Κιλιμαντζάρο (σε ανοικτό πράσινο) και
β. η Αστική Περιοχή Μόσι (σε σκούρο πράσινο).
Χάρτης της Περιφέρειας Κιλιμαντζάρο και σε κόκκινο η Αστική Περιοχή Μόσι (διακρίνονται με πράσινο, οι ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι).
Χώρα Τανζανία
Ζώνη Βόρεια
Περιφέρεια Κιλιμαντζάρο
(Kilimanjaro Region)
Πρωτεύουσα Μόσι
(Moshi)
Επιφάνεια 63,39 km²[1]
Πληθυσμός 184.292(2012)[1]
Πυκνότητα Πληθυσμού 2.907,2 / km² (2012)[1]
Ζώνη Ώρας Ανατολικής Αφρικής +3
Ταχυδρομικός Κώδικας 25xxx
Κωδικός κλήσης 027
Δικτυακός Ιστότοπος Περιφέρειας kilimanjaro.go.tz

Η περιφερειακή πρωτεύουσα Μόσι (Moshi), βρίσκεται στην Αστική Επαρχία Μόσι (Moshi Urban District).

Σύμφωνα με την Εθνική Απογραφή της Τανζανίας του 2002, ο πληθυσμός στην Αστική Επαρχία Μόσι (Moshi Urban District), ήταν 144.336 άτομα.[1]

Σύμφωνα με την Εθνική Απογραφή της Τανζανίας του 2012, ο πληθυσμός στην Αστική Περιοχή Μόσι (Moshi Urban District), ήταν 184.292 άτομα.[2]

Τμήματα Επεξεργασία

Η Αστική Περιοχή Μόσι (Moshi Urban District) διαιρείται διοικητικά σε 21 Τμήματα:[3][4][Σημ. 1]

  • Bondeni
  • Kaloleni
  • Karanga (που σημαίνει: "φιστίκια")
  • Kiboriloni
  • Κιλιμαντζάρο (Kilimanjaro)
  • Kiusa
  • Kongoni
  • Longuo
  • Majengo (που σημαίνει: "κτίρια")
  • Mawenzi
  • Mji Mpya (που σημαίνει: "νέα Πόλη")
  • Msaranga
  • Njoro
  • Rau
  • Pasua
  • Ng'ambo
  • Mfumuni
  • Miembeni
  • Soweto
  • Boma Mbuzi
  • Shirimatunda

Οι ασχολίες κλπ. των πρώτων ξένων - Ελλήνων αποίκων Επεξεργασία

Το ενδιαφέρον είναι ότι σε άλλα μέρη του κόσμου οι περισσότεροι Έλληνες στη διασπορά, δημιούργησαν την καριέρα τους στο εμπόριο και στις επιχειρήσεις εστίασης (ξενοδοχεία και εστιατόρια).[5] Στην Τανγκανίκα όμως, η πλειοψηφία των Ελλήνων έγιναν κατασκευαστές σιδηροδρόμων και αργότερα διευθυντές φυτειών, ιδιοκτήτες φυτειών σε σχοινοκτήματα στην Τάνγκα (Tanga) και στο Μορογκόρο (Morogoro), ξεκίνησαν τις φυτείες του καφέ και τις μικτές φυτείες πέριξ του Μόσι (Moshi) και της Αρούσα (Arusha) ή την καλλιέργεια του καπνού στην Ιρίνγκα (Iringa).[5] Αυτοί οι Έλληνες διεκδικούν τη δική τους θέση στην αποικιακή κοινωνία, εκμεταλλευόμενοι τη ρευστότητα και την ασάφεια των αποικιακών ιεραρχιών, οι οποίες διαδραματίζουν διαφορετικές αξιώσεις ότι είναι είτε Ευρωπαίοι, είτε Έλληνες είτε άνθρωποι που είναι ικανότεροι να κατανοήσουν και να συνεργαστούν με τους Αφρικανούς[Σημ. 2][Παρ. Σημ. 1] απ' ότι οι Γερμανοί, οι Άγγλοι και οι Ινδοί, λόγω της έλλειψης των φυλετικών διακρίσεων και της κατανόησής των στην εκτεταμένη οικογενειακή ζωή.[5]

Η Περιφέρεια του Κιλιμαντζάρο έχει εδάφη πλούσια, στα οποία καλλιεργείται κυρίως ο καφές.[6]

