Βουρχάρδος της Αόστα
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Βουρχάρδος (γερμανικά: Bu(r)chard, απεβ. μετά τις 10 Ιουλίου 1068) από τον Οίκο της Σαβοΐας ήταν επίσκοπος της Αόστα, μετά αρχιεπίσκοπος της Λυών (1033-34) ως Μπούρχαρτ Γ΄ και -έπειτα από την καθαίρεσή του- ηγούμενος στην επικράτεια του αββαείου του Σαιν Μωρίς.
| Βουρχάρδος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10ος αιώνας |
| Θάνατος | 10 Ιουνίου 1046[1] |
| Παρατσούκλι | Le Superbe[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιεράρχης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ουμβέρτος Α΄ της Σαβοΐας[1][2] και Ancelie[1] |
| Αδέλφια | Όθων της Σαβοΐας[2] Αμεδαίος Α΄ της Σαβοΐας[2] Αίμων της Σαβοΐας[2] |
| Οικογένεια | Οίκος της Σαβοΐας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αρχιεπίσκοπος της Λυών (1033–1034) επίσκοπος της Αόστα (1025–1032) provost (1020–1046, Εδαφικό Αββαείο του Αγίου Μαυρικίου)[3][4] |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν γιος του Ουμβέρτου Α΄ κόμη της Σαβοΐας και της Αόστα και της Αουξίλια, η οποία ίσως καταγόταν από την Αόστα και μάλλον ήταν αδελφή του Ανσέλμου της Αόστα, επισκόπου το διάστημα 994-1025.
Συμμετείχε με τον πατέρα του στη διακυβέρνηση της κοιλάδας της Αόστα από το 1022, ίσως ως βοηθός του για να εξασφαλιστεί εκ των προτέρων ότι θα διαδεχθεί τον εκ μητρός θείο του επίσκοπο της Αόστα το 1025. Αναφέρεται ωw επίσκοπος της Αόστα το 1024 σε μία πράξη δωρεάς, μαζί με τον πατέρα του Ουμβέρτο Α΄. Το 1026 ο Μπούρχαρτ μετατέθηκε στην αρχιεπισκοπή της Λυών, που αποδεικνύει τον ισχυρισμό ότι ο Οίκος του είχε εξουσία στην περιοχή αυτή. Σύμφωνα με τον χρονικογράφο Ραούλ Γκάμπερ, που αναφέρει ότι ήταν ανιψιός του προκατόχου του Μπούρχαρτ Β΄ της Λυών στην καθέδρα της Λυών, πήρε το μέρος του Εύδη Β΄ κόμη του Μπλουά, στη διαμάχη για τη διαδοχή του θρόνου της Γερμανίας, ο οποίος είχε αντιτεθεί στον θείο του Κορράδο Β΄ των Σαλίων δούκα της Φραγκονίας. Oι δύο τους ηττήθηκαν το 1034 από τον Ουμβέρτο Α΄, που διοικούσε έναν στρατό του βασιλιά. Αιχμαλωτίστηκε και εκτοπίστηκε από τη Λυών από τον βασιλικό στρατό. Ελευθερώθηκε το 1039 από τον Ερρίκο Γ΄, γιο του βασιλιά Κορράδου Β΄, με τον όρο ότι θα αποσυρθεί στην επικράτεια του αββαείου του Σαιν Μωρίς και θα γίνει ηγούμενος της μονής του Αζέν (Agan).
Αναφέρεται ως τέτοιος για τελευταία φορά σε μία πράξη της 10ης Ιουλίου 1068. Ωστόσο ο κατάλογος τεθνεώτων αρχιερέων του Αγ. Ιωάννου της Λυών αναφέρει, ότι απεβίωσε στις 10 Ιουνίου 1046.
Πρόγονοι Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Aimé-Pierre Frutaz Fonti per la storia de la Valle d'Aosta « Cronotassi dei vescovi », Ed. di Storia e Letteratura, Rome, 1966. Réédition 1997 (ISBN 8886523335) p. 292-293.
- Alessandro Barbero Valle d'Aosta medievale Liguori Editore, Naples (2000) (ISBN 8820731622) p. 10.
- Article de Cyrille Ducourthial, « Géographie du pouvoir en pays de Savoie au tournant de l’an mil », paru dans Christian Guilleré, Jean-Michel Poisson, Laurent Ripart et Cyrille Ducourthial, Le royaume de Bourgogne autour de l'an mil, Université de Savoie, coll. « Sociétés, Religions, Politiques », 2008, 286 p.