Βλαντίμιρ ο Τολμηρός
Ο Βλαντίμιρ Αντρέγιεβιτς ο Τολμηρός, ρωσικά: Владимир Андреевич Храбрый (Χράμπρι, γενναίος), (15 Ιουλίου 1353 – 1410) ήταν ο πιο διάσημος πρίγκιπας του Σερπούχοφ. Το όνομά του παραπέμπει στα πολλά στρατιωτικά του κατορθώματα, που διέπραξε στους πολέμους που διεξήγαγε ο εξάδελφός του Ντμίτρι Ντονσκόι της Μόσχας. Ήταν γιος του Αντρέι Ιβάνοβιτς (1327–1353), πρίγκιπα του Νόβγκοροντ.
Βλαντίμιρ ο Τολμηρός | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 15 Ιουλίου 1353 |
Θάνατος | 12 Αυγούστου 1410 |
Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός Αρχαγγέλου στην Μόσχα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ελένη της Λιθουανίας (1371–1410)[1] |
Τέκνα | Ivan Vladimirovich of Serpukhov Simeon Vladimirovich of Serpukhov Andrey Vladimirovich of Serpukhov Yaroslav Vladimirovich of Maloyaroslavets[1] Vasily Vladimirovich of Uglich |
Γονείς | Αντρέι Ιβάνοβιτς[1] |
Οικογένεια | Ρουρικίδες |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΩς εγγονός του Ιβάν Α΄ Καλίτα, ο Βλαντίμιρ κληρονόμησε το Σερπούχοφ, το Μπορόβσκ και το ένα τρίτο της Μόσχας από τον αδελφό του σε ηλικία 5 ετών. Καθώς ο εξάδελφός του Ντμίτρι Ντονσκόι της Μόσχας ήταν επίσης παιδί, και οι δύο πρίγκιπες έπρεπε να είναι υπό την επιτροπεία του μητροπολίτη Αλεξίου, ο οποίος κανόνισε μια συνθήκη, που όριζε την πίστη του Βλαντίμιρ στον εξάδελφό του της Μόσχας.
Σύμφωνα με τη συνθήκη, ο Βλαντίμιρ βοήθησε τον Ντμίτρι να πολεμήσει το Tβερ (1375), το Ρυαζάν (1385), τους Ιππότες της Λιβονίας (1379) και τη Δημοκρατία του Nόβγκοροντ (1392). Αν και νυμφεύτηκε μια κόρη του Αλγκίρντα της Λιθουανίας το 1371, ο Βλαντίμιρ υποστήριξε πιστά τον Ντμίτρι στον αγώνα του ενάντια στους Λιθουανούς.
Το 1374, ανυπομονώντας να υπερασπιστεί την πρωτεύουσά του, ο Βλαντίμιρ έκτισε το πρώτο δρύινο κρεμλίνο στο Σερπούχοφ. Το 1377 ο Βλαντίμιρ λεηλάτησε τις πόλεις Tρουμπχέβσκ και Στάροντουμ της Σεβερίας. Στη μεγάλη μάχη του Κουλίκοβο (1380), ο Βλαντίμιρ διοικούσε το ιππικό, που έκρινε τη νίκη των Ρώσων. Όταν ο Toχταμύς εισέβαλε στη Ρωσία δύο χρόνια αργότερα, ο Βλαντίμιρ νίκησε τον στρατό εκείνου κοντά στο Βολοκολάμσκ.
Δεν είναι σαφές, γιατί ο Βλαντίμιρ μάλωσε με τον εξάδελφό του το 1388. Αν και έκαναν ειρήνη την ίδια χρονιά, ο Βλαντίμιρ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Σερπούχοφ για το Τόρζοκ μετά το τέλος τού Ντμίτρι και την ενθρόνιση τού γιου εκείνου Βασίλειου Α΄. Ένα χρόνο αργότερα επέστρεψε στο Σερπούχοφ, και σύναψε μια συνθήκη με τον Βασίλειο Α΄, με την οποία απέκτησε ως πρόσοδο (appanage) τις πόλεις Βολοκολάμσκ και Ρζεφ. Αργότερα τις αντάλλαξε με τις πόλεις Γκόροντετς, Ούγκλιχ και Koζέλσκ, ενώ έχασε τις αξιώσεις του για τις Mουρόμ και Tαρούσα.
Η τελευταία στρατιωτική εκστρατεία του Βλαντίμιρ ήταν να υπερασπιστεί τη Μόσχα, ενάντια στην ορδή του Εντίγκου το 1408. Απεβίωσε δύο χρόνια αργότερα, και ενταφιάστηκε στον Καθεδρικό Ναό του Αρχαγγέλου. Οι επτά γιοι του συνέχισαν τη διαδοχή ως πρίγκιπες του Σερπούχοφ μέχρι το 1456. Η εγγονή του Μαρία του Μπορόφσκ παντρεύτηκε τον 3ο εξάδελφό της Βασίλειο Β΄ πρίγκιπα της Μόσχας και γέννησε τον Ιβάν Γ΄ τον Μεγάλο, ο οποίος έδιωξε τους τελευταίους πρίγκιπες του Σερπούχοφ στη Λιθουανία. Ο τελευταίος από τους απογόνους του Βλαντίμιρ απεβίωσε το 1521.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε την Ελένη του Γιαγκελλόνων, κόρη του Αλγκίρντα μεγάλου δούκα της Λιθουανίας και είχε τέκνα:
- Ιβάν, πρίγκιπας του Σερπούχοφ.
- Συμεών, πρίγκιπας του Σερπούχοφ.
- Ανδρέας, πρίγκιπας του Σερπούχοφ.
- Γιαροσλάβ, πρίγκιπας του Μαλογιαροσλάβετς.
- Μαρία του Μπορόβσκ, παντρεύτηκε τον Βασίλειο Β΄ των Ρουρικιδών πρίγκιπα της Μόσχας.
- Ιβάν Γ΄ της Ρωσίας, παντρεύτηκε τη (Ζωή) Σοφία Παλαιολογίνα.
- Μαρία του Μπορόβσκ, παντρεύτηκε τον Βασίλειο Β΄ των Ρουρικιδών πρίγκιπα της Μόσχας.
Βασίλειος, πρίγκιπας του Ούγκλιχ.
Βιβλιογραφικές αναφορές
Επεξεργασία- Владимир Андреевич Храбрый" . Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary (in Russian). 1906.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) d:Q125352562. Βαρσοβία. 1895. σελ. 153.