Γεώργιος Χατζής
Ο Γεώργιος Χατζής (1881–1930), γνωστός και με το ψευδώνυμο Πελλερέν, ήταν Έλληνας συγγραφέας, ποιητής και δημοσιογράφος.
| Γεώργιος Χατζής | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γεώργιος Χατζής (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1881 Ιωάννινα |
| Θάνατος | 1930 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Ζωσιμαία Σχολή |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος ποιητής |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Δημήτρης Χατζής |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Χατζής γεννήθηκε στα Ιωάννινα, όταν η πόλη ήταν ακόμη μέρος του Βιλαέτι των Ιωαννίνων της Οθωμανικήςς Αυτοκρατορίας. Αποφοίτησε από τη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων και στη συνέχεια πήγε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου σπούδασε ιατρική. Ωστόσο, λόγω οικονομικών δυσκολιών δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τις σπουδές του.[1] Ακολούθως, επέστρεψε στα Ιωάννινα και έγινε δάσκαλος στη Βούρμπιανη της Κονιτσάς.[2] Το 1909, διορίστηκε εκδότης της εφημερίδας Ήπειρος από τον Ελληνικό Πολιτικό Σύλλογο Ιωαννίνων.[3] Στις στήλες της Ηπείρου υποστήριξε τα δικαιώματα του ελληνικού πληθυσμού της περιοχής απέναντι στην κακοδιαχείριση και την πλημμελή διοίκηση των τότε οθωμανικών αρχών.[4] Εξαιτίας αυτής της δραστηριότητας καταδικάστηκε σε θάνατο από τους Οθωμανούς, αλλά στο μεταξύ, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και η υποχώρηση των οθωμανικών στρατευμάτων, του έσωσαν τη ζωή.[2] Την περίοδο 1914-1915, συμμετείχε στα γεγονότα που συνέβησαν στη Βόρεια Ήπειρο από τους ντόπιους Έλληνες κατά της προσάρτησης στη νεοσύστατη Αλβανία και υποστήριξε τις δραστηριότητες της προσωρινής κυβέρνησης.[2]
Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους και τη μετέπειτα ενσωμάτωση της πατρίδας του στην Ελλάδα, ο Χατζής υποστήριξε την πρωτοβουλία για μια οργανωμένη λογοτεχνική λέσχη στα Ιωάννινα με δική της βιβλιοθήκη, για την προώθηση της λογοτεχνίας και των τεχνών στην πόλη.[5] Τελικά, το 1924 ιδρύθηκε ο Εκπαιδευτικός Όμιλος Ιωαννίνων και ο Χατζής μαζί με άλλες εξέχουσες προσωπικότητες της Ηπείρου, όπως ο Χρήστος Χρηστοβασίλης, έγιναν μέλη της διοικητικής επιτροπής.[6] Συνέχισε να εργάζεται στην εφημερίδα Ήπειρος μέχρι τον θάνατό του, το 1930.[7]
Ένα άγαλμά του στήθηκε στο Άλσος των Ποιητών στα Ιωάννινα.[8] Ο Χατζής απέκτησε δύο γιους, ο ένας από αυτούς, ο Δημήτρης Χατζής, έγινε επίσης συγγραφέας.[3]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Χατζής Γεώργιος». Γιάννενα & Σύγχρονη Δημιουργία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Οι μαθητές της Ζωσιμαίας Σχολής». cultureportalweb.uoi.gr. Οδηγός Περιφέρειας Ηπείρου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ 3,0 3,1 Σακελλαρίου, 1997: σελ. 363
- ↑ Σακελλαρίου, 1997: σελ. 295
- ↑ Σφυροέρας, Βασίλειος (Ιανουάριος 1997). «Ιστορία Επτά Αιώνων» (PDF). kathimerini. σελ. 7. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ Σακελλαρίου, 1997: σελ. 411
- ↑ Βασιλική Σελιώτη· Αγάθη Ερωτοκρίτου. Το Διπλό Βιβλίo: Υποστηρικτικό Υλικό για τον Καθηγητή (PDF). Υπουργείο Παιδείας. σελ. 14. ISBN 978-9963-0-4520-4. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ Κιτσάκη, Γεωργία. «Τα μνημεία της πόλης των Ιωαννίνων» (PDF). Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. σελ. 7. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 30 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2012.
Πηγές
Επεξεργασία- Σακελλαρίου, Μ. Β. (1997). Ηπειρος: 4000 χρόνια ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού. Εκδοτική Αθηνών. σελ. 480. ISBN 978-960-213-371-2.