Ο πρώτος Έλληνας που εγκαταστάθηκε στο Μόσι, ήταν ο 25-χρονος έμπορος Κωνστανίνος Μεϊμαρίδης (εκ Τενέδου) και ήταν αμέσως μετά την κατάληψή του από τους Γερμανούς.[7][6] Ο οποίος ξεκίνησε την καλλιέργεια του καφέ, ακολουθούμενος από τον Έλληνα, Βορειο-Ηπειρώτη Φίλιππο Φίλιο.[7][Σημ. 3][Παρ. Σημ. 2] Η Ελληνική Κοινότητα Μόσι, είναι η αρχαιότερη στην Ανατολική Αφρική, ιδρύθηκε το 1909.[6] Λόγω δε, της μη ύπαρξης ευρύχωρου οικήματος έως και το 1914, οι συνεδριάσεις των μελών, γίνονταν υπό την σκιά αιωνόβιων και πανύψηλων δέντρων -συχνά διακοπτόμενες από τους πολυάριθμους πιθήκους και οι οποίοι ζούσαν πάνω στα δέντρα και δεν τους άρεσε η διατάραξη της ησυχίας τους- στα κτήματα των κ.κ Ν. Αθηναίου ή Γεωργίου Παπαδόπουλου.[6] Η Ελληνική Κοινότητα Μόσι, στεγάστηκε σε ιδιόκτητο χώρο το 1914 και από τα πρώτα της μελήματα ήταν η δημιουργία του πρώτου Ελληνικού Σχολείου στην Ανατολική Αφρική (στη θέση "Μασόκο").[6] Αργότερα, το σχολείο αυτό συγχωνεύτηκε με το αντίστοιχό του στη Ντουλόυτη της Αρούσα.[6]

Παρακάτω, αναφέρονται ορισμένοι από τους 165+ Έλληνες οι οποίοι κατοικούσαν στην περιοχή κατά το 1950+:

  • Γρηγόριος Εμμάνουελ (εκ Τενέδου),
  • Θάνος Αθ. Παπαδόπουλος (εκ Σάμου),
  • Γεώργιος Τζαμπατζίδης (εκδιωχθείς Έλλην εκ Βουλγαρίας),
  • Μιχαήλ Α. Καλιαμπέτσος (εκ του χωρίου Τρόπα, Πατρών),
  • Άριστος Α. Καλιαμπέτσος (εκ του χωρίου Τρόπα, Πατρών),
  • Κωνσταντίνος Χαρ. Ελευθερίου (εκ Τενέδου),
  • Γεώργιος Αθ. Παπαδόπουλος (εκ Σάμου),
  • Ξενοφών Κ. Τσίκνος (εξ Αιγίου),
  • Μιχαήλ Γ. Παυλάκης (εκ Νεοχωρίου, Ιθώμης),
  • Νικόλαος Ηλίας (εκ Καρπάθου),
  • Ανδρέας Αθαν. Γερυνάκης (εκ Τενέδου),
  • Παντελής Γεωργούλας (εκ Χίου),
  • Φιλώτας Δ. Γκίκας (εκ Μυτιλήνης),
  • Πυγμαλίων Καραγεωργέλης (εκ Τενέδου),
  • Στράτης Καραγεωργέλης (εκ Τενέδου),
  • Ευάγγελος Καραγεωργέλης (εκ Τενέδου),
  • Νικόλαος Αθηναίος (εκ Τενέδου),
  • Νίκος Μεϊμαρίδης (εκ Τενέδου),
  • Γεώργιος Ησαΐας (εκ Τενέδου),
  • Χρήστος Αθ. Λύτος (εκ Βασιλικού, Πωγωνίου, Ηπείρου),
  • Φρίξος Κων. Μεϊμαρίδης (εκ Τενέδου),
  • Δημήτρης Τζουλάκης (εκ Κρήτης),
  • Σπύρος Μαρκαντωνάτος (εκ Κεφαλληνίας), (συνώνυμος με άλλον από την Τάνγκα),
  • Ανδρέας Μαρκαντωνάτος (εκ Κεφαλληνίας),
  • Ιωάννης Βερβέρης,
  • Νίκος Μονάς,
  • Παντελής Μπούκοσης,
  • Διαμαντής Δημήτσας,
  • Γεώργιος Τσακίρης,
  • Τσούκας (έφεδρος Λοχαγός του Ελληνικού Στρατού),
  • Ηλίας Παππάς (εξ Ηπείρου),
  • Ξανθοπουλίδης (πρώην Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού),
  • Τσάνος Πανταζής (απομακρυνθείς λόγω πολιτικής εμπάθειας, Λοχαγός του Ελληνικού Στρατού) κ.ά.[6]

