Γεώργιος Ζ΄ της Γεωργίας
Ο Γεώργιος Ζ΄, Γεωργιανά: გიორგი VII, (απεβ. το 1405 ή 1407) από τον Οίκο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας ήταν βασιλιάς της Γεωργίας από το 1393 έως το 1407 (εναλλακτικά, από το 1395 έως το 1405).
Γεώργιος Ζ΄ της Γεωργίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1366 |
Θάνατος | 1407 |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Γεωργίας |
Θρησκεία | Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Γονείς | Βαγράτιος Ε΄ της Γεωργίας και Ελένη Μεγάλη Κομνηνή |
Αδέλφια | Κωνσταντίνος Α΄ της Γεωργίας |
Οικογένεια | Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν γιος του Βαγράτ Ε΄ και της πρώτης του συζύγου Ελένης Μεγάλης Κομνηνής (απεβ. από πανώλη το 1366), μάλλον κόρης του Βασιλείου ηγεμόνα της Τραπεζούντας. [1] Ο Βαγράτ Ε΄ διόρισε τον γιο του συγκυβερνήτη το 1369.
Τον Νοέμβριο του 1386 ο Βαγράτ Ε΄ ηττήθηκε και αιχμαλωτίστηκε από τον Μογγόλο πολέμαρχο Τιμούρ Λενγκ (Ταμερλάνο). Ο πρίγκιπας Γεώργιος οργάνωσε μία επιτυχημένη αντίσταση στην επόμενη εισβολή και απελευθέρωσε τον πατέρα του. Το 1393 ο Βαγράτ Ε΄ απεβίωσε και ο Γεώργιος Ζ΄ ανέλαβε πλήρως τις βασιλικές εξουσίες. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του πολεμώντας τον Τιμούρ, ο οποίος οδήγησε άλλες επτά επιχειρήσεις ενάντια στο επίμονο Γεωργιανό βασίλειο από το 1387 έως το 1403, αφήνοντας τη χώρα σε ερείπια. Τελικά το 1403 ο Γεώργιος Ζ΄ έπρεπε να συνάψει ειρήνη με τον άγριο εχθρό, αναγνωρίζοντας τον Τιμούρ ως επικυρίαρχο και πληρώνοντάς του φόρο υποτέλειας, αλλά διατηρώντας το δικαίωμα ο βασιλιάς να στέφεται ως Χριστιανός μονάρχης. Σκοτώθηκε σε μάχη κατά των Τουρκμενίων νομάδων, προφανώς της φυλής Μαύρων Προβάτων (Kara Koyunlu).
Ο Γεώργιος Ζ΄ μπορεί να απεβίωσε άτεκνος, καθώς ο αδελφός του Κωνσταντίνος Α΄ έγινε ο επόμενος βασιλιάς.
Βιβλιογραφικές αναφορές
Επεξεργασία- ↑ Cawley, Charles, Profile of Bagrat V, his wives and children, Foundation for Medieval Genealogy, http://fmg.ac/Projects/MedLands/GEORGIA.htm#BagratVdied1395B, ανακτήθηκε στις August 2012, [χρειάζεται καλύτερη πηγή]