Ο Γεώργιος Καμπανέλλος ήταν αρχιτέκτονας, απόφοιτος του Ε.Μ.Π. (1921), ο οποίος από το 1930 εργάσθηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας και εργολάβος δημοσίων έργων με έδρα τη Θεσσαλονίκη[1]. Διατηρούσε επίσης τεχνικό γραφείο και εκτέλεσε αρκετά έργα στη Φλώρινα[2].

Γεώργιος Καμπανέλλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Γεώργιος Καμπανέλλος (Ελληνικά)
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΕθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (έως 1921)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας

Έργα του Επεξεργασία

  •  
    Ξενοδοχείο Βιέννη (1925), Οδός Εγνατία 2-4, Θεσσαλονίκη
    Ξενοδοχείο "Βιέννη", Έτος κατασκευής 1925, Οδός Εγνατία 2-4, Θεσσαλονίκη[3]

Το κτίριο, εκλεκτικιστικού ρυθμού, κτίστηκε στη θέση του ναού της Αγίας Κυριακής και ήταν ιδιοκτησία του Κωνσταντίνου Μανωλά. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, οι Γερμανοί στέγασαν τα γραφεία της Κομαντατούρ και τα υπόγεια του κτιρίου μετατράπηκαν σε χώρο βασανιστηρίων. 'Οταν η Θεσσαλονίκη απελευθερώθηκε, στις 30 Οκτωβρίου του 1944, καταλήφθηκε από τον Εθνικό Λαϊκό Στρατό (ΕΛΑΣ) ο οποίος στέγασε σε αυτό για λίγους μήνες το αρχηγείο του. Από το 1965 το κτίριο εγκαταλείπεται και λειτουργούν μόνο καταστήματα στο ισόγειό του. Το κτίριο αναπαλαιώθηκε στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 1997. Από το 2012 μέχρι πρόσφατα στους χώρους του κτηρίου υπήρχε ιδιωτικό κολλέγιο. Σήμερα, υπάρχει ενδιαφέρον από πλευράς Ισραηλινών για να λειτουργήσει, ξενοδοχειακή μονάδα.[3][4]

  •  
    Μέγαρο Ρεβάχ (1925), Οδός Βασ. Ηρακλείου 3, Θεσσαλονίκη
    Μέγαρο Ρεβάχ, Έτος κατασκευής 1925, Οδός Βασ. Ηρακλείου 3, Θεσσαλονίκη
  •  
    Ξενοδοχείο «Μινέρβα» (1929), Εγνατίας 44, Θεσσαλονίκη
    Ξενοδοχείο "Μινέρβα”, Εγνατίας 44 & Συγγρού 12, Θεσσαλονίκη[3][5]

Αρχικά κατασκευάστηκε για λογαριασμό του Αδαμάντιου Λαδένη, αλλά μετατράπηκε και λειτούργησε ως ξενοδοχείο από το 1932 από τον Κωνσταντίνο Χατζηεμμανουηλίδη με κεντρική θέρμανση, κάτι εντελώς πρωτοποριακό για την εποχή. Λειτουργεί ως ξενοδοχείο ακόμη και σήμερα.

  •  
    Ξενοδοχείο Κοσμοπολίτ (1929), Ερμού 23 & Σπανδωνή
    Ξενοδοχείο "Κοσμοπολίτ" (πρώην), Έτος κατασκευής 1929, Οδός Ερμού 23 & Σπανδώνη, Θεσσαλονίκη[3]

Το Κοσμοπολίτ από το 1934 στέγαζε στο ισόγειο του και το ζαχαροπλαστείο "Καρύδας". Εδώ διέμενε ο Γρηγόρης Λαμπράκης τις ημέρες που προηγήθηκαν της δολοφονίας του και μπροστά από το ξενοδοχείο άφησε την τελευταία του πνοή. Σήμερα, το κτήριο στεγάζει το Κοινωνικό Κέντρο/Στέκι Μεταναστών[6][7].

  • Ξενοδοχείο "Αργώ" (πρώην Νέαι Σέρραι), Έτος κατασκευής Κ. Κοκορόπουλος 1922 & Γ. Καμπανέλλος 1929, Εγνατία 11- Ελ. Σβορώνου 1, Θεσσαλονίκη[5]
  •  
    Μέγαρο Μανζούκα (1933), Αμύντα 12, Θεσσαλονίκη
    Μέγαρο Μανζούκα, Έτος κατασκευής: 1933, Αμύντα 12, Θεσσαλονίκη[8][9]
  •  
    Οικία Γούναρη (1933) Λεωφόρος Ελευθερίας 5, Φλώρινα
    Οικία Γούναρη (1933), Λεωφόρος Ελευθερίας 5, Φλώρινα[2]
  • Γεωργική Σχολή, Φλώρινα[10]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Μηχανικοί Τεχνικού Επιμελητηρίου». engineers.ims.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  2. 2,0 2,1 Ζαρκάδα-Πιστιόλη, Χριστίνα, 2003. Η αρχιτεκτονική της Φλώρινας στην περίοδο του μεσοπολέμου. Διδακτορική Διατριβή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Τζήμου, Κύα (7 Μαΐου 2015). «Τα υπέροχα διατηρητέα - πρώην μυθικά ξενοδοχεία». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020. 
  4. Τζίμας, Σταύρος. ««Ζωντανεύει» ξανά το ιστορικό ξενοδοχείο «Βιέννη» στη Θεσσαλονίκη | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2020. 
  5. 5,0 5,1 Κολώνας Β. (2015). Εκατό χρόνια φιλοξενίας. Τα ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης (1914-2014). UNIVERSITY STUDIO PRESS. 
  6. «ΠΡΩΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 25 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021. 
  7. Τζήμου, Κύα (19 Μαΐου 2015). «Τα παλιά ξενοδοχεία της πόλης». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021. 
  8. https://thessarchitecture.wordpress.com/2015/01/03/%CE%B1%CE%BC%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1-12/.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  9. «Το διατηρητέο με το υπέροχο μπαλκονάκι στην Αμύντα 12». Thessalonikiartsandculture.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2021. 
  10. «Τα εγκαίνια της Γεωργικής Σχολής Φλωρίνης το 1935 – florinapast». florinapast | Λεύκωμα Φλωρίνης. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2020.