Βιβιάνα Γκραντινάρου
Η Βιβιάνα Γκραντινάρου (Viviana Grădinaru) (γεννημένη το 1981) είναι Ρουμανοαμερικανίδα νευροεπιστήμονας. Είναι καθηγήτρια Νευροεπιστήμης στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας. Αναπτύσσει τεχνολογίες για την απεικόνιση του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένης της οπτογενετικής και της CLARITY, για να κατανοήσει την ανταμοιβή και τον ύπνο. Της έχει απονεμηθεί το Προεδρικό Βραβείο Πρώιμης Σταδιοδρομίας για Επιστήμονες και Μηχανικούς και το Βραβείο Πρωτοπόρου Επιστήμονα του Διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας. Το 2019 ήταν φιναλίστ για τα Βραβεία Μπλαβάτνικ για Νέους Επιστήμονες. Το 2020 της απονεμήθηκε το Βραβείο Βίλτσεκ για τη Δημιουργική Υπόσχεση στη Βιοϊατρική Επιστήμη από το Ίδρυμα Βίλτσεκ. [7]
| Βιβιάνα Γκραντινάρου | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1981 Βασλούι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρουμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Στάνφορντ Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ερευνητής νευροεπιστήμονας |
| Εργοδότης | Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας[1][2] |
| Επηρεάστηκε από | Φράνσις Άρνολντ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | προεδρικό βραβείο για αρχάριους επιστήμονες και μηχανικούς (2013)[3] βραβείο Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας για Πρωτοπόρο Διευθυντή (2018)[4] Βραβείο Βίλσεκ για Δημιουργικότητα (2020)[5] μέλος της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης (2021)[6] |
Νεανικά χρόνια και εκπαίδευση Επεξεργασία
Η Γκραντινάρου γεννήθηκε στο Βασλούι της Ρουμανίας [8] και μεγάλωσε με τον παππού και τη γιαγιά της σε ένα μικρό χωριό. [9] Ως παιδί, οι παππούδες και οι γιαγιάδες της και η υπόλοιπη κοινότητά της συνεργάζονταν, για να λύσουν τοπικά προβλήματα. [9] Καταγώμενη από την Ανατολική Ευρώπη, η Γκραντινάρου ενθαρρύνθηκε να σπουδάσει από νεαρή ηλικία και έλαβε μέρος σε επιστημονικές ολυμπιάδες. [9] Έχει πει ότι ωφελήθηκε από τις πολλές «εξαιρετικές γυναίκες, που διδάσκουν και είναι επιστήμονες στην πατρίδα μου». [9] Η Γκραντινάρου σπούδασε τελικά φυσική στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Μετά από δύο χρόνια μετακόμισε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας και αποφοίτησε από τη βιολογία το 2005. [10] Κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών της σπουδών γοητεύτηκε από τον νευροεκφυλισμό . [11] Μετακόμισε στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ για τις διδακτορικές της σπουδές, όπου ειδικεύτηκε στις νευροεπιστήμες υπό την επίβλεψη του Καρλ Νταϊσερόθ. [10] Κατά τη διάρκεια της διδακτορικής της έρευνας δίδαξε καλοκαιρινά μαθήματα στο Εργαστήριο Cold Spring Harbor και εκπαίδευσε ερευνητές για το Εργαστήριο Καινοτομίας Οπτογενετικής του Στάνφορντ. [12] Πήρε μέρος σε διαγωνισμούς χορού και διαγωνιζόταν σε κουίκ στεπ (quickstep) σε ερασιτεχνικό επίπεδο σε όλη τη διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών της. [13]
Έρευνα και καριέρα Επεξεργασία
