Βήτα Βέλους
Ο β (βήτα) Βέλους (β Sge, Beta Sagittae) είναι o τέταρτος φωτεινότερος αστέρας στον αστερισμό Βέλος (πέμπτος αν ξεχωρίσουμε τον δ Βέλους στις συνιστώσες του), ορατός με γυμνό μάτι από τοποθεσίες μακριά από πόλεις, καθώς είναι αστέρας τετάρτου μεγέθους.[1] Απέχει περίπου 440 έτη φωτός από τη Γη, αλλά μας πλησιάζει με ταχύτητα 22 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο (79 χιλιάδες χιλιόμετρα την ώρα).[2]
| β Βέλους | ||
|---|---|---|
| Αστερισμός: | Βέλος | |
| Συντεταγμένες (εποχή 2000.0): | α = 19h:41m:02,9s , δ = +17°.28′34″ | |
| Φαινόμενο μέγεθος: | 4,38 | |
| Φασματικός τύπος: | G8 IIIa CN 0.5 | |
| Απόσταση από τη Γη: | 440 ± 20 έτη φωτός | |
| Ονομασίες σε καταλόγους | 6 Βέλους, BD+17°4048, HD 185958, HIP 96837, HR 7488, SAO 105133 | |
Αστροφυσικά δεδομένα Επεξεργασία
Ο β Βέλους είναι ένας εξελιγμένος ερυθρός γίγαντας αστέρας[3], αν και το χρώμα του είναι κίτρινο, καθώς έχει φασματικό τύπο G8 IIIa[4], δείκτη χρώματος[5] B−V = +1,05 και επιφανειακή θερμοκρασία 4.850 K[6]. Παρουσιάζει μία μικρή περίσσεια (υπερβολική περιεκτικότητα) σε δικυάνιο στο φάσμα του. Ο β Βέλους έχει διάμετρο που εκτιμάται σε 27 φορές τη διάμετρο του Ήλιου[7], μάζα ίση με 4,33 φορές την ηλιακή μάζα[8] και απόλυτη λαμπρότητα 400 περίπου φορές μεγαλύτερη[9] από την ηλιακή, που αντιστοιχεί[6] σε απόλυτο μέγεθος −1,4. Η ηλικία του β Βέλους εκτιμάται[3] σε 129 εκατομμύρια έτη.
Ονομασίες Επεξεργασία
Στην παραδοσιακή κινεζική αστρονομία η ονομασία 左旗 (Zuǒ Qí), που σημαίνει «αριστερή σημαία» και βρίσκεται στον κινεζικό αστερισμό του Βοδιού, αναφέρεται σε μια ομάδα αστέρων (συνάστρωση) που αποτελείται από τους β Βέλους, α, δ, ζ, γ, 13, 11 και 14 Βέλους, καθώς και από τον ρ Αετού. Ο ίδιος ο βήτα Βέλους είναι έτσι γνωστός ως 左旗二 (Zuǒ Qí èr), δηλαδή «ο δεύτερος (αστέρας) της αριστερής σημαίας.[10]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Fernie, J.D. (Μάιος 1983), «New UBVRI photometry for 900 supergiants», Astrophysical Journal Supplement Series 52: 7–22, doi:
- ↑ Gontcharov, G.A. (Νοέμβριος 2006), «Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35495 Hipparcos stars in a common system», Astronomy Letters 32 (11): 759–771, doi:
- ↑ 3,0 3,1 Takeda, Yoichi; Tajitsu, Akito (2014), «Spectroscopic study on the beryllium abundances of red giant stars», Publications of the Astronomical Society of Japan 66 (5): 91, doi:
- ↑ Keenan, Philip C.; McNeil, Raymond C. (1989), «The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars», Astrophysical Journal Supplement Series 71: 245, doi:
- ↑ Hoffleit, D.; Warren, Jr., W.H., The Bright Star Catalogue (5η αναθεωρ. (Preliminary Version) έκδοση), Centre de Données astronomiques de Strasbourg HR 7488, database entry
- ↑ 6,0 6,1 Carney, Bruce W.; Gray, David F.; Yong, David; Latham, David W.; Manset, Nadine; Zelman, Rachel; Laird, John B. (Μάρτιος 2008), «Rotation and Macroturbulence in Metal-Poor Field Red Giant and Red Horizontal Branch Stars», The Astronomical Journal 135 (3): 892–906, doi:
- ↑ Van Belle, G.T.; Creech-Eakman, M.J.; Hart, A. (2009), «Supergiant temperatures and linear radii from near-infrared interferometry», Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 394 (4): 1925, doi:
- ↑ Liu, Y.J.; Tan, K.F.; Wang, L.; Zhao, G.; Sato, Bun'ei; Takeda, Y.; Li, H.N. (Απρίλιος 2014), «The Lithium Abundances of a Large Sample of Red Giants», The Astrophysical Journal 785 (2): 12, doi:, 94
- ↑ McDonald, I.; Zijlstra, A.A.; Boyer, M.L. (2012), «Fundamental parameters and infrared excesses of Hipparcos stars», Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 427: 343, doi:
- ↑ «AEEA (Activities of Exhibition and Education in Astronomy) 天文教育資訊網 2006 年 7 月 3 日». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2018.