Βαλεντίν Κανγκελάρι
Ο Βαλεντίν Αλεξάντροβιτς Κανγκελάρι (Валентин Александрович Кангелари, στα ελληνικά Βαλεντίνος Καγγελάρης) (1883-1938), ήταν Σοβιετικός στρατιωτικός γιατρός και πολιτικός ηγέτης ελληνικής καταγωγής. Πρώτος από τα τρία παιδιά της Ελληνίδας Αλεξάνδρας Καγγελάρη και σχισματικού παλαιοτελετηστή (раскольник старообрядческой) Κοζάκου από το Κουμπάν, έλαβε (ως νομικά εξώγαμος) το επώνυμο της μητέρας του, η οποία είχε γεννηθεί το 1858 στα Αλευράτα της Σάμης, στην Κεφαλονιά.[1][2].
| Βαλεντίνος Καγγελάρης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Ιουνίου 1883 Κερτς |
| Θάνατος | 26 Νοεμβρίου 1937 Μόσχα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | d:Q30889518 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Εργοδότης | Στρατιωτική Ιατρική Ακαδημία Σ.Μ. Κίροφ |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | Οικογένεια Καγγελάρη |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε το 1883 στο Κερτς της Κριμαίας[3]. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Μπιέλγκοροντ και σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο του Χαρκόβου από το οποίο αποφοίτησε το 1910. Μετέσχε του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και διακρίθηκε στο Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο. Έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκων) το 1917. Αρχηγός αντάρτικης ομάδας στο Ομσκ (1918), ανέλαβε τη διοίκηση του συντάγματος πεζικού «Καμισλόφσκυ» και φοίτησε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Κόκκινου Στρατού (1918-1921). Διορίστηκε αρχηγός της κατασκοπείας στο Σμολένσκ (1919), διοικητής της 10ης μεραρχίας πεζικού (1920) και διακρίθηκε στην καταστολή της ανταρσίας της Κρονστάνδης (1921). Διετέλεσε επιτελάρχης των μυστικών υπηρεσιών του Κόκκινου Στρατού (1921-1923), ανέλαβε την εκτέλεση μυστικής αποστολής στη Γερμανία (1923-1925), διοργάνωσε ως στρατιωτικός σύμβουλος τον εθνικό στρατό της Μογγολίας και ανέλαβε την αρχηγεία του γενικού επιτελείου της (1925-1927). Το 1928 ανέλαβε υπαρχηγός του επιτελείου της στρατιάς του Καυκάσου και διευθυντής εκπαίδευσης στη Στρατιωτική Ακαδημία «Φρούνζε». Το 1930 διορίστηκε στρατιωτικός διοικητής και πολιτικός επίτροπος της Στρατιωτικής Ιατρικής Ακαδημίας του Κόκκινου Στρατού και αργότερα πρώτος αναπληρωτής λαϊκός κομισάριος για την Υγεία στη Ρωσική ΣΟΣΔ (1934) και την Σοβιετική Ένωση (1936) και προήχθη στο βαθμό του αντιστρατήγου υγειονομικού (Корвоенврач). Το 1937 εξελέγη αντιπρόσωπος στο 17ο Έκτακτο Πανρωσικό Κογκρέσο του ΚΚΣΕ και το 1935-37 διετέλεσε μέλος της Πανρωσικής Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής.
Σύλληψη, εκτέλεση και αποκατάσταση Επεξεργασία
Κατά την εποχή της Μεγάλης Εκκαθάρισης, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο το 1937. Εκτελέστηκε το 1938 και αποκαταστάθηκε κατά την αποσταλινοποίηση το 1956[4].
Τιμητικές Διακρίσεις Επεξεργασία
Παράσημο της Κόκκινης Σημαίας (δις)
Ενδεικτική Βιβλιογραφία Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Καγκελάρη Ιστορία: σελ.296-304, 412 και V
- ↑ Καγκελάρη Βαλεντίνος: σελ.19-22
- ↑ Επικρατέστερη ημερομηνία γεννήσεώς του θεωρείται η 28.7/9.8.1883
- ↑ Η σύλληψή του έγινε την 17.7.1937. Δεν είναι γνωστή η ακριβής ημερομηνία εκτέλεσής του: Κατά μια εκδοχή εθεάθη τον Ιανουάριο του 1938, ενώ κατά άλλη εκτελέστηκε την 27.11.1937. Αποκαταστάθηκε την 15.9.1956