Βερμούδο Α΄ των Αστουριών
Ο Βερμούδο Α', ισπαν.: Vermudo ή Veremund, αποκαλούμενος ο Διάκονος ή Μοναχός (π. 750 – 797), ήταν ο βασιλιάς των Αστουριών από το 788 ή το 789 μέχρι την παραίτησή του το 791. Ήταν γιος του Φρουέλα της Κανταβρίας, ανιψιός του Αλφόνσου Α' και αδελφός του Αουρέλιου. Η φύση του τέλους της βασιλείας του εγκαινίασε μία νέα περίοδο στις σχέσεις Αστουριών-Αραβίας.
| Βερμούδο Α΄ των Αστουριών | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 750 |
| Θάνατος | 797 Οβιέδο |
| Τόπος ταφής | Πάνθεον των βασιλέων της Αστούριας και San Juan Bautista de Corias |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Αστούριας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κληρικός ηγεμόνας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Nunilona |
| Τέκνα | Ραμίρο Α΄ των Αστουριών Pedro Theon |
| Γονείς | Φρουέλα της Κανταβρίας |
| Αδέλφια | Αουρέλιους των Αστουριών[1] |
| Οικογένεια | Οίκος των Αστουριών-Λεόν |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Μονάρχης του Βασιλείου των Αστουριών (788–791) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
βιογραφία Επεξεργασία
Ο Βερμούδος εξελέγη από τους παλατικούς αξιωματούχους (την αριστοκρατία του βασιλικού ανακτόρου) για να αντικαταστήσει τον Mαουρεγκάτους, ο οποίος είχε αποβιώσει από φυσικά αίτια το 788. Δεδομένου ότι ο Mαουρεγκάτους είχε ανέβει στο θρόνο με πραξικόπημα με περιφερειακή υποστήριξη το 783 και η διαδοχή των Βερμούδο προχώρησε χωρίς επεισόδια, είναι πιθανό ότι ο Mαουρεγκάτους είχε αλλάξει τις τάξεις των παλατινών ευγενών και ότι ο Βερμούδο προτάθηκε ως ο υποψήφιος, όπως ο Mαουρεγκάτους, να αποτρέψει τη διαδοχή του Aλφόνσο Β΄, του γιου και κληρονόμου του Φρουέλα Α΄. Αν και το Χρονικό του Αλφόνσο Γ΄ -και στις δύο σωζόμενες εκδόσεις του- κάνει τον Βερμούδο να είναι διάκονος στη διαδοχή του, αυτό το γεγονός θα ενίσχυε μόνο την ιδέα ότι η εκλογή του ήταν μία αποφασιστική κίνηση για να εναντιωθεί στον Αλφόνσο Β΄.
Σε κάθε περίπτωση, δεν βασίλευσε πολύ. Αναγκάστηκε να αμυνθεί κατά της εισβολής των Αράβων-Βερβέρων στην Άλαβα και τη Γαλικία και ηττήθηκε στη μάχη του ποταμού Μπουρβία, πιθανώς του Μπιέρθo, το 791. Αν και οι πλησιέστερες χριστιανικές πηγές δεν κατονομάζουν τους αντιπάλους του, η μάχη μπορεί να συνδεθεί με την πρώτη μεγάλη εμπλοκή μίας σειράς επιθετικών εκστρατειών, που ξεκίνησαν κατά του βασιλείου των Αστουριανών τη δεκαετία του 790. Ο μουσουλμάνος διοικητής στη Μπουρβία ονομάζεται στον Iμπν αλ-Αθίρ ως Γιουσούφ ιμπν Μπουχτ και η μάχη καταγράφεται επίσης στον αλ-Μακαρί. Ο Βερμούδο παραιτήθηκε από τον θρόνο του μετά την ήττα του, αν και οικειοθελώς (όπως αναφέρει το Χρονικό του Αλφόνσο Γ΄, «επειδή ήταν [ή θυμήθηκε ότι ήταν] διάκονος») ή υπό εξαναγκασμό είναι άγνωστο. Ιστορικά στην Ισπανία υπό τους Βησιγότθους, ένας βασιλιάς με αποδεδειγμένη στρατιωτική ανεπάρκεια, αναγκαζόταν συχνά να παραιτηθεί. Ωστόσο, θεωρούνταν γενναιόδωρος και επιφανής άνθρωπος στην εποχή του, «ελεήμων και ευσεβής» σύμφωνα με τα λόγια του Χρονικού της Αλβέλδα.
Τον Βερμούδο Α΄ διαδέχθηκε ο Αλφόνσος Β' και άφησε πίσω του έναν γιο, ο οποίος αργότερα βασίλευσε ως Ραμίρο Α', από μία ανώνυμη σύζυγό του. Σύμφωνα με πληροφορίες, έζησε για πολύ καιρό μετά την παραίτησή του, ίσως ως μοναχός, και σε καλές σχέσεις με τον διάδοχό του.
Παραπομπές Επεξεργασία
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- Collins, Roger (1989). Η Αραβική κατάκτηση της Ισπανίας, 710 – 97 . Λονδίνο: Blackwell,(ISBN 0-631-15923-1) .