Βαγόνι δολοφόνων
Το Βαγόνι δολοφόνων (Πρωτότυπος τίτλος: Compartiment tueurs) είναι μια Γαλλική αστυνομική ταινία μυστηρίου του 1965 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Κώστα Γαβρά βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Σεμπαστιάν Γιαπριζό. Πρωταγωνιστούν οι Ιβ Μοντάν, Σιμόν Σινιορέ, Μισέλ Πικολί, Ζαν Λουί Τρεντινιάν, Κατρίν Αλεγκρέ, Ζακ Περίν, Σαρλ Ντενέρ και Πασκάλ Ρομπέρτς.[2]
Πλοκή Επεξεργασία
Έξι άγνωστοι μεταξύ τους επιβάτες ταξιδεύουν στο ίδιο κουπέ με το νυχτερινό τρένο από τη Μασσαλία για το Παρίσι. Κατά την άφιξη τους στον σιδηροδρομικό σταθμό μία γυναίκα βρίσκεται νεκρή στην κουκέτα της. Η αστυνομία του Παρισιού με επικεφαλής τον Επιθεωρητή Γρατζιανί, θ' αναλάβει την εξιχνίαση της υπόθεσης, ο οποίος θα αρχίσει να αναζητά τους υπολοίπους επιβάτες του κουπέ σε μια προσπάθεια να εντοπιστεί ο δολοφόνος. Οι υποψίες της αστυνομίας αρχικά επικεντρώνονται στους υπόλοιπους επιβάτες κι ενώ προσπαθούν να τους εντοπίσουν για να τους αποσπάσουν καταθέσεις, αυτοί αρχίζουν να δολοφονούνται ο ένας μετά τον άλλο. Ο Επιθεωρητής Γρατζιανί και το επιτελείο του τρέχουν και δεν φτάνουν, αλλά ο δολοφόνος είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από αυτούς. Στις αλλεπάλληλες συσκέψεις και εξετάσεις μαρτύρων που γίνονται στο αστυνομικό τμήμα, προσπαθούν να συνδέσουν τους φόνους με το ενδεχόμενο κίνητρο που πρέπει να υπάρχει. Τα ερωτηματικά είναι μεγάλα, η μία υπόθεση ανατρέπει την άλλη και οι δολοφονίες των επιβατών συνεχίζονται καθώς από τους έξι επιβάτες έχουν μείνει μόνο δυο ζωντανοί.
Η αστυνομία και ο Επιθεωρητής Γρατζιανί στο μόνο που ελπίζουν είναι να υπάρξει ένα στραβοπάτημα του δολοφόνου το οποίο τελικά θα γίνει όταν ο νεαρός Ντανιέλ θα επικοινωνήσει με την αστυνομία αποκαλύπτοντας ότι αυτός ήταν ο έκτος επιβάτης του κουπέ αντί της Γκρατσιάνι η οποία τελικά αποδεικνύεται ότι δεν είχε επιβιβαστεί στο τρένο. Ο Ντανιέλ νωρίτερα είχε διαβάσει της εφημερίδες που έκαναν αναφορά στους θανάτους των υπολοίπων επιβατών και τρομοκρατημένος σπεύδει να κρύψει την φίλη του Μπαμπί, σε ένα ξενοδοχείο η οποία ήταν η πέμπτη επιβάτης του κουπέ. Ο Ντανιέλ στην τηλεφωνική επικοινωνία που έχει με την αστυνομία μιλά με τον Ζαν Λου τον βοηθό του Επιθεωρητή Γρατζιανί, ο οποίος υποδυόμενος τον Γρατζιανί, μαθαίνει που βρίσκεται η Μπαμπί και πηγαίνει να την βρει. Ο Γρατζιανί αργότερα μαθαίνει για το τηλεφώνημα του Ντανιέλ που έγινε και έρχεται αμέσως σε επικοινωνία μαζί του, αναφέροντας του ότι προηγούμενος δεν είχε μιλήσει με τον ίδιο αλλά με τον δολοφόνο που αποκαλύπτεται ότι είναι ο βοηθός του Ζαν Λου ο οποίος συνεργάστηκε με τον Έρικ Γκραντέν τον εραστή της Νταρές για να εντοπίσει τους υπολοίπους επιβάτες του κουπέ. Το κίνητρο των δολοφονίων αποκαλύπτεται τελικά ότι ήταν οι 60.000 γαλλικά φράγκα που ο Έρικ μαζί με τον Ζαν Λου είχαν αποσπάσει παρανόμως από την Ελιάν Νταρές και ότι οι δολοφονίες των επιβατών του κουπέ έγιναν προκειμένου να αποπροσανατολίσουν τις έρευνες της αστυνομίας.
