Ο Ασότ ο Εύστροφος, γεωργιανά: აშოტ კისკასი Ashot Kiskas (απεβ. το 939) από τον Οίκο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας ου κλάδου του Ταο-Κλαρτζέτι ήταν πρίγκιπας της Ιβηρίας (μετέπειτα Γεωργίας).

Ασότ ο Ταχύς
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος939
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΓονείςΒαγράτ Α΄ του Κλαρτζέτι

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Ασότ ήταν γιος του Βαγράτ Α΄ του Κλαρτζέτι. Ήταν νυμφευμένος με την αδελφή του Γεωργίου Β΄ της Αμπχαζίας. Με αυτήν απέκτησε μία κόρη, που παντρεύτηκε τον Γεώργιο Β΄ του Τάο. Ο Ασότ είχε στην κατοχή του τη σημαντική, οχυρωμένη πόλη Αρτανούτζι, την οποία πιθανότατα κληρονόμησε από τον μεγαλύτερο αδελφό του Γεώργιο Α΄ του Κλαρτζέτι. Σύμφωνα με το Προς τον ίδιον υιόν Ρωμανόν (περί διοικήσεως της Αυτοκρατορίας) του Κωνσταντίνου Ζ΄ των Μακεδόνων, ο Aσότ είχε κακές σχέσεις με τον γαμπρό του Γεώργιο Β΄ του Tάο, ο οποίος ήταν αποφασισμένος να πάρει το Aρτανούτζι ως δικό του. Ο Ασότ προσφέρθηκε να παραδώσει την πόλη στους Βυζαντινούς με αντάλλαγμα την προστασία τους από τον Γεώργιο Β΄. Ο Βυζαντινός πληρεξούσιος πατρίκιος Κώνστας εκπλήρωσε την αποστολή του: επικύρωσε τον Γεώργιο Β΄ του Τάο ως μάγιστρο και προχώρησε στην κατάληψη του Αρτανούτζι με τον στρατό από το θέμα Χαλδίας. Όμως οι Γεωργιανοί πρίγκιπες, ανταγωνιζόμενοι τον Ασότ, διαμαρτυρήθηκαν και απείλησαν να πάνε στους Άραβες, αν δεν αποκατασταθεί. Ο Αυτοκράτορας Ρωμανός Α΄ Λεκαπηνός χρειάστηκε να αποκηρύξει την ενέργεια του Κώνστα, για να τους ειρηνεύσει. Έτσι ο Ασότ ο Ταχύς έλαβε πίσω το Αρτανούτζι, αλλά ο Γεώργιος Β΄ σύντομα κατέλαβε την πόλη και έδωσε στον πεθερό του λίγη γη ως αποζημίωση, την οποία επίσης προσάρτησε αργότερα.[1]

Ο Ασότ απεβίωσε το 939 ως πρόσφυγας στην Αυλή του κουνιάδου του Γεωργίου Β΄ της Αμπχαζίας (Αβασγίας).[2]

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  1. Runciman, Steven (1988). The Emperor Romanus Lecapenus and His Reign: A Study of Tenth-Century Byzantium. Cambridge University Press. σελίδες 168–169. ISBN 0521357225. 
  2. Cyrille Toumanoff, Les dynasties de la Caucasie chrétienne de l'Antiquité jusqu'au XIXe siècle : Tables généalogiques et chronologiques, Rome, 1990, p. 132.