Ο Γιαν Ντούικερ (Jan Duiker) (Χάγη, 1 Μαρτίου 1890 – Άμστερνταμ, 23 Φεβρουαρίου 1935), είναι από τους πιο σημαντικούς Ολλανδούς αρχιτέκτονες του μοντέρνου κινήματος (νέα αντικειμενικότητα). Σπούδασε αρχιτεκτονική στο πολυτεχνείο του Ντελφτ, όπου και γνώρισε τον Μπέρναρντ Μπάιφουτ, με τον οποίο αργότερα συνεργάστηκαν. Μετά την αποφοίτησή του, το 1913, εργάστηκε για αρκετά χρόνια στο γραφείο του καθηγητή Χένρι Έβερς. Παρά τη σύντομη διάρκεια ζωής του, ο Ντούικερ κατόρθωσε να δημιουργήσει μια φωτεινή και λειτουργική αρχιτεκτονική που εκφράζεται στο πλούσιο έργο του. Πέθανε από καρκίνο ένα χρόνο μετά τη διάγνωση της ασθένειας του, ενώ το τελευταίο σχέδιό του, για το Ξενοδοχείο Gooiland, ολοκληρώθηκε ένα χρόνο μετά το θάνατό του, από τον Μπέρναρντ Μπάιφουτ.

Γιαν Ντούικερ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1  Μαρτίου 1890[1]
Χάγη
Θάνατος23  Φεβρουαρίου 1935[2]
Άμστερνταμ[3]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο των Κάτω Χωρών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΟλλανδικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Αρχιτεκτονική Επεξεργασία

Το προσωπικό του έργο ουσιαστικά ξεκινάει το 1916 οπότε και αρχίζει η συνεργασία του με τον Μπέρναρντ Μπάιφουτ, με την ίδρυση του γραφείου τους στη Χάγη. Το 1918 κερδίσανε μαζί το πρώτο βραβείο σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την Εθνική Ακαδημία Καλών Τεχνών του Άμστερνταμ, ένα έργο που όμως δεν πραγματοποιήθηκε. Από τα πρώτα τους έργα ήταν η κατοικία στο Άαλσμερ το 1924, μία ξύλινη κατοικία με μονόρριχτη στέγη.

Το 1925, ο Ντούικερ εγκαθίσταται και εργάζεται στο Άμστερνταμ, ενώ ο Μπάιφουτ κατευθύνεται προς το Παρίσι και το γραφείο του αρχιτέκτονα Πιέρ Σαρό. Σ΄ αυτή την περίοδο της καριέρας του ο Ντούικερ θα σχεδιάσει ένα από τα πιο σημαντικά έργα του, το Σανατόριο Zonnestraal, στο Χίλφερσουμ (1926-1928), που αργότερα, το 1929, αποτέλεσε την αφετηρία των σχεδίων με τα οποία ο Άλβαρ Άαλτο έλαβε μέρος σε διαγωνισμό για το σανατόριο Paimio. Πρόκειται για ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του μοντέρνου κινήματος στην Ολλανδία, που ενσωματώνει τα νέα υλικά (σκυρόδεμα, κουφώματα από χάλυβα, υαλοστάσια) ενώ η σύνθεση των χώρων και οι σχέσεις μεταξύ τους εκφράζουν μια νέα άποψη για την εμπειρία του χώρου.

Ήδη από το 1926, ο Ντούικερ ξεκίνησε μια συνεργασία με τον πρωτοπόρο στην εφαρμογή του σκυροδέματος στην Ολλανδία, Γιαν Βιμπένγκα. Από τη συνεργασία αυτή προέκυψε το 1929 το Νιρβάνα-φλατ στη Χάγη, που την εποχή που χτίστηκε υπήρξε το ψηλότερο κτήριο και η πρώτη πολυκατοικία στη Ολλανδία. Το κτήριο, που θεωρείται μνημείο στην Ολλανδία, δίνει έμφαση στην ποιότητα ζωής των κατοίκων (φως και αέρα) και περιλαμβάνει όλες τις σύγχρονες ανέσεις και τα τεχνολογικά επιτεύγματα της εποχής (θέρμανση, τηλέφωνο, γκαράζ).

Από τα μετέπειτα έργα του, ξεχωρίζει το Υπαίθριο σχολείο στο Άμστερνταμ (1930). Πρόκειται για ένα τετραώροφο κτήριο με ελάχιστους κλειστούς χώρους και ελαφριά διαχωριστικά, που επιτρέπουν την άμεση κίνηση του αέρα. Τα χρώματα που χρησιμοποιούνται στο κτήριο αυτό, αλλά και στα περισσότερα από τα κτήρια του Ντούικερ είναι τα βασικά χρώματα: λευκό, μαύρο, και ένα συγκεκριμένο χρώμα φωτός, το λεγόμενο «Ντούικερ -μπλε».

Αξιοσημείωτα Έργα Επεξεργασία

  • Jan Duiker συγκρότημα Thomson Plaza Den Haag (1921-1922)
  • Villapark Meer en Bosch , Kijkduin (1921-1923) (σε συνεργασία με τον B. Bijvoet)
  • Κατοικία, Aalsmeer, 1924 (σε συνεργασία με τοn B. Bijvoet)
  • Σανατόριο Zonnestraal, Hilversum (1926-1928)
  • Nirvana-flat, Χάγη (1927-1930) (σε συνεργασία με τον J. Wiebenga)
  • Υπαίθριο Σχολείο , Άμστερνταμ (1929-1930)
  • Cineac, Άμστερνταμ (1934)
  • Ξενοδοχείο Gooiland, Hilversum (1934-1936) πραγματοποιήθηκε υπό τη διεύθυνση του Bijvoet

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Johannes Duiker». Biografisch Portaal. 25851592.
  2. (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/24674. Ανακτήθηκε στις 30  Σεπτεμβρίου 2022.
  3. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 14  Ιουνίου 2009. 500009833. Ανακτήθηκε στις 25  Οκτωβρίου 2018.
  4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0305219. Ανακτήθηκε στις 15  Αυγούστου 2023.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Wessel de Jonge e.a., j.duiker, bouwkundig ingenieur, Stichting Bouw, Rotterdam, 1982.
  • Giovanni Fanelli, Moderne Architectuur in Nederland, 1900-1940, Den Haag, 1978.
  • Dirk Vandeweerdt, De betekenis van het werk van Ir Jan Duiker voor de Nieuwe Zakelijkheid tijdens het interbellum in Nederland,1975
  • Jan Molema, Jan Duiker, works and projects, Barcelona, 1991. (English/Spanish)
  • Paul Meurs en Marie-Therese van Thoor (red.), Sanatorium Zonnestraal - Geschiedenis en restauratie van een modern monument, Rotterdam, 2010.
  • Kenneth Frampton. Μοντέρνα αρχιτεκτονική Ιστορία και Κριτική, Θεμέλιο, 2009

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Jan Duiker στο Wikimedia Commons