Βαρωνία των Τευτόνων Ιπποτών

Η Μοναστική Βαρωνία των Τευτόνων Ιπποτών (1209-1550) ήταν μεσαιωνικό φέουδο των Τευτόνων ιπποτών, Γερμανικού ιπποτικού τάγματος, στο Πριγκιπάτο της Αχαΐας στην σημερινή Πελοπόννησο.

Το έμβλημα του τάγματος

Ήταν μία από τις τρεις μοναστικές βαρωνίες που δημιουργήθηκαν το 1209 από τον Γουλιέλμο Σαμπλίτη με τέσσερα τιμάρια[1]. Το Χρονικό του Μορέως τους αναφέρει Αλλαμάνους (από τη γαλλική λέξη Allemands - Γερμανοί) λόγω της γερμανικής τους καταγωγής:

εἴθ᾿ οὕτως γὰρ ἐδόθησαν κι αὐτῶν τῶν Ἀλλαμάνων
τέσσαρα φίε τοῦ νὰ κρατοῦν στὰ μέρη Καλομμάτας.

— Χρονικό του Μορέως[2]

Το τάγμα ήρθε στο Πριγκιπάτο έπειτα από πρόσκληση του Σαμπλίτη από την Άκρα, όπου είχαν ιδρυθεί λίγα χρόνια πριν. Τα τιμάρια που πήρε το τάγμα, με αντάλλαγμα στρατιωτικές υπηρεσίες, ήταν στην σημερινή Μεσσηνία κοντά στην Καλαμάτα, αλλά και στην Ηλεία. Το 1241 παραχωρήθηκε στο τάγμα, μεταξύ άλλων, το Νοσοκομείο του Αγίου Ιακώβου στην Ανδραβίδα, το οποίο και αποτελούσε τόπο ταφής των πριγκίπων που προέρχονταν από τον Οίκο των Βιλεαρδουίνων[3][4]. Ωστόσο, το 1246, υποχρεώθηκαν να παραδώσουν την κτήση τους αυτή στους Ναΐτες[3]. Κέντρο του βαϊλάτου τους της "Ρωμανίας" αποτέλεσε, μετά το 1320, το φρούριο της Μοστενίτσας (σημερινή Ορεινή Ηλείας, σύμφωνα με τον Κουρτ Φόρστροϊτερ[5])[3].

Μέχρι και τα τέλη του 15ου αιώνα και τις αρχές του 16ου αιώνα, όταν και κατελήφθη από τους Οθωμανούς, η επαρχία αυτή του Τάγματος αποτελούσε την ανατολικότερη κτήση του.[3] Σύμφωνα με το Χρονικό, το τάγμα είχε ισότιμο εκπρόσωπο στην Κούρτη, το ανώτερο διοικητικό όργανο του πριγκιπάτου, του οποίου τα μέλη του ήταν οι βαρώνοι του Πριγκιπάτου της Αχαΐας.

Σημειώσεις Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Ουίλιαμ Μίλλερ, μονογραφία μεταφραθείσα υπό Σπυρίδ. Π. Λάμπρου, εκδόσεις ελεύθερις σκέψις, Αρχείο ιστορικών λόγων, Αθήνα 1994 ISBN 960-7199-37-5
  2. Το Χρονικόν του Μωρέως
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Kristjan Toomaspoeg (2001). Histoire des Chevaliers Teutoniques. Flammarion. σελ. 81. ISBN 2082118088. 
  4. Περιοδικό Corpus , Αρχαιολογία & Ιστορία των πολιτισμών, Τεύχος 11 Νοέμβριος 1999
  5. Kristjan Toomaspoeg (2001). Histoire des Chevaliers Teutoniques. Flammarion. σελ. 174. ISBN 2082118088. 

Πηγές Επεξεργασία