Βίτιαζ (ιστιοφόρο)
Το Βίτιαζ (αργότερα μετονομάστηκε σε Skobelev), ήταν ατμοκίνητη κορβέτα του στόλου της Βαλτικής του Αυτοκρατορικού Ρωσικού Ναυτικού. Το Vityaz πέρασε μεγάλο μέρος της υπηρεσίας του ως ωκεανογραφικό ερευνητικό σκάφος, ολοκληρώνοντας δύο φορές τον γύρο του κόσμου με αυτή την ιδιότητα. [1]
 | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | Ατμοκίνητη κορβέτα κλάσης Bogatyr |
| Ονομασίες | Skobelev (1882–1892) |
| Πλοιοκτήτης |  Ρωσικός Αυτοκρατορικός Στόλος |
| Ναυπηγείο | Πόρι, Μεγάλο Δουκάτο της Φινλανδίας[1] |
| Έναρξη ναυπήγησης | 23 Αυγούστου 1861[1] |
| Καθέλκυση | 24 Ιουλίου 1862 |
| Κατάληξη | διαλύθηκε το 1895 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Κατά τη διάρκεια της κατασκευής του Ωκεανογραφικού Μουσείου του Μονακό, ο Πρίγκιπας Αλβέρτος Α' προσωπικά επέλεξε το Βίτιαζ μαζί με άλλα 19 σημαντικά ωκεανογραφικά ερευνητικά σκάφη για να αναγραφούν στη ζωφόρο του νέου κτιρίου. [2]
Γενικά Επεξεργασία
Το πλοίο αυτό, που το όνομά του σημαίνει «Γενναίος», ήταν ιστιοφόρο - ατμοκίνητο, με τρεις ιστούς (κατάρτια) και μία ενδιάμεση καπνοδόχο και φέρεται να ναυπηγήθηκε το 1862. Στις 8 Οκτωβρίου του 1870 αποπλέοντας από τον λιμένα της Κροστάνδης υπό τον πλοίαρχο Νασίμοφ ξεκίνησε πολύμηνες εξερευνητικές και υδρογραφικές αποστολές αρχικά στον Ειρηνικό. Ήταν αυτό το πλοίο που μετέφερε τον Ρώσο εξερευνητή Νικόλαο Μικλούκο στη Νέα Γουινέα.[3]
Το 1882 μετονομάστηκε σε Σκομπέλεφ συνεχίζοντας τα ταξίδια του, ολοκληρώνοντας τον περίπλου της Γης μέχρι το 1889, ενώ μετά από λίγα χρόνια παροπλίστηκε.
Οι υδρογραφικές μετρήσεις που έγιναν από το πλοίο αυτό υπήρξαν σημαντικές για τη γενικότερη χαρτογράφηση της εποχής του.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Корветы Балтийского флота (Corvettes of the Baltic Fleet)». Randewy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Cotter, Charles H.; Dean, J. R. (December 1966). «Down to the Sea: A Century of Oceanography». The Geographical Journal 132 (4): 560. doi:. ISSN 0016-7398. https://archive.org/details/sim_geographical-journal_1966-12_132_4/page/n133.
- ↑ «Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica» τόμ. 14ος, σελ. 393
Πηγές Επεξεργασία
- «Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica» τόμ. 14ος, σελ. 393.