Γιάννης Χατζηνικολάου

Έλληνας ποδοσφαιριστής

Ο Γιάννης Χατζηνικολάου (Μεσολακκιά Σερρών, 30 Ιανουαρίου 1965) είναι Έλληνας πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως ακραίος οπισθοφύλακας ή αμυντικός μέσος και νυν προπονητής ποδοσφαίρου.

Γιάννης Χατζηνικολάου
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΙωάννης Χατζηνικολάου
Ημερ. γέννησης30 Ιανουαρίου 1965 (1965-01-30) (59 ετών)
Τόπος γέννησηςΜεσολακκιά Σερρών [1], Ελλάδα
ΘέσηΑμυντικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1986-1991Άρης Θεσσαλονίκης107(0)
1991-1996Ιωνικός Νίκαιας
1996-2000Άγιος Νικόλαος
2000-2001Πανσερραϊκός
2001-2003Άγιος Νικόλαος
Σύνολο167
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
0000-1988Ελλάδα Κ21
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
2001-2003Άγιος Νικόλαος
2004-2005ΟΦΗ
2007Ιωνικός Νίκαιας
2007-2008Αιγάλεω
2009-2010Αιγάλεω
2010ΟΦΗ
2012Πλατανιάς
2013Ηρακλής
2013Άρης Θεσσαλονίκης
2016Πανθρακικός
2016Εργοτέλης
2018Πλατανιάς
2022Ρόδος
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ποδοσφαιρική καριέρα

Επεξεργασία

Υπήρξε ποδοσφαιριστής του Άρη Θεσσαλονίκης και του Ιωνικού Νίκαιας, με τα χρώματα των οποίων αγωνίστηκε επί σειρά ετών (1984-1996) στην Α΄ Εθνική, έχοντας λάβει μέρος σε 167 επίσημους αγώνες πρωταθλήματος.

Στατιστικά με τον Άρη

Επεξεργασία
Διοργάνωση Αγώνες Γκολ
Α' Εθνική 107 0
Κύπελλο Ελλάδας 26 0
Λιγκ Καπ 1 -


Υπήρξε επίσης το διάστημα 1996-2000 ποδοσφαιριστής του Αγίου Νικολάου (από όπου ξεκίνησε και τη σταδιοδρομία του ως προπονητής) και του Πανσερραϊκού (2001).

Ήταν μέλος της εθνικής Ελπίδων, η οποία το 1988 αγωνίστηκε στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Ελπίδων, εναντίον της Γαλλίας.[2]

Προπονητική καριέρα

Επεξεργασία

Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας άσκησε την προπονητική. Εργάστηκε κατά σειρά σε Άγιο Νικόλαο (2001-2003), ΟΦΗ (2004-05 και 2010), Ιωνικό Νίκαιας (2007),[3] Αιγάλεω (2007-08 και 2009-10), Πλατανιά Χανίων (2012 και 2018[4][5], Ηρακλή (2013), Άρη Θεσσαλονίκης (2013) [6][7], Πανθρακικό (2016)[8], Εργοτέλη (2016) [9], και Ρόδο (2022) [10].

Παραπομπές

Επεξεργασία