Σε συνεργασία με τους συναδέλφους της στο Στάνφορντ, η Γκραντινάρου ίδρυσε την Circuit Therapeutics, υπηρετώντας ως επικεφαλής τεχνολογίας και δημιουργώντας οπτογενετικές θεραπείες για τη θεραπεία ατόμων με διαταραχές του νευρικού συστήματος. [13][14] Η Γκραντινάρου εντάχθηκε στη σχολή του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας, αρχικά ως Επισκέπτης Ερευνητής, στη συνέχεια ως Επίκουρος Καθηγητής το 2012 και τελικά προήχθη σε Τακτικός Καθηγητής το 2018. [15] Από το 2017 υπηρετεί ως Κύρια Ερευνήτρια του Κέντρου CLARITY, Optogenetics and Vector Engineering Research (CLOVER) στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας. [16]
Η Γκραντινάρου έχει εργαστεί για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών για την απεικόνιση του εγκεφάλου, τις οποίες χρησιμοποιεί, για να κατανοήσει τις διαταραχές ύπνου και την κίνηση.[15] Αυτές οι τεχνολογίες περιλαμβάνουν την οπτογενετική και CLARITY. Ανέπτυξε μεθόδους εξέτασης ιικών φορέων για την παρακολούθηση γονιδίων, που μπορούν να διασχίσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό.[17] Η οπτογενετική χρησιμοποιεί το φως και φωτοευαίσθητες πρωτεΐνες, για να διαχειριστεί τη λειτουργία των κυττάρων που ζουν σε ετερογενείς ιστούς του σώματος .
Προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τις γνώσεις της για τη νευρωνική δραστηριότητα, για να καθορίσει τον μηχανισμό δράσης της βαθιάς εγκεφαλικής διέγερσης (DBS), καθώς και να εξετάσει τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του DBS στη νευρωνική λειτουργία.[12][18] Συγκεκριμένα έχει χρησιμοποιήσει την οπτογενετική, για να μελετήσει τα εγκεφαλικά κυκλώματα, που εμπλέκονται με τη νόσο του Πάρκινσον. [19] Χρησιμοποιώντας το CLARITY η Γκραντινάρου φαίνεται να δημιουργεί ανατομικούς χάρτες ανέπαφων δικτύων εγκεφάλου και βιολογικών συστημάτων. [20] [21] Το 2019 η Γκραντινάρου εντάχθηκε σε μία ερευνητική ομάδα, που απέδειξε ότι τα ζεβρόψαρα και τα ποντίκια χρειάζονται σεροτονίνη, για να κοιμηθούν. [22]
Βραβεία και διακρίσεις Επεξεργασία
- 2013 Νέος Επιστήμονας από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. [23]
- 2013 Pew Scholar [24]
- 2014 Cell 's 40 Κάτω των 40 [13]
- 2017 Φαρμακευτική Εταιρεία Τακέντα – Βραβείο Καινοτόμων Επιστημόνων της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης [25]
- 2018 Βραβείο Ερευνητή του Κέντρου Βιομοριακής Επιστήμης Γκιλ στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα [26]
- Βραβείο Πρωτοπόρου Επιστήμονα του Διευθυντή Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας 2018.[10]
- 2019 Βραβεία Μπλαβάτνικ για Νέους Επιστήμονες (Φιναλίστ) [27]
- 2020 Βραβείο Βίλτσεκ για τη Δημιουργική Υπόσχεση στη Βιοϊατρική Επιστήμη, Ίδρυμα Βίλτσεκ. [7]
Δημοσιεύσεις Επεξεργασία
- Gradinaru, Viviana (26 December 2007). «Targeting and Readout Strategies for Fast Optical Neural Control In Vitro and In Vivo». Journal of Neuroscience 27 (52): 14231–14238. doi:. PMID 18160630. PMC 6673457. https://archive.org/details/sim_journal-of-neuroscience_2007-12-26_27_52/page/n10.
- Gradinaru, Viviana (17 April 2009). «Optical Deconstruction of Parkinsonian Neural Circuitry». Science 324 (5925): 354–359. doi:. PMID 19299587. PMC 6744370. Bibcode: 2009Sci...324..354G. https://archive.org/details/sim_science_2009-04-17_324_5925/page/354.
