Βικιπαίδεια

Βλάντιμιρ Βελίτσκοβιτς

Σέρβος ζωγράφος

O Βλάντιμιρ Βελίτσκοβιτς (σερβικά κυριλλικά: Владимир Величковић‎‎ ; 11 Αυγούστου 1935 - 29 Αυγούστου 2019) [17] ήταν Σέρβος ζωγράφος, που ζούσε στο Παρίσι από το 1966 μέχρι το θάνατό του.

Βλάντιμιρ Βελίτσκοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Vladimir Veličković (Γαλλικά)
Γέννηση11  Αυγούστου 1935[1][2][3]
Βελιγράδι
Θάνατος29  Αυγούστου 2019[4][5][6]
Σπλιτ[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Σερβία[8]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[9][10]
Σερβικά[10]
Εκπαίδευσηδιδάκτορας επιστημών
ΣπουδέςΑρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[11]
διδάσκων πανεπιστημίου
εικονογράφος[12]
καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[11]
γλύπτης[11]
σκιτσογράφος[13]
χαράκτης[13]
καθηγητής καλλιτεχνικών[13]
ΕργοδότηςΣχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού
Περίοδος ακμής1960[14] - 2016[14]
Οικογένεια
ΤέκναVuk Vidor
Marko Velk
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής (6  Απριλίου 2007)[15]
Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (11  Δεκεμβρίου 1997)[16]
Ιστότοπος
www.vladimirvelickovic.fr
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Βελίτσκοβιτς αποφοίτησε από τη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου. Από το 1963 έως το 1966, ήταν βοηθός στο κύριο εργαστήριο του Κρστο Χεγκεντούσιτς στο Ζάγκρεμπ. Το 1965, τιμήθηκε με ένα βραβείο στη Μπιενάλε του Παρισιού, όπου μετακόμισε στην επόμενη χρονιά. Ο Βελίτσκοβιτς κέρδισε την προσοχή του κοινού το 1967 με μια έκθεση στο Galerie du Dragon στο Παρίσι, η οποία τον καθιέρωσε ως έναν από τους κορυφαίους καλλιτέχνες του κινήματος τέχνης της αφηγηματικής διαμόρφωσης. Το 1983 εξελέγη καθηγητής στην Εθνική Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι, και δίδαξε εκεί μέχρι το 2000. Το 1985 εξελέγη μέλος της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών (SANU) και αξιότιμος γιατρός επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Κραγκούγιεβατς. Τιμήθηκε με το υψηλότερο γαλλικό βραβείο στον τομέα του πολιτισμού και των τεχνών, του Διοικητή του Τάγματος των τεχνών και των γραμμάτων. Τα έργα του εκτέθηκαν σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής από το 1951. 

Από τις 7 Δεκεμβρίου 2005 ήταν μέλος της Ακαδημίας των Καλών Τεχνών της Γαλλίας, τμήμα I, έδρα αριθμός 7.

Το 2017 υπέγραψε τη Διακήρυξη για την Κοινή Γλώσσα των Κροατών, των Σέρβων, των Βοσνίων και των Μαυροβουνίου. [18]

Επιλεγμένες εκθέσεις Επεξεργασία

Ο Βλάντιμιρ Βελίτσκοβιτς είχε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική.

  • Σλόβεν Γκράντετς - Koroška galerija, 2012.
  • Μασσαλία - Galerie Anna-Tschopp, 2013.
  • Βελιγράδι - Σερβική Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών, 2013.
  • Βελιγράδι - Zepter Muzej, 2013.
  • Κολμάρ - Σύγχρονος Espace d'art André Malraux, 2013.
  • Ριέκα - Μουσείο Σύγχρονης και Σύγχρονης Τέχνης, 2013.
  • Βάρνα - Μπιενάλε διεθνές de l'Estampe, 2013.
  • Βαλ ντ'Ιζέρ - Galerie Jane Griffiths, 2014.
  • Στρασβούργο - Galerie Nicole Buck, 2014.
  • Λυών - Galerie Anne-Marie et Roland Pallade, 2014.
  • Κραγκούγιεβατς- Galerie Rima, 2014.
  • Μόντρεαλ - Center d'art le 1700 La Poste, [19] 2015.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 rkd.nl/explore/artists/79844. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Vladimir Veličković». (Ολλανδικά) RKDartists. 79844.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00189322. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11927841r.
  5. ↑ Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. 64133. ISBN-13 978-953-6036-31-8. ISBN-10 953-6036-31-2.
  6. ↑ (Γαλλικά) www.academiedesbeauxarts.fr. membres/fiche.php?id=13.
  7. ↑ «Le Monde» (Γαλλικά) Societe Editrice Du Monde. Παρίσι. disparitions/article/2019/09/02/le-peintre-vladimir-velickovic-est-mort_5505526_3382.html.
  8. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 6125. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  9. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11927841r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. ↑ 10,0 10,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2015854486. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/17915. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  12. ↑ 17448. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2015854486. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/79844. Ανακτήθηκε στις 23  Οκτωβρίου 2022.
  15. ↑ «Journal officiel de la République française». (Γαλλικά) Journal officiel de la République française. 8  Απριλίου 2007. PREX0710142D. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2019. σελ. 6583.
  16. ↑ www.siv.archives-nationales.culture.gouv.fr/siv/rechercheconsultation/consultation/ir/pdfIR.action?irId=FRAN_IR_026438. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2019.
  17. ↑ Serbia, RTS, Radio televizija Srbije, Radio Television of. «Preminuo slikar Vladimir Veličković». www.rts.rs. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2019. 
  18. ↑ Signatories of the Declaration on the Common Language, official website, retrieved on 2018-08-16.
  19. ↑ http://1700laposte.com/vladimir-velickovic/

 

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βλάντιμιρ_Βελίτσκοβιτς&oldid=9483467"