Η Γερτρούδη, γερμ.: Gertrude von Nordheim, επίσης Northeim ( π. 1090 – μετά το 1154/πριν από το 1169) από τον Οίκο του Νόρ(ν)τχαϊμ, ήταν Γερμανίδα ευγενής και επίτροπος.

Γερτρουδη του Νόρντχαϊμ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1091[1]
Θάνατος1160[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΌθων Α΄ του Ζαλμ (από 1115)[2]
Ζίγκφριντ του Μπάλενστετ (από 1111)[2]
ΤέκναΣοφία του Ράινεκ
Beatrix von Rheineck[3]
Adela von Orlamünde
ΓονείςΕρρίκος της Φρισίας[3] και Γερτρούδη του Μπράουνσβαϊγκ[3]

Ήταν κόρη του Ερρίκου μαργράβου της Φρισίας. Η Γερτρούδη ήταν κληρονόμος των Μπέντχαϊμ και Ράινεκ. Παντρεύτηκε πρώτα τον Ζίγκφριντ Α' των Ασκάνια κόμη της Βαϊμάρης-Ορλαμούντε και μετά τον Όθωνα Α' των Ζαλμ κόμη του Ζαλμ. Έγινε επίτροπος της κομητείας της Βαϊμάρης-Ορλαμούντε κατά τη διάρκεια της μειονότητας του γιου της Ζίγκφριντ Β' της Βαϊμάρης-Ορλαμούντε το 1113-1115, και επίτροπος της κομητείας του Μπέντχαϊμ για λογαριασμό της κόρης της Σοφίας το 1150.

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε γύρω στο 1090. Ήταν κόρη του Ερρίκου μαργράβου της Φρισίας και της Γερτρούδης του Μπράουνσβαϊγκ (Οίκου των Μπρουνονιδών). [4] Η Γερτρούδη είχε δύο αμφιθαλή αδέλφια: τον Όθωνα Γ' του Νόρντχαϊμ, που διαδέχθηκε τον πατέρα της και τη Ρίχεντσα, που παντρεύτηκε τον μελλοντικό βασιλιά Λοθάριο Β'. [5] Από τον δεύτερο γάμο της μητέρας της, με τον Ερρίκο Α' των Βέττιν μάργραβο του Σαξονικού Όστμαρκ, η Γερτούδη είχε επίσης έναν ετεροθαλή αδελφό, τον Ερρίκο Β' μάργραβο του Μάισεν.

Πρώτος Γάμος Επεξεργασία

Ο πρώτος σύζυγος της Γερτρούδης ήταν ο Ζήγκφρηντ του Μπάλενστετ. Αν και παντρεμένη με τον Ζήγκφρηντ, η Γερτρούδη ήταν παλατινή κόμισσα της Ρήνου και κόμισσα της Βαϊμάρης-Ορλαμύντε.

  • Ζήγκφρηντ Β΄ (1107-1124), κόμης της Βαϊμάρης-Ορλαμύντε
  • Αδέλα, παντρεύτηκε τον Κορράδο Α΄ του Πάιλσταϊν.
  • Γουλιέλμος (1112-1140).

Όταν έμεινε χήρα το 1113, ο γιος της Siegfried II της Weimar-Orlamünde διαδέχθηκε τον πατέρα του ως κόμης της Weimar-Orlamünde. Ο γιος της ήταν πέντε ετών και η Γερτρούδη ενήργησε ως αντιβασιλιάς του.

Δεύτερος Γάμος Επεξεργασία

Περίπου το 1115, η Γερτρούδη παντρεύτηκε ξανά. Ο δεύτερος σύζυγός της ήταν ο Όθωνας Α', κόμης του Ζαλμ, γιος του Χέρμαν του Σαλμ αντιβασιλιά της Γερμανίας. [6] Μέρος του λόγου που η Γερτρούδη παντρεύτηκε τον Ότο ήταν, για να εξασφαλίσει έναν άνδρα προστάτη για τους ανήλικους γιους της, Ζήγκφρηντ Β' και Γουλιέλμο. [7] Η Όθων πιθανότατα έγινε αντιβασιλιάς της Βαϊμάρης-Ορλαμούντε κατά τη διάρκεια της ανηλικιότητας τού γιου της.

Με τον Όθωνα η Γερτρούδη απέκτησε πολλά παιδιά, μεταξύ των οποίων:

  • Όθων Β' ( π. 1115 – 1148/1149), πολέμησε εναντίον του Χέρμαν του Στάλεκ για να ανακαταλάβει την παλατινή κομητεία του Ρήνου και πιάστηκε αιχμάλωτος το 1148. Αργότερα στραγγαλίστηκε στο Κάστρο Σένμπουργκ, κοντά στο Όμπερβεζελ το 1148 ή το 1149.
  • Σοφία, παντρεύτηκε τον Ντιρκ ΣΤ' κόμη της Ολλανδίας (απεβ. 6 Αυγούστου 1157)
  • Bεατρίκη, παντρεύτηκε τον Βίλμπραντ Α΄, κόμη του Λόκουμ-Χάλερμουντ.

Μετά τον θάνατο του γιου της, Όθωνα Β' το 1148, και του συζύγου της Όθωνα Α', το 1150, η Γερτρούδη κυβέρνησε την ίδια την κομητεία του Μπένθειμ ως αντιβασιλέας της μεγαλύτερης κόρης της και εξασφάλισε ότι η κόρη της, Σοφία, διατήρησε την κατοχή του Ράινεκ. [8]

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  • O. Engels, Stauferstudien (Jan Thorbecke Verlag Sigmaringen 1996).
  • L. Fenske, Adelsopposition und kirchliche Reformbewegung im östlichen Sachsen
  • M. Schaab, Geschichte der Kurpfalz ( Kohlhammer Verlag 1988).
  • R. Hildebrand, Herzog Lothar von Sachsen (Verlag August Lax Hildesheim 1986).
  • J. Dendorfer, «Si(e)gfrid (Graf von Ballenstedt, Pfalzgraf von Lothringen),» στο Neue Deutsche Biographie, τόμος 24 (Βερολίνο, 2010),(ISBN 978-3-428-11205-0), σελ. 345f.
  • A. Thiele, Erzählende genealogische Stammtafeln zur europäischen Geschichte" Band I, Teilband 1 Deutsche Kaiser-, Königs-, Herzogs- und Grafenhäuser I
  • L. Partenheimer, Albrecht der Bär. Gründer der Mark Brandenburg und des Fürstentums Anhalt

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 p59471.htm#i594705.
  2. 2,0 2,1 p59471.htm#i594705. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  4. Thiele, Erzählende genealogische Stammtafeln, table 171.
  5. Fenske, Adelsopposition, p. 343; Engels, Stauferstudien, p. 167.
  6. Schaab, Geschichte der Kurpfalz, p. 30.
  7. Hildebrand, Herzog Lothar von Sachsen, pp. 9, 63f.
  8. Hildebrand, Herzog Lothar von Sachsen, p. 63.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία