Βαχάν Παπαζιάν

Αρμένιος πολιτικός

Ο Βαχάν Παπαζιάν (αρμενικά: Վահան Փափազյան‎‎), γεννημένος το 1876 στο Ταμπρίζ και αποβιώσας το 1973 στη Βηρυτό[2], επίσης γνωστός υπό το ψευδώνυμο Γκομς (αρμενικά: Կոմս‎‎), ήταν Αρμένιος πολιτικός.

Βαχάν Παπαζιάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Վահան Փափազյան (Αρμενικά)
Γέννηση1876
Ταμπρίζ
Θάνατος1973
Βηρυτός
ΚατοικίαΒηρυτός (1947–1973)
ΕθνικότηταΑρμένιοι[1]
ΨευδώνυμοGoms και Կոմս
Χώρα πολιτογράφησηςΙράν
Οθωμανική Αυτοκρατορία
Λίβανος
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςAρμενικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
διπλωμάτης
φενταγίν
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΑρμενική Επαναστατική Ομοσπονδία
Οικογένεια
ΑδέλφιαΒρτανές Παπαζιάν
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαMember of the Chamber of Deputies of the Ottoman Empire (1908–1915, Van Vilayet)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Βαχάν Παπαζιάν γεννήθηκε στο Ταμπρίζ, το 1876, από Αρμένιους γονείς, καταγόμενους από το Βαν.

Κατέστη ως ένας εκ των ηγετών της αρμενικής κοινότητας της περιοχής του Βαν το 1903, ενώ, στη συνέχεια, εξελέγη ως μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Γενικής Συνελεύσεως της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1908, ως βουλευτής του Βιλαετιού του Βαν[3], αξίωμα το οποίο και διατήρησε έως το 1915[4].

Πέτυχε να γλιτώσει της Γενοκτονίας των Αρμενίων, διαφεύγοντας μέσω του Καυκάσου[5].

Από το 1942 έως το 1945, διετέλεσε μέλος του Αρμενικού Εθνικού Συμβουλίου, το οποίο έδρευε στο Βερολίνο, χαίροντας της υποστήριξης του Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ[6].

Το 1947, εγκαταστάθηκε στη Βηρυτό[4]. Κατά τη διάρκεια των κοινοβουλευτικών εκλογών του 1951, ορίστηκε από την Αρμενική Επαναστατική Ομοσπονδία ως υποψήφιος για την έδρα των Αρμενίων Ορθόδοξων της εκλογικής περιφέρειας του Μετν, εντός φιλοκυβερνητικής συνταγματικής λίστας. Συνολικά, έλαβε 10.186 ψήφους (επί συνόλου 22.904 ψήφων), ηττώμενος απέναντι στον Ντικράν Τοσμπάχ[7].

Απεβίωσε στη Βηρυτό, το 1973.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Ara Krikorian, Hraïr Heratchian: «Le dictionnaire biographique» (Γαλλικά) Μαιζόν-Αλφόρ. 2021. σελ. 461. ISBN-13 978-2-905686-93-0.
  2. Gurgen Mahari (2007). Burning Orchards (στα Αγγλικά). Κέιμπριτζ: Black Apollo Press. σελ. 524. ISBN 978-1900355575. 
  3. Dominik J. Schaller (2009). Late Ottoman genocides: The dissolution of the Ottoman Empire and Young Turkish population and extermination policies (στα Αγγλικά). Λονδίνο: Routledge. σελ. 83. ISBN 978-0415480123. 
  4. 4,0 4,1 «Papazian, Vahan (1876-1973)». catalogue.bnf.fr (στα Γαλλικά). BnF. 
  5. Raymond H. Kévorkian (2011). The Armenian Genocide: A Complete History  (στα Αγγλικά). Λονδίνο: I. B. Tauris. σελ. 827. ISBN 978-1848855618. 
  6. Christopher J. Walker (1990). Armenia: The Survival of a Nation (στα Αγγλικά). Λονδίνο: Routledge. σελ. 357. ISBN 041504684X. 
  7. Zaven Messerlian (2014). Armenian Participation in the Lebanese Legislative Elections 1934-2000 (στα Αγγλικά). Βηρυτός: Haigazan University Press. σελίδες 114–117.