Στο Μόσι επίσης, λειτουργούν δύο ελληνικά ξενοδοχεία:

  • το «Railways Hotel», ιδιοκτησίας Μιχαήλ Γ. Παυλάκη και
  • το «Kilimanjaro Hotel», συνιδιοκτησίας Μιχαήλ Γ. Παυλάκη, της συζύγου του Δ. Σαρίκα και της χήρας Πιπέρα.[6]

Πηγές Επεξεργασία

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. ↑ Χάριν της μετάφρασης, προτιμήθηκε να διατηρηθούν τα τμήματα με την Αγγλική-Σουαχίλι γραφή έναντι της Ελληνικής τους γραφής. Ο λόγος που γίνεται αυτό, είναι διότι ορισμένες ονομασίες δεν μπορούν να αποδοθούν 100% με την Ελληνική γραφή, π.χ. τόσο η Αγγλική-Σουαχίλι ονομασία Miembeni όσο και η ονομασία Miebeni, στα Ελληνικά γράφονται ως «Μιεμπένι». Η αναγραφή λοιπόν της Αγγλικής-Σουαχίλι ονομασίας, μας βοηθά στη συγκεκριμένη περίπτωση, να δούμε ότι η Ελληνική ονομασία προφέρεται ως «Μιε-μ-μπέ-νι» και όχι ως «Μιε-μπέ-νι» (γιατί δεν είναι Miebeni αλλά Miembeni). Υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιπτώσεις, οπότε η παράλληλη παράθεση της Αγγλικής-Σουαχίλι ονομασίας, διευκολύνει στην Ελληνική ανάγνωση της ονομασίας. Επιπλέον, όπου υπάρχει ονομασία σε Ελληνική γραφή, παρατίθεται απαραιτήτως (εντός παρενθέσεως) και η Αγγλική-Σουαχίλι ονομασία, ώστε να διευκολυνθεί περαιτέρω, ο μη εξοικειωμένος (με τις Σουαχίλι ονομασίες) αναγνώστης.
  2. ↑ Εδώ θα πρέπει να τονισθεί και η εχθρική στάση των ιθαγενών προς τους Ευρωπαίους. Κατά τα πρώτα είκοσι χρόνια της αποικιακής ιστορίας της Γερμανίας ... οι ιθαγενείς είχαν υποστεί σκληρή μεταχείριση και άγρια εκμετάλλευση. Οι αποικιακοί τους τυχοδιώκτες, οι επίσημες ή εμπορικές εταιρείες, τους έκλεψαν τα εδάφη, τις οικίες, την ελευθερία και συχνά απρόσεκτα και σκληρά ακόμη και τη ζωή τους. Οι συνεχείς και έντονες εξεγέρσεις των, ήσαν οι μοναδικοί τραγικοί μάρτυρες της αθλιότητας και της αδυναμίας των.
  3. ↑ Εδώ θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι ο Βορειο-Ηπειρώτης Φίλιππος Φίλιος ήρθε στην Τανγκανίκα μόνος, αφήνοντας στη Μομπάσα (Mombasa) την εκμετάλλευση του ξενοδοχείου «Cecil Hotel», στον έτερο αδελφό του Μιχάλη Φίλιο.
Παραπομπές σημειώσεων
  1. ↑ John Iliffe (2008) [1969]. «Chapter I, THE ARGUMENT». Tanganyika Under German Rule 1905-1912. Cambridge CB2 8RU, UK: Cambridge University Press. σελίδες 2& 3 (Townsend, Rise and fall of Germany's colonial empire, p. 273.). ISBN 978-0-521-05371-6. 
  2. ↑ {{Greek identity/community in east africa, Greeks in East Africa; 1890’s-1916, ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2019}}

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Thomas Brinkhoff (20 Ιουλίου 2013). «Moshi Municipal (Municipality)». City Population. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2016. 
  2. ↑ «Census 2012». National Bureau of Statistics. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2016. 
  3. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2016. 
  4. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2016. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 {{Greek identity/community in east africa, Introduction, ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2019}}
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 Ιωάννης Ν.Τσόντος (1953). «Μόσι». Έλληνες εν τη Ξένη (Τανγκανίκα) 1951-1953. Λευκωσία - Κύπρος: Τύποις "Ζάβαλλη". σελίδες 171–181. 
  7. ↑ 7,0 7,1 {{Greek identity/community in east africa, Greeks in East Africa; 1890’s-1916, ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2019}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αστική_Περιοχή_Μόσι&oldid=9999439"