Διανομή ρόλων Επεξεργασία
- Ιβ Μοντάν ως Επιθεωρητής Γρατζιανί
- Ζακ Περίν ως Ντανιέλ
- Κατρίν Αλεγκρέ ως Μπαμπί
- Πιέρ Μοντί ως Αστυνόμος Ταρκέν
- Κλοντ Μαν ως Ζαν Λου Γκαμπέρ
- Ζαν Λουί Τρεντινιάν ως Έρικ Γκραντέν
- Σιμόν Σινιορέ ως Ελιάν Νταρές
- Σαρλ Ντενέρ ως Μπομπ Βασκί
- Μισέλ Πικολί ως Ρενέ Καμπούρ
- Πασκάλ Ρομπέρτς ως Ζωρζέτ Τομάς
- Ζακ Ντινάμ ως Επιθεωρητής Μαλέκ
- Φιλίπ Ρουλέ ως Επιθεωρητής Αντουάν
- Μορίς Τσεβίτ ως Επιθεωρητής Μουτάρ
- Ναντίν Αλαρί ως Μιμί Γκρατζιανί
- Μονίκ Σαμέτ ως κυρία Ριβολανί
- Πολ Παβέλ ως Ριβολανί
- Μπερναντέτ Λαφόντ ως αδελφή της Ζωρζέτ
- Κριστιάν Μαρίν ως κουνιάδος της Ζωρζέτ
- Σερζ Ρουσώ ως ελεγκτής τρένου
- Τζένι Ορλεάνς ως αδελφή του Καμπούρ
- Κλοντ Ντοφίν ως αδελφός της Νταρές
- Τάνια Λοπέρ ως κυρία Γκαραντί
- Σαρλ Μιλό ως Ιατροδικαστής
- Αλμπέρτ Μισέλ ως μπάρμαν
- Χοσέ Αρτούρ ως δημοσιογράφος
- Μαρσέλ Μποζουφφί ως αστυνομικός
Υποδοχή Επεξεργασία
Κριτικές Επεξεργασία
Το TV Guide ανέφερε για την ταινία πως είναι «ένα ενδιαφέρον, πολύ διασκεδαστικό θρίλερ» και επαίνεσε την τραβηγμένη σκηνοθεσία του Κόστα Γκάβρα «που ωθεί αυτό το κάπως αδιαπέραστο μυστήριο με ταχύτητα».[3] Το Time Out είπε ότι «το τέλος είναι ένα από αυτά τα έξυπνα παράλογα που στοιχειώνουν το είδος, αλλά ο ζωηρός ρυθμός και η προσοχή στη λεπτομέρεια αντισταθμίζουν το αβάσιμο».[4]
Διακρίσεις Επεξεργασία
| Βραβεία & Υποψηφιότητες | |||
|---|---|---|---|
| Οργάνωση | Κατηγορία | Υποψήφιος | Αποτέλεσμα |
| Βραβεία Έντγκαρ | Καλύτερη Ταινία | Βαγόνι Δολοφόνων | Υποψηφιότητα |
| Εθνικό Συμβούλιο Αναθεώρησης | Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία | Γαλλία | Νίκη |
| Καλύτερες Κορυφαίες Ξένες Ταινίες | Βαγόνι Δολοφόνων | Νίκη | |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 www
.imdb .com /title /tt0059050 /. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2016. - ↑ «The Sleeping Car Murder». unifrance.org. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2013.
- ↑ «The Sleeping Car Murder | TV Guide». TVGuide.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ «The Sleeping Car Murder 1965 Film review». Time Out London (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Το Βαγόνι δολοφόνων στην IMDb