- Gradinaru, Viviana (2 April 2010). «Molecular and Cellular Approaches for Diversifying and Extending Optogenetics». Cell 141 (1): 22–24. doi:. PMID 20303157.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ www
.bbe .caltech .edu /people /viviana-gradinaru. - ↑ glab
.caltech .edu. - ↑ neuroscience
.caltech .edu /research /news /gradinaru-and-benardini-receive-presidential-early-career-awards-49879. - ↑ commonfund
.nih .gov /pioneer /AwardRecipients. - ↑ career
.caltech .edu /news /vilcek-foundation-prize-awarded-viviana-gradinaru. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2020. - ↑ web
.archive .org /web /20220311133847 /https: //www .aaas .org /page /2021-fellows. - ↑ 7,0 7,1 «Viviana Gradinaru». Vilcek Foundation (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «O vasluiancă de excepţie: Viviana Grădinaru, omul de ştiinţă care a revoluţionat cercetarea medicală, creând şoarecii transparenţi». adevarul.ro. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 «Here Are the Women Shaping the Future of Science | Blavatnik Awards for Young Scientists». blavatnikawards.org. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 «Gradinaru Receives NIH Director's Award». www.caltech.edu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Griswold, Ann (2017). «The Innovators In Science Award Honorees Are Breaking New Ground In Neuroscience». NYAS. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 12,0 12,1 «Viviana Gradinaru». alleninstitute.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 Elsevier. «Q&A with Dr. Viviana Gradinaru of @Caltech biology: Quickstep from start-up to academia». Elsevier Connect (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Optogenética: controlar nuestro cerebro mediante luz». Blogthinkbig.com (στα Ισπανικά). 22 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 15,0 15,1 «Viviana Gradinaru: The Division of Biology and Biological Engineering». www.bbe.caltech.edu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Home - Caltech CLOVER Center». www.clover.caltech.edu. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Viviana Gradinaru, PhD | The Vallee Foundation». www.thevalleefoundation.org. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «People - Caltech CLOVER Center». www.clover.caltech.edu. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ House, P.A. (January 2009). «Optical Deconstruction of Parkinsonian Neural Circuitry». Yearbook of Neurology and Neurosurgery 2009: 214–215. doi:. ISSN 0513-5117.
- ↑ Treweek, Jennifer B; Chan, Ken Y; Flytzanis, Nicholas C; Yang, Bin; Deverman, Benjamin E; Greenbaum, Alon; Lignell, Antti; Xiao, Cheng και άλλοι. (2015). «Whole-body tissue stabilization and selective extractions via tissue-hydrogel hybrids for high-resolution intact circuit mapping and phenotyping» (στα αγγλικά). Nature Protocols 10 (11): 1860–1896. doi:. ISSN 1754-2189. PMID 26492141.
- ↑ Chung, Kwanghun; Wallace, Jenelle; Kim, Sung-Yon; Kalyanasundaram, Sandhiya; Andalman, Aaron S.; Davidson, Thomas J.; Mirzabekov, Julie J.; Zalocusky, Kelly A. και άλλοι. (2013). «Structural and molecular interrogation of intact biological systems» (στα αγγλικά). Nature 497 (7449): 332–337. doi:. ISSN 1476-4687. PMID 23575631. Bibcode: 2013Natur.497..332C.
- ↑ «Settling the debate on serotonin's role in sleep: The brain chemical is necessary to get enough sleep». ScienceDaily (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Viviana Gradinaru, PhD». The Michael J. Fox Foundation for Parkinson's Research | Parkinson's Disease (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Viviana Gradinaru, Ph.D.». Pew Trusts. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Innovators in Science Award Honorees». www.takeda.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Past Awardees: Symposium & Award Ceremony: Gill Center for Biomolecular Science: Indiana University Bloomington». Gill Center for Biomolecular Science (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «National Finalists | Blavatnik Awards for Young Scientists». blavatnikawards.org. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.